Morgunn - 01.12.1997, Blaðsíða 19

Sannanirfyrir lífi eftir dauðann
gegn upplýsingar sem fundargestir vissu ekki um áður.
(Þessar upplýsingar vörðuðu venjulega látna ættingja
gestsins og sönnuðust ekki fýrr en hann kannaði gamlar
ijölskylduskrár.)
Stundum komu þessir miðlar með skilaboð frá þeim
látna sem fundargesturinn VISSI að voru röng, en komst
svo að því að þau voru í raun rétt.
Svo, með öðrum orð-um,
stundum vissu miðlar Breska
sálarrannsóknafélags-ins meira
um aðila þeirra í sam-bandinu en
þeirra eigin ættingjar.
Vantrúaðri meðlimir B.s. Iiéldu
sig samt við kenningu sína um
hugsanaflutning. Þeir staðhæfðu
að góður miðill gæti, í trans-
ástandi, notað dularhæfileika sinn
til þess að ná í upplýsingar frá
hverjum þeim sem þekkti fúndar-
gestinn, ættingja hans eða jafnvel
skannað dulrænt prentmiðla með
tilheyrandi upplýsingum um þá.
Ykkur kann að þykja þessi kenning nokkuð langsótt, en
jafnvel í dag vitum við einfald-lega ekki hvort sjötta
skilningarvitið er einhverjum takmörkunum háð eða
hvers það er megnugt. Kenningin um að miðill geti nýtt
sér slíka ótakmarkaða dulræna hæfileika til þess að bera
kennsl á andaveru, er kölluð „súper-dulskynjunar
tilgátan.“ Vandamálið sem tengist þessari kenningu mun
elta okkur út í gegnum þessa grein.
Rannsóknafólk sem hefur haft áhuga á framlífsmálinu,
hefur deilt í áratugi um raunhæfan styrk og vanda
MORGUNN 17