Vera - 01.10.2003, Síða 44

margir viðruðu andúð sína á birtingu þeirra. Fólk ákvað
að láta í sér heyra, sendi póst á ritstjórn Mannlífs og
mótmælti.
Mér er nær að halda að kraumandi femínískur bar-
áttuhugur í samfélaginu hafi valdið því að þetta mál var
tekið upp í fréttum sjónvarps og það fordæmt. Nýlegt
dæmi má líka nefna þegar barnablaðið Æskan tók heil-
síðu undir myndir af stúlkum í g-streng og lét að því
liggja að þetta væri tískan í dag - bómullarnærbuxur
þættu ekki flottar lengur. Það varð einnig að fréttamáli
vegna þess að fólk er almennt að vakna til vitundar um
að slíkt er ekki í lagi og það vill gera eitthvað til þess að
breyta því. Þess ber að geta að sterk viðbrögð neytenda
urðu til þess að Æskan sendi afsökunarbeiðni til for-
eldra.“
Einhverjir gætu eflaust sagt: Auglýsingar sem birta
staðalímyndir hljóta að vera búnar til vegna þess að hin
auglýsta vara selst íyrir vikið. Sýnir það ekki þegjandi
samkomulag seljenda og kaupenda um að viðhalda
óbreyttu ástandi?
„Það er rétt. Þó að óánægjan með það hvernig konur
eru sýndar í auglýsingum sé mjög útbreidd heyrist þetta
oft: Þetta eru bara viðskipti, þetta selur og meðan það er
ekki ólöglegt hlýtur fólki að finnast það í lagi. Ekki þarf
að hugsa um siðferði eða samfélagslega ábyrgð ef það er
samasemmerki milli þess sem selst og þess sem er leyfi-
legt. Ef auglýsendur hugsa svona, þýðir það að neytend-
ur verða að fara að hugsa eins. Þeir eiga að neita að um-
bera það sem þeim líkar ekki og þeir eiga að láta í sér
heyra: „Ókei, ef þetta eru bara viðskipti, þá ætla ég að
passa mig á því að kaupa ekki vöruna sem svona er sett
fram. Ég nota ekki peningana mína til þess að styrkja
Jólagjöf femínistans
rnm w
I Jfcf.
■* ’ . ?l
Áskrift að Veru
er tilvalin jólagjöf,
fræðandi og
skemmtileg í senn.
Áskrift að VERU er góð jólagjöf til dóttur, systur,
mömmu, vinkonu, frænku og til karlanna í lífi þínu
eða frá þértil þín.
í jólatilboði Veru eru 6 síðustu blöðin, geisladiskurinn
Stelpurokk og áskrift árið 2004, allt á 4.900 krónur.
Sendu tölvupóst á askrift@vera.is,
hringdu í síma 552 6310 eða komdu við hjá okkur
á Laugavegi 59, 4. hæð og fáðu pakkann tilbúinn!
Áskrift að Veru er jólagjöf sem gleður allt árið!
fólk sem er að gera það sem mér finnst rangt.“ Með því
gerum við markaðinn gagnvirkan en fram að þessu hef-
ur viðskiptaheimurinn ákveðið hvað er í boði og fólk
síðan keypt, hvort sem því líkar framsetningin eða ekki.
Neytendur hafa of lengi upplifað sig áhrifalausa en
raunin er sú að þeir hafa gríðarleg áhrif í markaðsþjóð-
félaginu og urn leið og þeir fara almennt að hugsa á
þessa leið, þá getum við breytt því sem við viljum."
Kraftur rauðsokkanna og húmor
Nú er talað urn annarrar og þriðju bylgju femínisma
þegar skeggræddur er munurinn á kvennahreyfingunni
á áttunda áratugnum og Femínistafélaginu. Finnur þú
einhvern mun á þessum tveimur bylgjum?
„Ég ber mikla virðingu fyrir rauðsokkunum,“ segir
Katrín Anna með áherslu. „Þær komu gífurlega mörgu
áleiðis og gerðu mjög margt gott en áherslur þeirra voru
að sjálfsögðu miðaðar við þjóðfélagið eins og það var
þá. Femínistafélagið hefur áherslur sem eru miðaðar við
þjóðfélagið eins og það er í dag. Ég verð alltaf ofsalega
pirruð þegar ég hitti fólk sem segir: „Þið í Femínistafé-
laginu eruð svo frábærar, þið eruð ekki svona öfgafullar
og reiðar kerlingar eins og rauðsokkurnar voru.“
Eins og það var nú mikill húmor og kraftur í þeim.
Við settum á þessu ári upp sýninguna Afbrigði af feg-
urð, um mótmæli gegn fegurðarsamkeppnum í gegnum
tíðina. Þar var margt sem sýndi hvað rauðsokkurnar
voru skemmtilegar og uppfinningasamar. Þær komu
með slagorðið „Manneskja, ekki markaðsvara", sem við
í Femínistafélaginu höfum aftur tekið í notkun, og
burðuðust með stórt líkneski nteð þeirri áletrun í 1. maí
göngu árið 1970. Þetta slagorð á aldrei betur við en í dag
enda hefði fólk betur hlustað á rauðsokkurnar og kom-
ið í veg fyrir klám og kynlífsvæðingu samtímans.
Svo var náttúrlega óborganlegt þegar kvennafram-
boðskonur mættu á borgarstjórnarfund í síðkjólum
með borða og kórónur til þess að bregðast við ummæl-
um Davíðs Oddssonar á Ungfrú Reykjavík. „Ef þessi
föngulegi hópur væri Kvennaframboðið myndi ég ekki
þora að bjóða fram á móti þeim,“ sagði hann eða eitt-
hvað á þá leið sem gaf skýr skilaboð um að útlitið væri
skynsamlegasta vopn kvenna.
Við erum að hluta til með sömu baráttumálin og
rauðsokkurnar voru með, þó að baráttutæki okkar séu
önnur vegna þess að margt af því sem þær börðust fyrir
hefur eklci áunnist ennþá. Sumt er um það bil að kom-
ast til framkvæmda núna, eins og til dæmis feðraorlofið
sem á áttunda áratugnum var telcið til marks um ótrú-
legar öfgar í málflutningi rauðsokkanna. Annað hefur
alveg náð í gegn, eins og umræða um leikskólamálin
sem voru talin einkamál kvenna en eru nú jafn sjálfsögð
í þjóðfélagsumræðunni og sjávarútvegurinn.“
Þú kemur ekki auga á neitt sem rauðsokkurnar gerðu
beinlínis vitlaust og þið ætlið að breyta?
„Áreiðanlega hafa þær gert eitthvað vitlaust. Ég þekki
engan sem alltaf gerir allt rétt og það gerum við í
Femínistafélaginu sennilega elclci heldur. Aðalatriðið er
að það sé stöðugt verið að vinna í jafnréttismálum og
það verður aldrei sagt of oft að jafnrétti kemur elclci að
sjálfu sér. Ég var að spjalla við eina rauðsokku um dag-
inn sem sagði mér að þegar hún liti til baka fyndist
henni að rauðsokkurnar hefðu átt að vinna betur í því
að taka fyrir starfsheiti og leggja til breytingar á öllum
44 / 5-6. tbl. / 2003 / vera