Íslenskt mál og almenn málfræði - 01.01.1987, Síða 33

Flámæli í vesturíslensku
31
er í sókn 70 árum eftir að flestir vesturfarar yfirgefa landið (1876 og
síðar). Gera má ráð fyrir að útbreiðsla flámælis hafi ekki staðið í stað
á þessum árum, þannig að þótt 60% hafi verið flámæltir á Austurlandi
1940-1942 þá hafi heldur færri verið flámæltir á sama svæði kringum
1876 og færri en 30% Húnvetninga. Þegar enn er haft í huga að flámæli
náði eingöngu til [i] og [y] á þessu svæði nægir þessi skýring tæplega
til að skýra vöxt og viðgang flámælis í vesturíslensku.
Að auki má ætla að tölumar frá 1942 séu nokkuð háar þar sem 90%
þeirra sem Bjöm prófaði voru unglingar. Unglingar eru manna líkleg-
astir til að nota mál sem ekki fellur algerlega að þeim reglum sem mál-
félagið setur um „gott“ mál. Rannsóknir erlendis (Labov 1972; Trud-
gill 1972 og fleiri) hafa sýnt að flestir unglingar „leiðrétta“ málfar sitt
þegar út í lífsbaráttuna er komið. Ekki er ólíklegt að ef þeir sömu sem
voru flámæltir að einhverju marki 1984 í rannsóknum RÍN sem áður