19. júní - 19.06.1989, Síða 66

ÞÆR FYLGIAST AÐINN
Svo sem venja er við afgreiðslu fjárlaga
ákvarðaði Alþingi í des. sl. um heiðurslaun
listamanna.
Að þessu sinni hlutu fjórir nýir listamenn
heiðurslaun auk þeirra, sem fyrir voru í
heiðurslaunaflokki: Jakobína Sigurðardóttir
rithöfundur, Jórunn Viðar tónskáld, Kristján
Davíðsson listmálari og Þorsteinn Ö. Steph-
ensen leikari.
Þar með hafa þrjár konur hlotið
heiðurslaun listamanna, en áður hafði María
Markan óperusöngkona hlotið heiðurslaun
Alþingis, fyrst íslenskra kvenna.
Heiðurslaunaákvörðun Alþingis hefur
œtíð vakið athygli. Ekki hafa þcer ákvarðanir
ævinlega verið óumdeildar, og ekki var
heldur svo að þessu sinni.
Það voru góð tíðindi, er það lá fyrir að
tvœr konur komust í heiðurslaunaflokk
Alþingis, en þarfara þœr listakonur,
Jakobína Sigurðardóttir rithöfundur og
Jórunn Viðar tónskáld og píanóleikari, sem
um langt skeið hafa staðið ífremstu röð
íslenskra listamanna. Þœr hafa ótrauðar og
sjálfum sér samkvæmar unnið að list sinni,
hvor á sínum vettvangi, ogfœrt þjóðinni
hverja gjöfina annarri veglegri og dýrmœtari.
Milli þeirra liggja einnig gagnvegir. Jakob-
ína kann vel að njóta góðrar tónlistar, og
bókmenntum er Jórunn Viðar handgengin
svo sem val hennar á textum til tónsetningar
ber glöggt vitni.
En hvað segja þær Jakobína Sigurðardóttir
og Jórunn Viðar í tilefni þessara heiðurslauna
Alþingis?
JAKOBINA
SIGURÐARDÓTTIR
„Það kom mér mjög á óvart, þegar mér var til-
kynnt, að mér hefði verið skipað á bekk með heið-
urslaunahöfum þjóðarinnar ásamt listakonunni
Jórunni Viðar.
Engar spurnir hafði ég af því, að slíkt kæmi til
mála um mig, enda varð nokkur úlfaþytur af þessu
tilefni, einkum meðal karlmanna. Sumir nefndu
þessi ósköp hneyksli í fjölmiðlum.
Nú vil ég taka fram, að ég er andvíg verðlauna-
veitingum, ekki síst hvað listsköpun varðar og
finnst sæmra, að þannig sé búið að þeim, sem við
slíkt fást, að þeir af hvoru kyni sem er, geti unnið
sín verk og lifað við mannsæmandi kjör. Allt um
það ákvað ég að þiggja heiðurslaunin.
Hvort ég er þeirra verð er annarra mál. Um
Jórunni verður naumast deilt. Það fólk, sem barðist
fyrir því að opna þennan karlaklúbb fyrir konum,
var að berjast fyrir jafnrétti kynja. Og vel sé því.“
Jakobína Sigurðardóttir er borin og barnfædd í af-
skekktri byggð á Vestfjörðum. Hún ólst upp á bænum
Hælavík í Sléttuhreppi og er elst í hópi þrettán systkina.
Heimabyggð hennar er löngu komin í eyði.
Bóklestur var mikill á bernskuheimili Jakobínu og
víða leitað fanga, allt frá íslendingasögum, fornaldar-
sögum og riddarasögum til síðari tíma bókmennta og
samtíma skáldverka.
66