Morgunn - 01.12.1996, Qupperneq 15

Efnið og andinn
eftirminnilegast í sambandi við sálarrannsóknirnar
var að átta mig á því að til var fólk með hæfileika sem
ég hafði ekki og hvergi hafði verið getið um í þeirn
fræðum sem ég lærði í formlegri menntun.
Rannsóknir mínar á Sveinbjörgu Sveinsdóttur
miðuðust að því að rannsaka eðli miðilssambandsins
og hvaða áhrif þeir, sem voru nærstaddir, hefðu á það
sem kæmi í gegnum sambandið.
Ég komst t.d. að því að það var mismunandi með
hvaða hætti fólk fyrir handan kom í gegn hjá miðlin-
um þegar það var að reyna að ná huglægu sambandi
við þá gesti sem fundinn sátu. Ef t.d. gesturinn var
mjög vantrúaður þá náðist illa samband og það vildi
slitna. Ég upplifði það svona svipað því og ef kastað
væri bjarghring til manns, seni hefði dottið í höfnina
og ef hann ekki rétti út höndina eftir honum þá var
enginn leið að draga hann að landi. Tengslin verða að
koma frá báðum aðilum. Eðli málsins samkvæmt
gæti ekki bara annar aðilinn komið á tengingu. Og
varðandi tenginguna þá skulum við hugsa okkur
tnann, sem aldrei hefur heyrt nokkuð um rafmagn.
Honum er sagt að ef hann tæki snúru með tveim titt-
um á og styngi henni í göt á veggnum þá kæmi
straumur, það yrði ljós og vissir hlutir færu að
hreyfast. Ef hann trúir þessu ekki þá reynir hann það
ekki. Á sama máta næst ekki samband við þá, sem
eru efasemdarmenn. Það er sagt að trú þín geri þig
heilan og ég segi að það sé kannski ekki flóknara en
það að ef aðilinn trúir því að hann geti ákveðna hluti,
eins og það t.d. að setja snúru í samband af því að
honum er sagt það, þá verkar þetta, ef hann gerir það
ekki þá eru líkurnar fyrir því að eitthvað eigi sér stað.
MORGUNN 13