Freyr - 01.05.2004, Blaðsíða 8

fyrir hinar ýmsu þarfír neytand-
ans, þ.m.t. grillkjöt og fleira. Auk
þess er selt mikið kjöt, niðursagað
og vakúmpakkað.
Hafið þið dreifingarmiðstöð í
Reykjavík?
Við höfum haldið því í algjöru
lámarki en við höfum mann í
þjónustu okkar í Reykjavík, sem
sér þar um okkar mál, svo sem
það að fara í verslanir og bjóða
þar fram okkar vörur. Við höfum
ekki goldið fyrir það að vera
þetta langt frá aðalþéttbýlinu.
Verslanir hafa jafnvel sagt að þær
fái bestu þjónustuna frá okkur.
Það eru daglegar ferðir þarna á
milli og við vitum vel að við
verðum að standa okkur. Mest er
sent á fímmtudögum og föstu-
dögum og þetta hefur gengið
ágætlega.
Eg hef oft sagt að sauðijárrækt i
Norður-Þingeyjarsýslu mundi
setja mikið niður ef þar væri ekki
sláturhús og úrvinnsla úr afurðun-
um. Fjallalamb er auk þess stærsti
vinnustaðurinn á Kópaskeri en
þama em 14-16 heilsársstörf en
auk þess vinna þar miklu fleiri í
sláturtíðinni á haustin.
Getið þið mannað öll störf á
haustin með heimafólki?
Nei, við höfum alltaf fengið
svolítið aðkomufólk, þar á meðal
útlendinga, og gjaman þá sömu ár
eftir ár, menn sem em þama bara í
sláturtíðinni eða kannski fram að
áramótum og fara svo heim. Þama
hafa verið bæði Danir, Svíar og
Grænlendingar. Jafnvel hafa kom-
ið ferðalangar sem hafa rekist
þama inn og fengið vinnu og stað-
ið sig prýðilega.
Reyndin er sú að við höfum ver-
ið að borga þama góð laun, við
tókum upp þá stefnu að það þýddi
ekki að greiða nein nánasarlaun,
það væri betra að borga vel og
halda góðum starfsanda og góðu
fólki.
Markaðsfærsla
SAUÐFJÁRAFURÐA
Því er nokkuð haldið á lofti að
markaðsfærsla sauðfiárafurða
hér á landi hafi ekki verið sem
skyldi á síðustu árum.
Já, ég get alveg tekið undir það
með markaðssetningu á lamba-
kjöti, þ.e. að gera þyrfti hana bæði
fjölbreyttari og aðgengilegri. En
mér fínnst að við séum núna að ná
betri tökum á þessu. Það er hins
vegar staðreynd að harkan á kjöt-
markaðnum hefur verið að stór-
aukast eins og kjötstríðið síðustu
ár hefur sýnt.
Hefur það ekki verið veikur
hlekkur að ná kindakjötinu inn í
skyndibitaframboðið ?
Jú, auðvitað þarf að gera þar
betur og auka og bæta aðgengi og
framboð á sauðfjárafurðum á
þessum markaði. Eg held líka að
menn hafí vanrækt þann gamla
góð sið að bjóða fólki upp á heila
og hálfa skrokka, hlutaða eftir
óskum fólks, sem það kaupir á
haustin og vinnur ofan í sínar
frystikistur. Eins verðum við að
sinna því fólki sem vill kaupa slát-
urmat á haustin.
Það er mér áhyggjuefni að
fækkun sláturleyfishafa vinnur
gegn hefðbundinni úrvinnslu al-
mennings á þessum afurðum.
Kannski væri það til mótvægis að
bændur tækju sjálfír meiri þátt í
þessari dreifingu, einmitt á haust-
in. Bóndinn fengi þá slátrað í
verktöku í sínu sláturhúsi, þannig
að allt sé stimplað og undir eftir-
liti. Samhliða því eigum við að
taka fyrir ólöglega heimaslátun
við ófullkomnar og óverjandi að-
stæður.
Með fiekkun sláturhúsa hefur
verið bent á að fiutningsvega-
lengdir á sláturfé geti orðið
óhæfilega langar.
Já, þetta skapar ákveðna hættu
og menn eru að heyra sögur frá sl.
hausti um að ekki hafi þama verið
allt sem skyldi. Ég tel þó að
mannlegi þátturinn hafí þama
mikið að segja, það er hægt að
drepa fé í flutningi á ótrúlega stut-
tri leið.
Svo eru það flutningaryfir heið-
ar?
Það er aftur annað mál. Ef við
fengjum núna haust eins og 1981
þá væri allt í hers höndum þar sem
verið er að flytja fé yfír langa
fjallvegi, þar sem komið væri í
hálku, snjóa og stórhríðar um
miðja sláturtíð.
Þetta tengist líka lengingu á
sláturtímanum þegar stefnt er að
því að slátra fram undir jól. Ég
segi það í sambandi við lengingu
á sláturtíðinni að menn hafi eitt-
hvað vanmetið kostnaðinn við
þessa lengingu. Þá á ég við kostn-
að bóndans; vinnu, fóðmn, áhættu
og affoll.
Það er auðvitað ljóst að við
verðum að sinna þeim markaði
sem vill ferskt kjöt í sem allra
lengstan tíma, frá júlí og fram í
desember. En það sem við þurfum
á annað borð að frysta er auðvitað
hagkvæmast að fram fari á besta
tímanum, þ.e. hefðbundinni slát-
urtíð ffá því í byrjun september til
20. október. Það er ekkert sniðugt
að vera að slátra lömbum inn á
frost þegar kominn er nóvember.
Það er annað líka, sem menn
þurfa virkilega að passa sig á
varðandi lengingu á sláturtíðinni,
þ.e. í nóvember og desember,
hvað menn em að gera markaðs-
lega. Ef menn em famir að slátra
lömbum af innifóðmn þá em þetta
e.t.v. ekki alveg sömu gæði og
þegar slátrað er beint af afrétti.
Kannski œtti að fría ákveðin
svæðifirá þessum langa sláturtíma
þar sem langt er i sláturhús ogyf-
irJjallvegi að fara?
18 - Freyr 4/2004