Vera - 01.04.2002, Page 62

Sigrún B. Jakobsdóttir
Vertu kon
vertu
ia
stolt af
Þetta er slagorð Félags Femínista ó Akureyri og
VERA hitti þessar einstöku og bjartsýnu stelpur sem standa
að félaginu yfir kaffibolla á Kaffi Karólínu á dögunum.
Stelpurnar heita Vilborg Ólafsdóttir, Guðrún Asta
Þrastardóttir, Sunna Elín Valgerðardóttir og
Margrét Kristín Helgadóttir.
Hvernig byrjaði þessi félagsskapur?
Við vorum hver í sínu horni búnar að
hugsa lengi að okkur langaði til að gera
eitthvað sérstakt í þessum anda. En í raun
er upphafið heimsókn stelpnanna úr Bríet
á kvennafrídaginn 24. októbersl. Þá héldu
þær kynningar í MA og VMA sem voru
mjög vel sóttar og við fjórar ákváðum að
hittast og ræða málin. Við hittumst einu
sinni í viku - á þriðjudagskvöldum hér á
Kaffi Karólínu. Félagsskapurinn hefur ekki
enn fengið nafn, en það kemur með tím-
anum..
Hvað ætlið þið að gera næst?
Við ætlum að gefa út lítinn bækling með
fjórum greinum, eina eftir hverja okkar.
Planið er að dreifa honum bæði í VMA og
MA. Við eigum von á styrk frá Jafnréttis-
nefnd Akureyrarbæjar til að kosta útgáf-
una og þar er mikill áhugi á okkar starfi.
Þemað er „Elskaðu sjálfa þig", og tilgang-
urinn er að vekja framhaldsskólanema til
umhugsunar um stöðu sína í samfélaginu.
Markmið okkar er að minnka fordóma
gegn femínisma. Ungt fólk veit ekki hvað
femínismi er en gengur samt að því vísu
að femínismi sé eitthvað slæmt. Þegar
fólk heyrir minnst á femínista þá dettur
því samstundis í hug gribba með hár á
löppunum sem hatar karlmenn.
Hvernig voru móttökurnar í skólanum á
ykkur sem yfirlýstum femínistum?
Það er helst aö ef þetta umræðuefni berst
í tal, sem gerist oft yfir glasi á skemmti-
stöðum bæjarins, að fólk fer að fussa og
sveia yfir þessari tímaeyðslu hjá okkur
þegar við gætum verið að finna okkur
gott mannsefni. Það eru þessir fordómar
sem við erum að reyna að eyða og við
skrifuöum grein sem er birt á Briet.is um
akkúrat þetta. Hún segir rosalega mikið
um það sem við erum að hugsa. En það
undarlega við þetta er að við höfum fund-
ið meira fyrir fordómum frá stelpum held-
ur en strákum. Stelpurnar viröast halda að
strákarnir vilji þær ekki ef þær eru
femínistar. Þaö sem virðist skipta mestu
ijnáli hjá ungum stelpum i dag er að ná sér
í strák. Þær eru óöruggari og hræddari við
þetta en strákarnir, sem virðast vera til-
búnari að slá þessu upp í grín.
Hvað með fjölgun í félaginu? Þurfið
þið ekki að fjölga félögum ?
Við viljum hafa það svona fámennt til aö
byrja með. Við viljum búa til góðan grunn
áður en við förum að færa út kvíarnar,
styrkja hver aðra og móta stefnuna. Við
getum eiginlega ekki farið að bjóða fólki
að vera með okkur því þetta er allt í mót-
un ennþá. En ef fólk hefur brennandi
áhuga að vera með þá útilokum viö ekki
neinn. Við erum alltaf opnar fyrir nýjum
hliðum málsins, sama hvort þær komi frá
konum eða körlum. Þetta á ekki að vera
pólitískt félag, það á að vera opið öllum
óháð stjórnmálaskoðunum.
Hver er stefna ykkar ?
Punktur númer eitt er að reyna aö minnka
fordóma gagnvart femínisma. Við viljum
ná til ungu stelpnanna í grunnskólunum
og reyna að höfða til þeirra sem við get-
um haft áhrif á.
Eruð þið í samvinnu viö Bríet?
í rauninni ekki, ekki formlega séð. Þær
birtu greinina okkar og eru búnar að
bjóða okkur á málþing en þetta er ekki
útibú frá þeim.
Vilborg, GuSrún Ásta, Sunna
Elín og Margrét Kristín, ungir
femínistar á Akureyri.
„Stelpurnar virðast halda
að strákarnir vilji þær ekki
ef þær eru femínistar. Það
sem virðist skipta mestu
máli hjá ungum stelpum í
dag er að ná sér í strák."