Saga - 1954, Blaðsíða 79

73
til. Mælist biskup sérstaklega til þess, „að lög-
mennirnir röksamlega til hlutist, það sýslumað-
urinn Magnús Jónsson fullkomlega eftir skyldu
síns embættis alvarlega til haldi Guðrúnu Hall-
dórsdóttur sannleikann að meðkenna og síns
barns föður auglýsa, svo það í engan máta for-
sómist, og þar verði ekki frekari vandræði að,
því eg (þ. e. biskup) afhendi nú og tilsegi þessa
fyrirgreiðslu og framkvæmd veraldlegu valdi
til þeirra úrræða og aðgerða, sem því byrjar
hér út í að hafa".1) Lögmenn og lögréttumenn
bregðast að sjálfsögðu vel við áskorun biskups
og presta hans, enda leggur Þorleifur Kortsson
lögmaður með samþykki Sigurðar Björnssonar
lögmanns og lögréttumanna alvarlega fyrir
Magnús Jónsson sýslumann, mág sira Einars
Torfasonar, að ganga ið frekasta eftir „ljósri
og einlægri" barnsfaðernislýsingu Guðrúnar
Halldórsdóttur ið fyrsta eftir að „þessi ávísun“
komi honum í hönd. Sjálfsagt mátti konan enn
leysa sig undan viðurlögum fyrir þrjózku sína
með því að lýsa nú föður að barni sínu. En ef
hún vilji enn ekki láta undan, þá álykta lög-
menn og lögréttumenn sýslumann lögskyldan
„að láta leggja alvarlega húðlátsrefsing á fyrr-
nefnda Guðrúnu Halldórsdóttur og það yfir-
drepsskaparlaust í allan máta, því svoddan al-
deilis ókristileg og ótilheyrileg þverúð og óhlýðni
sé á engan veg strafflaust líðandi".2)
Sýslumaður hefur nú samkvæmt skipun lög-
manns orðið að taka málið til meðferðar, enda
þótt hann væri vant við kominn. Heldur hann
1) Alþb. VII. 380.
2) Alþb. VII. 391.