Vera - 01.04.2002, Blaðsíða 66
Ung, einhleyp og barnlaus
3 (Staðsetning: bíll á leiðinni niður
Í2 Miklubrautina, einhvern tímann í apríl
■§ 2001)
<S)
£5 Pabbi: Jæja, flytja aö heiman segiröu,
E jæja nú...
® Stúlka: Já, pabbi, ég er nú orðin 22 ára.
3 Kominn tími til, þú veist.
-o Pabbi: Já, þaö var nú þá. Já, já... (rœskir
^ sig) Kannski fæ ég þá einhvern tímann
2 að hitta kærasta... (hik) eða kærustu...
X (rœskir sig)
~ Stúlka: (skyndilegt hóstakast)
c
>-
QQ
<U
Brídget eyðir báðum
bókunum sínum og
einu myndinni sinni í
aö kvarta yfir því að
hún eigi ekki kall.
Ég ólst upp í fjölskyldu sem er oft á
tiðum alveg óþolandi frjálslynd. Allir
ættingjarnir kjósa Samfylkinguna eða
Vinstri græna og halda uppi fátækum
börnum í SOS barnaþorpum á Indlandi
og í Kólumbíu. Og það ekkert grín að
alast upp í líbó fjölskyldu.
Fjölskyldan hefur nefnilega ekki al-
veg skilið af hverju ég hef ekki enn
komið með svo sem einn ungan mann
í eftirdragi í einhverja af ættarsam-
komunum til aö borða brauðtertur,
drekka kaffi og ræða stjórnmál og
sjúkdóma. Fyrstu athuga-
semdirnar um karlmanns-
leysi mitt fékk ég átján ára
og þær komu með reglulega
millibili þar til skyndilegu
árið 2000 þegar þær fengu
skjótan endi.
Árið 2000 var sem sagt
árið sem ég gekk I Bríeti, fé-
lag ungra feminista. Þá
varpaði fjölskyldan öndinni
Loksins, loksins gátu þau skil-
mig. Ung, einhleyp, barnlaus,
gengur í klossum, aldrei verið við karl-
mann kennd og ... feministi? - aha!
Skömmu siðar, í einu góðu fjölskyldu-
boði sem haldið var heima hjá mér,
kom vinkona mín þegar liðið var á
boðið. Hafði ég pantað hana í tiltektir
fyrir veisluna sama kvöld. Allar sem ein
stukku gömlu frænkurnar mínar á vin-
konu mína og spurðu hana spurning-
anna sem þær höfðu beðið með í fjög-
ur ár. „Já já elskan... Og af hvaða ætt-
um ert þú..? Og þú ert í skóla..? Nú nú."
léttar.
greint
Það eru jú ekki til einhleypar og barnlausar og gagnkyn-
hneigðar konur í nútíma samfélagi. Að minnsta kosti segir
sjónvarpið mér það. Hver einasta kvenpersóna sem við fáum
að kynnast í sjónvarpinu er hamingjusamlega gift, óham-
ingjusamlega gift en með hinn eina sanna í takinu, skilin í
leit að nýjum draumaprinsi eða ung, ógift og örvæntingar-
full. Reyndar má stundum sjá bregða fyrir hamingjusamlega
einhleypum konum á framabraut I Hollywood, en þá eru þær
allar geðsjúk morðkvendi sem drepa karlmenn.
Konur í bíómyndum eru ekki hamingjusamar þegar þær
eru einhleypar. Bridget Jones, sem nýlega hefur veriö haldið
uppi sem nýrri feminískri fyrirmynd, er eitt glimrandi dæmi
um þessa meinloku draumabransans. Grey Bridget, sem er
spikfeit þar sem hún er sextíu og hálft kíló, eyðir báðum
bókunum sínum og einu myndinni sinni í að kvarta yfir því
að hún eigi ekki kall.
(Myndavélin beinist að skýringarmynd af mannslíkaman-
um. Djúp og róleg rödd þularins hefur lestur)
Þetta er hinn viti borni maður, af ættkvíslinni sapiens, í fjöl-
skyldunni Homo sapiens. Maðurinn er fjölskyldudýr.
(Myndavélin sýnir mynd af gulu tvibýlishúsi í Grafarvogi)
Eðlilegt ástand mannsins er að búa í fjölskyldu með mömmu
og pabba og 2.1 barni og húsi og bíl og sjónvarpi og ketti/-
hundi/páfagauk/hamstri. Ef einstaklingur er rifinn út úr
þessu eðlislæga umhverfi sínu reynir hann til hins ítrasta að
komast þangað aftur.
(Myndavélin snýst 180 gráður og sýnir yfirlitsmynd af
Gufuneskirkjugarði)
Ef það tekst ekki, veslast hann upp og deyr.
Að festa ráð sitt: Þetta hlýtur að vera eitt skuggalegasta
hugtak í íslenskri málsögu. „Að festa ráð" sitt gefur einhvern
veginn í skyn að hlekkja sig við einhvern einn stað og kom-
ast þaðan aldrei aftur. Ég er ung og einhleyp og hef ekki
minnsta áhuga á að festa mig við neitt, hvort sem þaö er við
stað eða einstakling. Mig langar hvorki í kall né barn. Ég er
viðundur. Ég er skrýtna frænkan í fjölskyldunni. Oft á tíðum
hef ég þurft að afsaka mig fyrir það að vera einhleyp og
barnlaus. Algengum viðbrögðum fólks þegar ég segist ekki
vilja eignast fjölskyldu er hægt að skipta í nokkra flokka.
Sjálfselskuviðbrögðin: „Ég þekki fjórar konur sem eru bún-
ar að reyna að eignast börn í fimmtán ár. Þú getur ekki leyft
þér þetta! Og þú verður að flýta þér, þú ert að fara af barn-
eignaaldri" (21 árs).
Yfirlætisviðbrögðin: „Þú skilur þetta seinna." (yfirleitt fylg-
ir með yfirlætislegt bros og blikk til hins fullorðna fólksins
sem er á staðnum). Vanalegast fylgir með einhver athuga-
semd um móðureðlið og hvernig ég muni aö lokum ekki
66