Vera - 01.04.2002, Blaðsíða 7

íslenska fyrir útlendinga
byrjenda- og framhaldshópar
Surnarskóli 8. júlí - 1. ágiíst 2002
Innritun hefst lO.júní 2002
Upplýsingar í síma 551-2992
Vefsíða: http://www.namsflokkar.is
Bréfsími: 562-9804
Mexíkóska ástarsagan Kryddlegin hjörtu
eftir Lauru Esquivel hefur lifnaö viö á fjöl-
um Borgarleikhússins í leikgerö Guðrúnar
Vilmundardóttur og Hilmars Jónssonar sem
jafnframt er leikstjóri. Bókin vakti heimsat-
hygli, sérstaklega eftir aö hún var kvik-
mynduð, en hún fjallar um Titu, yngstu
dóttur De la Garza fjölskyldunnar, sem leik-
in er af Nínu Dögg Filippusdóttur.
Tita á sér samastað í eldhúsinu þar sem hún notar sköp-
unargáfu sína til að erta bragðlauka fjölskyldunnar,
sérstaklega mágssíns. Öllu öðru í húsinu ræður móðir-
in, hin stjórnsama ekkja Mamma Elena, sem leikin er af
Eddu Heiðrúnu Backman. Elena hefur fjölskylduhefðina
i hávegum sem felst m.a. í því að yngsta dóttirin má
ekki giftast, hún á að hugsa um móður sina. En elda-
mennska Titu veitir fjölskyldunni annað og meira en
mat á borðið: Systirin Gertrudis logar af ástríðu, systir-
in Rosaura blæs út eða skreppur saman eftir því hver
réttur dagsins er og mágurinn Pedro fær rikulega nær-
ingu fyrir þá ást sem hann ber til Titu. Þegar Mamma
Elena fellur frá nær matseldin algjörum tökum á til-
finningalífinu.
Laura Esquivel ólst upp á heimili ömmu sinnar í
Mexíkó, þar sem ilmurinn af eldamennsku húsfreyjunn-
ar lagði um húsið og eldhúsið var miðdepill heimilisins.
Laura skrifar í greinasafninu Á milli tveggja elda að
hinir vitru Guðir hafi svo sannarlega vitað hvað þeir
voru að gera þegar þeir sköpuðu mann og konu: Af
sömu ástæðu og þeir sköpuðu sól og tungl, birtu og
myrkur, örn og snák. „Þetta eru fullkomnar tvenndir,
kerfi sem við þurfum til að klífa til himins. í mínu lífi
hefur þessi sameining þess karllega og kvenlega getiö
af sér bók og kvikmynd sem fjalla um sögu fjölskyldu
minnar, þjóðernisvitund mína, þráhyggju, ótta, vonir og
öllu öðru fremur: trú mína á ást tveggja einstaklinga.
Ast sem núna er almenningseign."
Laura segist vilja deila viðurkenningunni sem hún
hefur hlotið fyrir Kryddlegin hjörtu með ættmæðrum
sínum og dóttur „og öllum þeim konum, fyrr og síðar,
sem dag eftir dag, ár eftir ár, hafa komið okkur í sam-
band við það sem við erum í raun og veru. Ég vil deila
viðurkenningunni með öllum þeim konum sem gleyma
því ekki að steinar geta talað og að Jörðin er lifandi
vera. Með öllum þeim, sem alla hina tólf karllegu sólar-
mánuði og þrettán töfrandi kvenlegu mánuði lífsins,
gera dagleg störf að kosmískri helgiathöfn - án þess að
fá nokkurn tíma viðurkenningu fyrir það.“