Akranes - 01.07.1957, Síða 6

Samsætið.
við vígslu Hallgrímskirkju í Saurbæ, 28.
júlí 1957“.
Þá steig sóknarpresturinn, séra Sigur-
jón Guðjónsson, í stólinn og lagði út af
orðum Hebreabréfsins 12, 2: „Beinum
sjónum vorum til Jesú“. Enginn hefði
sem Hallgrímur Pétursson beint sjónum
þjóðar sinnar til Jesú. Og á eftir söng
kórinn þetta erindi úr 35. Passíusálm-
inum:
Gefðu, að móðurmálið mitt,
minn Jesú, þess ég beiði,
frá allri villu klárt og kvitt
krossins orð þitt út breiði
um landið hér til heiðurs þér,
helzt mun það blessun valda,
meðan þín náð lætur vort láð
lýði og byggðum halda.
Þar með var þessari athöfn lokið og
hafði hún verið hátíðleg og fögur. Talið
var, að á fimmta hundrað manns hefði
verið þama og var það hálfu fleira en
komst í kirkjuna sjálfa, þótt rúmgóð sé.
Sumir sögðu, að þama hafi verið um
800 manns. Boðsgestum voru tryggð
sæti í kirkjunni og gengu þeir þangað
hálfri stundu áður en athöfnin hófst.
Þar var forseti íslands, hr. Ásgeir Ás-
geirsson og forsetafrúin, Dóra Þórhalls-
dóttir, og margt virðingarmanna. Ann-
ars var þarna fólk af öllum stéttum
þjóðfélagsins, því að minning Hallgríms
Péturssonar á ítök í sálum manna, hver
sem svalaði gróðrinum svo, að það var
ir mæltu, að það væri mikil gleði að
hafa lifað þennan dag.
Nú var komin rigning, gróðrarskúr,
sem svalaði gróðrinum • svo að það var
eins og nýtt líf færðist í hann. Það var
táknrænt fyrír þessa stund.
— t ~
Að vígsluathöfn lokinni var hátt á
þriðja hundrað manns boðið til samsætis
í hinu vistlega félagsheimili, sem þeir
kalla „Hlaðir". Fóru þar fram rausnar-
legar veitingar.
Sóknarpresturinn ávarpaði fólkið fyrst
og stýrði siðan samsætinu. Glafur B.
Bjömsson kaupmaður á Akranesi sagði
sögu kirkjubyggingarinnar og var það
langt mál, því að segja má að kirkjan
hafi verið 40 ár í smiðum. Sögu þessa
ætti að rita á bókfell og geyma um aldur
og ævi í altari kirkjunnar sem sögulega
heimild. Þá talaði Guðmundur Brynjólfs-
son oddviti og tók við himni nýju kirkju
fyrir safnaðarins hönd. Þá talaði Pétur
Ottesen alþingismaður, er tók undir þakk-
ir Ölafs B. Björnssonar til Eysteins Jóns-
sonar fjármálaráðherra fyrir drengilegan
stuðning við kirkjubyggingarmálið.
Þá tók forseti Islands til máls og mælti
m. a. á þessa leið: „Það er stórmerkilegt,
að slíkt stórskáld sem Hallgrímur Péturs-
son var, skyldi risa upp af þeirri flat-
neskju, sem hér var á hans dögum. Hann
gaf þjóðinni 5. guðspjallið, Passíusálm-
ana, sem verða le»nir og sungnir meðan
íslenzk þjóð lifir. Hallgrímur Pétursson
er mesta sálmaskáld kristninnar. Lítið á
sálmabókina og berið saman ljóð hans og
annarra andans mikilmenna, og þá mun-
uð þér sannfærast um þetta. Mál hans
rúmar djúpa og háleita hugsun, er hlýt-
ur að grípa hjörtu manna á öllum öld-
um. Hann er líka eini Islendingurinn,
sem kirkja er kennd við, og fer vel á
því. Og kirkja þessi er samboðin þeim
dýru minningum, sem hún á að geyma.
Og hér á altarinu er krossinn, sem stóð
á altarinu í kirkju Hallgríms og hann
horfði á, er hann sá í gegnum Jesú helg-
ast hjarta inn í himininn“.
142
AKRANES