Vera - 01.04.2002, Síða 6

Lesendabréf
Spurning mánaðarins
Finnst þér vera munur á fegurðarsam-
keppnunum Ungfrú ísland og Ungfrú
Island.is?
Nú er búið að leggja lögbann á
myndina „í skóm drekans" sem fjallar
um þáttöku einnar stúlkunnar í Ungfrú
Island.is, hvað finnst þér um það?
Já, mér finnst aö í Ungfrú
ísland.is séu þær meira aö velja
svona „týpur" en ekki endilcga
fallegt andlit. Þetta meö lög-
bannskröfuna er dálitiö snúiö,
ef það er rétt aö keppendurnir
vildu ekki hafa myndavélina
framan í sér allan tíman þá
hafa þær rétt á lögbanninu. En
hinsvegar finnst mér hálfhall-
ærislegt aö hún fái ekki aö sýna myndina af því að hún
gæti dregið upp aöra niynd en aðstandendur kcppninnar
eru sáttar við. Þaö er til dæmis alltaf talað um að engin
reyki í þessum keppnum, ef annaö kemur í Ijós af hverju
megum viö þá ekki vita af þvi?
Bryndís Valgeirsdóttir
Já ég held það sé munur á
þessum tveimur keppnum þó ég
fylgist nú ekki mikiö með
þessu. Þá helst aö persónu-
leikinn komi betur í gegn í
Ungfrú Island.is heldur en bara
útlit. I sambandi viö lögbannið
þá skil ég bæði sjónarmið mjög
vel, þarna stangast á tjáningar-
frelsi og friðhelgi einkalífs, en
ég verð að segja aö miðaö viö þaö sem fram hefur komið í
fjölmiðlum þá finnst mér aö í þessu tilviki eigi tjáningar-
frelsiö aö hljóta meira vægi.
Ólína Elin Thoroddsen
Nei ég hef allavega ekki séö
neinn mun, þessar keppnir
snúast báöar um aö keppa í
kvenlegri fegurö hvernig svo
sem þaö er hægt. Hvaö varðar
lögbanniö þá get ég ekki
ímyndaö mér aö í myndinni
birtist eitthvað sem ekki hefur
sést áöur, þær eru allar hálf-
berar upp á sviöi hvort sem er.
Þórunn Haraldsóttir
Nei það er enginn munur á
þessum keppnum, þetta er
ekkert annaö en gripasýning,
hálfberar stúlkur aö ganga í
beinni röö og láta einhverja
dómara dæma um hvaö þeirra
mat á fegurð sé. Mér finnst
vera búiö aö gera óþarflega
mikið mál út af þessari lög-
bannskröfu. Eftir því sem ég
hef heyrt þá eru engar myndir af keppendunum sem ekki
hafa birst áöur. Aðstandendur Ungfrú ísland.is gera mjög
mikið út á þaö aö þessi keppni sé öðruvísi en Ungfrú ísland
og þá meöal annars af því keppendurnir koma ekki frarn í
bikiníi á sviði, samt þurfa þær að koma frani í bikiníi fyrir
framan dómarana. Munurinn er enginn.
Jona Petersen
scanomá
Klámiðnaðurinn
í sundlaugunum
„..guess I must have missed it all
when I gave her the ladyshave.." Hljómsveitin Gusgus
Kvenréttindasinnum hefur lengi verið tíðrætt um neikvæð áhrif
tískunnar á konur. Þar sem tískufrömuðum hefur tekist í áratugi, ef
ekki hundruð ára, að halda konum í helgreipum ímyndar og klæön-
aðar sem gerir það að verkum að þær frá unga aldri missa sjónar á
eigið ágæti og reyna að falla inní ímynd sem engin kona í raun get-
ur uppfyllt. Krínólínur og sílikonbrjóst eru afsprengi þessa.
Nýverið hefur klámbylgjan fallið aö strönd íslands og þess er far-
ið að sjá stað á kroppum ungra íslenskra kvenna. Þeim, sem vilja
halda því fram að tilvist súlustaða hafi ekki áhrif á líf ungra kvenna,
myndi bregða við að líta inn í sturtuklefa kvenna í sundlaugunum og
á líkamsræktarstöðvum. Ekki einasta að fleiri ungar konur á íslandi
fara í rándýrar og stórhættulegar brjóstastækkanir en í nokkru öðru
landi Evrópu heldur hafa ungar konur hér á landi tekiö upp þann sið
að raka af sér skapahárin. Fyrir nokkrum árum kenndi Heiðar snyrtir
konum að nýjasta sundfatatískan krefðist kantskurðar sem hann
nefndi svo. Þá átti hann við að konur þyrftu að raka skapahár úr nár-
anum svo að ekki stæðu hárbrúskar útfyrir örmjóar pjötlur sem þá
voru í tísku sem sundföt. Enn hafa pjötlurnar minnkað svo væntan-
lega er kantskurðurinn nauðsyn sem aldrei fyrr. Eða hvað? Væri
kannske nær lagi að hanna flíkurnar að sköpulagi kvenna frekar en
hitt að breyta konum svo þær henti tísku-pjötlunum?
Það sem nú ber fyrir augu í sturtuklefum sundstaða og líkams-
ræktarstöðva er ekki kantskurður í anda Heiðars snyrtis. Nú hafa
ungar konur gripið til hinna margauglýstu rakvéla fyrir konur og
nauöraka kynfæri sín svo algjörlega að þau minna á sköp ókyn-
þroska stúlkubarna. Slík sjón leiðir hugann að öðru óhuggulegra
sem er barnaklám. Það er augljóst að sundfatatískan hefur ekki
lengur áhrif á hversu mikið þarf að kantskera, nú er það annað sem
ákvarðar hárskurðinn. Hér eru önnur öfl að verki.
Hvar sjá ungar stúlkur og konur svona umgengni um sköp
kvenna og fyrir hverja er þessi hárskurður? Hvað kemur þeim til að
ganga svona um líkama sinn?
Þetta hátterni hefur borið fyrir í nokkrum sjónvarpsþáttum sem
hér hafa verið sýndir. Einn þeirra er Soprano's þar sem karlarnir sitja
gjarna á klámbúllunni Bada Bing. I bakgrunni sér í súlu-stúlkurnar
sem þar vinna. Hárferði þeirra kvenna er með þeim hætti að höfuð-
hárið er gjarna aflitað og skapahár horfin. Þessi nauðrakstur hef-
ur einnig verið til umfjöllunar í þáttum sem heita í íslenskri þýðingu
Beðmál í borginni. Ekki var þar um að ræöa nauðrakstur á skapa-
hárum heldur var notað heitt vax sem virtist borið á hárstæðið í
kringum kynfæri og síðan var hárið rifiö af með einu handtaki. Slík
aðgerð varð skotspónn í breskum grínþætti sem gerður er af konum
þar sem sýnt var hvernig kona var gjörsamlega hreinsuð af öllu lík-
amshári með fyrrgreindri vaxaðferð.
Telji konur þetta vera af hreinlætisástæðum verður að telja að
náttúrunni hafi heldur skjöplast við sinn frágang þar sem hárvöxt-
ur á kynfærum er einmitt til þess fallinn að koma í veg fyrir að
óhreinindi berist í leggöng. Ef þessi rakstur er talinn þóknanlegur
karlpeningnum þá verður að segjast að ekki hefur klámiðnaðurinn
eingöngu náð aö þvinga ungar konur heldur hefur hann drepið
unga menn í hugarfarsdróma þar sem höfðað er til kynhvatar þeirra
á allra lægsta plani og undir formerkjum sem þeir varla vildu láta
bendla sig við, þ.e. kynferöislegrar misnotkunar á börnum.
Ásdis Ingólfsdóttir
Melhaga 12