Sameiningin - 01.02.1912, Side 3

355
þykja vænt liver um annan og fyllast kluttekning liver
raeð öðrum. Hjónin þau eða þau, foreldri og börn, sem
ekkert hafa af slíku samlífi bœnarinnar að segja, eru
livert öðru fjær en margir vinir, sem saman eru tengd-
ir með því bandi. í liús þau, sem fara á mis við lieim-
ilis-guðsþjónustuna, vantar fylling samtengingar-afls
þess, sem guð befir mönnunum gefið og gjört þeim
kunnugt. Víst getr Kristr verið — og’ vafalaust er
hann — í mörgum slíkum altarislausum lieimilum; en
ekki eru honum þar fengin yfirráð þau, sem hann á að
kafa, og ekki fær hann fœri á að fullnœgja löngun sinni
til að úthella þar kærleik sínum í fullum mæli.
Vrerðr þá heimilis-guðsþjónustu ávallt komið við á
þessum tírna, eins önnum kafnir og menn eru nú orðnir
og mörgum skylduverkum lilaðnirf En því örðugra
sem ])að er að gefa sér tíma til heimilis-guðsþjónustu,
því augsýnilegri er nauðsyn hennar. Allt má g'jöra,
sem gjöra þarf; og allt slíkt á að gjöra. Margt, sem
gjöra ætti, er látið ógjört, fyrir þá eina sök, að vér hirð-
mn ekki eins mikið um að gjöra það einsog að gjöra
eitthvað annað. Sé svo, að oss finnist vér verðum
endilega að verja öllum sólarliringnum — tuttugu og
fjórum ldukkustundum — til svo margs annars, svo að
ekki verði eftir nein minnsta tómstund, sem þurfa
myndi til sameiginlegs bœnahalds, þá er auðvitað, að af
heimilis-guðsþjónustu getr ekkert orðið; þetta er öllum
ljóst. En látum oss hinsvegar vel skiljast, að í þessu
efni ræðr engin nauðung, heldr eiginn vilji vor. Með
því að sofa tíu mínútum skemr á morgnana getr oss
tekizt að fá nœgan tíma til slíkrar guðsþjónustu rétt á
undan eða rétt á eftir morgunverði. Eins mætti hafa
það bœnahald um kvöldverð — anaðhvort á undan eða
eftir. Á mörgum heimilum mætti hafa það rétt áðr en
farið er að hátta. ttumsstaðar kemr heimilisfólkið allt
saman til máltíðar um miðdegi, og þá er á þeirn tíma
bœnahalds-tœkifœri í þeim húsum. Sé mönnum á ann-
að borð bláföst alvara með að láta þetta gjört, þá má
vissulega af sextán klukkustundum, sem vakað er á sól
arhringnum, ná í þann stutta tíma, sem til þess þarf að