Saga - 1954, Blaðsíða 48

42
„ok varði fé sínu til helgra hluta, þar sem hann
kom“ (Sturl. I. 381—383). Hefur hann keypt
ýmsa helga muni, sem víða voru hafðir á boð-
stólum á þeim dögum og mikið þótti undir að
eiga. Slíkt hafa margir aðrir pílagrímar sjálf-
sagt gert eftir því sem efni leyfðu, eins og áður
er að vikið. Hrafn var ágætur læknir, og mætti
þess geta til, að hann hefði á ferð sinni aflað
sér nokkurrar þekkingar í þeirri grein, enda
voru þá læknaskólar komnir á fót bæði í Frakk-
landi (París, Montpellier) og á Italíu (Salerno,
Bologna).
Einhvern tíma seint á 12. öld fór Markús
Gíslason (d. 1196) í Saurbæ á Rauðasandi til
Rómaborgar (Sturl. I. 387). Meira segir ekki
af þeirri för. En kirkjuvið hafði Markús með
sér frá Noregi og klukkur góðar frá Englandi.
Árið 1202 segja Islenzkir annálar Magnús,
síðar biskup, Gizurarson hafa farið utan ,og
árið 1203 segja þeir hann kominn frá Róma-
borg. Hefur hann eftir þessu farið til Róma-
borgar. En af för þeirri segir annars ekkert.
Af mönnum þeim, sem með Gizuri Þorvalds-
syni fóru til Rómaborgar árið 1247, má víst til
þessa flokks telja þá Brodda Þorleifsson og Þor-
leif hreim, systurson Gizurar og síðar lögsögu-
mánn, Ketilsson, og líklega þá önund biskups-
frænda og Auðun koll, sem með Gizuri fóru og
verið hafa fylgdarmenn hans (Sturl. II. 416).
Ferðir íslenzkra manna alla leið til Jerúsalem
hafa að sjálfsögðu verið miklu fátíðari en Róm-
ferðir þeirra, enda eru sagnir um Jórsalaferðir
íslenzkra manna mjög fáar. Áður hefur verið
talað um Jórsalaför Stefnis Þorgilssonar og
Þorvalds Koðranssonar. Sigurður konungur