Freyr - 15.09.1978, Blaðsíða 53

Hefur það ekki komið til greina hjá ykkur Vestfirð-
ingum að fara fram á það, að þið væruð undanþegnir
verðjöfnunargjaldi og þá á þeim röksemdum, að mark-
aðsástand vœri slíkt á Vestfjörðum.
Vitanlega gætum við það, en það höfum við ekki gert,
enda munu ekki vera til neinar reglur, sem leyfa það.
Ekki skemmtileg staða
að þurfa að standa í
kröfupólitík um að fá
kjarnfóðurskatt
eftirgefinn.
En yrði það ekki ykkar þrautakrafa, ef nú vœri allt í
einu húið að leggja á fóðurbœtisgjald, að þið fengjuð það
endurgreitt vegna sérstakra aðstæðna?
Jú, það er ábyggilegt, að við mundum fara fram á það,
en það yrði ekki skemmtileg staða hjá Vestfirðingum
að standa í einhverri kröfupólitík um að fá þetta eftir-
gefið. Það geta komið óþurrkasumur, jafnt á Suður-
landi sem á Norðurlandi, og þá kæmu fram aðrir kröfu-
hópar þaðan um að fá þetta gefið eftir.
Eg er ekkert hrifinn af því að þurfa að standa í stríði
við bændur annars staðar á landinu um það að fá ein-
hver fríðindi í þessu sambandi.
Hér hafa allar aðgerðir gengið jafnt yfir alla. En ég
held, að lausnin þurfi að verða sú að skipta landinu
niður í ákveðin framleiðslusvæði, þar sem markaðsað-
staða og framleiðsluskilyrði réðu svæðaskiptingunni.
Þannig finnst mér nauðsynlegt að reyna að beina fram-
leiðslunni inn á ákveðnar brautir á hverju svæði fyrir
sig. Miða þarf markaðsaðstæður við landgæði og beitar-
þol og það, hvað byggðin þolir, þannig að það verði ekki
byggðaröskun. Mér finnst, að það séu ýmis landsvæði,
sem gætu snúið sér að öðrum atvinnutækifærum fremur
en önnur. Á Vestfjörðum má búvöruframleiðslan alls
ekki dragast saman vegna þess, að við eigum svo erfitt
með það að afla annarra atvinnutækifæra og verðum
að treysta á búskapinn sem aðaltekjuleið. En ef til vill
mætti draga úr búvöruframleiðslunni í öðrum lands-
hlutum, án þess að það yrði til neinnar röskunar. Það
er eins og hugmyndir um þetta fái engan byr.
F R E Y R
663