Akranes - 01.07.1957, Síða 4

lega langt, því að þar eru aldahvörf. Það
er þó ekki aldursmunur þeirra, er þessu
veldur. Gamla kirkjan er að vísu um
80 ára og hana reisti fátækur söfnuður,
og þótt hún væri glæsileg á sinni tíð,
var bygging hennar aðeins miðuð við
það, að hún væri sóknarkirkja. En inni
í forkirkju nýju kirkjunnar stendur yfir
dyrum skráð með skíru letri: „Þessa
kirkju reisti íslenzka þjóðin drottni til
dýrðar í minningu um Hallgrím Pét-
ursson“.
Stærðarmunurinn einn nægir ekki til
samanburðar. Hér er annars vegar safn-
aðarkirkja, hins vegar alþjóðarkirkja.
- t~
Gamla kirkjan kvödd.
Klukkan tvö ganga 14 kennimenn í
fullum skrúða frá prestsetrinu til gömlu
kirkjunnar, því að nú á að kveðja hana
og þakka henni fyrir það hlutverk, sem
hún hefir gegnt um 80 ára skeið. Fremst-
ir fara þeir herra biskupinn Ásmundur
Guðmundsson og Bjami Jónsson vígslu-
biskup. Næstir þeim ganga séra Friðrik
Friðriksson og sóknarpresturinn Sigur-
jón prófastur Guðjónsson. Síðan hver af
öðrum, séra Sigurður Lárusson í Stykk-
ishólmi, séra Magnús Guðmundsson í
Ölafsvík, séra Magnús Guðmundsson á
Setbergi, séra Þorgrímur Sigurðsson á
Staðarstað, séra Þorsteinn L. Jónsson í
Söðulholti, séra Sigurbjörn Á. Gislason í
Reykjavík, séra Bjami Sigurðsson á Mos-
felli, séra Leó .Túlíusson á Borg, séra
Einar Guðnason í Reykholti og séra Guð-
mundur Þorsteinsson á Hvanneyri.
Fyrir innan sáluhlið gömlu kirkjunn-
staðnæmist hópurinn og biskup leggur
blómsveig á legstein Hallgríms Péturs-
sonar og fer með stutta bæn í hljóði.
Síðan er gengið í kirkjuna og er þá
sungið: „Gegnum Jesú helgast hjarta“.
Sóknarpresturinn krýpur við altarið og
kveður gömlu kirkjuna með hjartnæm-
um orðum, en hátalarar bera orð hans
til mannfjöldans úti fyrir. Síðan er
sungið: „Lát þitt ríki, ljóssins herra“. Að
þvi loknu taka prestar og sóknarnefnd
við gripum kirkjunnar og skipta þeim á
milli sín til að bera þá til nýju kirkjunn-
ar, m. a. tvær sóknamefndarkonur ljósa-
stikumar með logandi kertum af altar-
inu og bera þau á eftir skrúðgöngu prest-
anna.
Þegar fylkingin kemur að nýju kirkj-
unni er sungið: „Þá þú gengur í guðs-
hús inn“, en það vers er einnig letrað
fagurlega á marmarabrík yfir innri dyr-
um kirkjunnar. Hjá altarinu rétta prestar
kirkjugripina að biskupi, en hann raðar
þeim á altarið hverjum af öðrum, passíu-
sálmunum fyrst og þar næst krossmark-
inu gamla, sem var á altarinu í tið Hall-
gríms Péturssonar. Þegar þvi er lokið
koma konurnar með kertaljósin. Svo milt
var veðrið, að þau höfðu ekki slokknað
á göngunni milli kirknanna. Biskup tek-
ur við öðm ljósinu og tendrar með því
altariskerti nýju kirkjunnar svo að einn-
ig sjálft ljósið, sem kveikt var í gömlu
kirkjunni, var flutt í nýju kirkjuna.
Þannig tók nýja kirkjan við aldagöml-
mn arfi, og hlutverki gömlu kirkjunnar.
En gamla kirkjan heldur þó áfram að
vera guðshús. Hún á að flytjast í Vindás-
hlíð í Kjós og verða þar kirkja KFUK.
“ t-
Hin nýja kirkja.
Nú hófst kirkjuvigslan. Borgfirðinga-
kórinn í Reykjavik, undir stjónn dr. Páls
Isólfssonar, stóð til hliðar við altarið og
140
AKRANES