Akranes - 01.07.1957, Side 14

verðum við það að kannast, að vér höf-
um iðulega svikið hina æðstu lífshug-
sjón. — Fyrir það skuldum vér, fyrir
það erum vér sek, og því vantaði gjald,
sem hinn fórnandi kærleikur einn gat
greitt. — Kristur har það fram á kross-
inum á Golgata.
— Séra Hallgrímur fylgir Jesú, frels-
ara sínum og Drottni á píslargöngu hans,
yfir um Kedrons breiðan bekk, inn í
Getsemane, inn í höll Kaífasar, að dóm-
stóli rómverska landstjórans, eftir via
dolorosa. Er viðstaddur krossfestinguna.
Alls staðar nálægur. Hvílík innlifun!
Þar sem elska þín er, þar er hjarta þitt.
— t —
Tvö andstæð öfl mynda krossinn. Hin
lóðrétta lína, línan frá himni, og þver
línan, mannlega línan. Við krossinn mæt-
ast mannleg synd og guðleg náð, kær-
leikurinn frá himni.
Með tvennum hætti hefur verið reynt
að sameina himin og jörð. önnur leiðin
er frá mönnum komin, að hefja sig til
himins fyrir eigin mátt. Það er Babel-
aðferðin, Babelleiðin. Hin er frá Guði.
Hún birtist í krossi Krists á Golgata, er
Guð opinberaði mönnunum tilgang sinn
og vilja, sem er kærleikur við breyzka
og synduga menn. — Kærleikurinn ber
ávallt þyngri byrði en hann er skyld-
ugur til að bera. Hann tekur á sig þjón-
ustuna fyrir aðra. Hann er lausnargjald-
ið, friðþægingin.
Friðþægingin er í því fólgin, að sak-
laus líður fyrir sekan af fúsum vilja.
Og ef hún væri ekki fyrir hendi, væri
mannlífið eitt óslitið strið allra gegn
öllum. — Það má vel vera að mörg-
um finnist, að þeir skuldi ekki nein-
um neitt, og því þurfi enginn að bera
neina byrði fyrir þá. — En hver þorir
að segja það — eða hugsa það — að
150
hann sé ekki í skuld við Guð, gjafara
lífsins? Hver að halda því fram, að
hann hafi varið sinu lífspundi svo, að
hann hafi ekki brotið þráfaldlega gegn
Guði? Og f)TÍr það leynist í hugarfylgsn-
um hans sektarkennd meiri en hann vill
kannast við, sem verður að má burt, ef
maðurinn á að finna frið í hjarta sínu.
Jesús dó á krossi til þess að eyða ótta
vorum og sannfæra oss um það, að Guð
gæfi oss upp skuldir vorar og elskaði oss
af föðurhjarta, þrátt fyrir öll vor brot.
Hans er að gefa. Vort að þiggja.
Hann tók á sig syndabyrði vora, svo að
vér mættum hljóta fullkomna náð. —
Náðin er oss öllum boðin, öllum þeim,
sem finna til þess með angri, að þeir eru
brotlegir við lífsins lög og höfund þeirra.
Flestir þeir, sem eiga langt líf að baki,
hafa einhverja sinni átt sínar þungu
stundir, er segja mátti, að himnaljósið
væri þeim byrgt, og engin birta féll yfir
veginn.
Símon Pétur hefði sennilega ekki
skilið gildi friðþægingarinnar, ef hann
hefði ekki afneitað meistara sínum. Þegar
nokkru síðar varð sú hræring í huga
hans, er opnaði augu hans fyrir þýðingu
krossins. Og sjálfsagt hefði Sál frá Tars-
us haldið áfram lífi sínu sem sjálfsrétt-
látur Farísei, ef atburðurinn við Damask-
us hefði ekki varpað honum til jarðar,
og knúið hann til íhugunar um sitt innra
lif. — Og hafa ekki hrasanir Hallgríms
þrýst honum að krossinum, í leit að fyrir-
gefningu.
Eivind Berggrav biskup segir svo á
einum stað: „Það er þá, er vér erum
stödd í djúpunum, að vér fáum ekki flú-
ið Getsemane og Golgata. Vér eigum ekki
að sækjast eftir slíkum stundum. Þær
verða að koma yfir oss úr Guðs hendi.
— Kristur er með oss, er leiðin liggur
um blómskrýdda, græna grund. — Og
AKRANES