Akranes - 01.07.1957, Blaðsíða 17

CHARLES V. PILCHER:
Charles Venn Pilcher er enskur að upp-
runa, f. 4. júní 1879. Þegar á námsárum
sínum í Oxford tók hann að leggja stund á
íslenzku, efalítið fyrir áhrif frá Sir William
Craigie, eins og svo margir aðrir, og hjá
honum mun hann hafa notið tilsagnar.
Með þeim hélzt vinátta og skrifuðust þeir
jafnan á. Hann vann sér tvöfalda doktors-
gráðu í guðfræði (D.D. og S.T.D.). Eftir
að hafa skipað ýms kirkjuleg embætti í
heimalandi sínu, varð hann kennari i guð-
fræði við háskólann í Toronto 1906. Próf-
essor í Gamla-testamentisfræðum varð
hann þar 1919 og í Nýja-testamentisfræð-
um 1933, en hvarf frá háskólanum 1936
til þess að taka við biskupsembætti í Sydn-
ey í Ástralíu 1936. Af þvi embætti lét
hann fyrir rúmu ári, sökum heilsubrests.
Eftir dr. Pilcher biskup er til fjöldi rita,
einkum í ýmsum greinum biblíufræðinnar.
Það, sem okkur íslendingum þykir mestu
varða, er þó það, að hann hefir mjög lagt
sig eftir kirkjulegum bókmenntum ís-
lenzkum frá miðöld og siðari timum. Ár-
ið 195» kom út á vegum Oxford Uni-
versity Press, fyrst i Ástralíu en síðan á
Englandi, litil bók, er nefnist Icelandic
Christian Classics, prýðisgóð þýðing á Lilju,
nokkrum hluta Sólarljóða og þúsund ára
lofsöng Matthíasar. Áður höfðu komið út
tvó söfn Passíusálma (1913 og 1923), í
handriti á hann þýðingar á einhverju af
kvæðum Jóns biskups Arasonar og flehu.
Kveðju dr. Pilcher’s biskups hefi ég feng-
ið hjá sr. Sigurbimi Á. Gíslasyni og Snæ-
birni Jónssyni, er hann hafði sent báðum.
Þróttmikinn ættstofn hér upp láttu rísa,
öll verði heimilin kraftstöðvar hans.
Krossmark lát heilagrar kirkjunnar lýsa
komnum og ókonmum niðjmn vors lands,
svo þér til vegsemdar veginn þeir finni,
veg upp að hásætisskörinni ])irmi.
Guð, faðir, sonur og sannleikans andi,
sifellt hér haldi’ um oss fjalltraustan vörð.
Blómgist hér frelsi og friður i landi,
framfarir dyggða hjá kristinni hjörð.
Héðan svo berist um borgir og sveitir
brennandi trú, sem oss lífsfögnuð veitir.
(Ort á trinitatis i957-)
Kveðja frá Ástralíu.
HALLGRIM’S CHURCH
He sang Christ’s Passion.
Thus he lifted up,
Through the long centuries,
his people’s thought,
Above the toil and sorrows
of the ivorld,
To dwell in heavenly regions.
Now this Church,
Nigh the plot where Hallgrim sleeps,
doth rise,
A token of his Iceland’s deathless love.
Þetta hefur Ragnar Jóhannesson, skóla-
stjóri, þýtt svo í óbundið mál:
Hann söng um pínu Krists.
Þannig lyfti hann, um langar aldir,
hugrenningum þjóðar sinnar,
upp yfir strit og sorgir heimsins.
Nú rís þetta guðshús rétt hjá hvílu-
stað Hallgríms; tákn ódauðlegs
kærleika Islands.
Saga byggingarmálsins.
(RæSa Ölafs B. Björnssonar, formanns lands-
nefndar Hallgrímskirkju í Saurbœ, aS lokinni
kirkjuvígslu. — örlítiS aukin.)
Göfugu gestir!
Kæru vinir kirkjumálsims!
„Hann er þá runninn upp þessi dagur.
Sæll veri þessi dagur, og allir slikir dag-
ar eftirleiðis“. Þetta er glæsilegt ræðu-
upphaf. Og það því fremur, sem að baki
þess býr eftirvænting eftir þeim degi,
sem marki tímamót, boði betri tíma. I
því breamur hjarta þess sem talar, yfir
AKRANES
153