Sameiningin - 01.02.1912, Qupperneq 65

417
þennan einkennilega eldmóð, sú tilviljan, aS maörinn, sem
séö hafði konunginn, var staddr í tjaldinu, þangað er hann
var að fara. f>ar gat hann séð hann og á hann hlustað, og
svo fengiS frœðslu um allt, sem hann vissi um breyting þá,
er i vændum var, einkum um þaS, hvenær breytingin myndi
verða. Ef mjög skammt væri þangað til, þá ætti hann að
hætta við herförina með Maxentiusi; og hann myndi leggja
á stað og byrja á að koma skipulagi á kynkvíslir þjóðar
sinnar og búa þær vopnum, svo ísrael yrði til taks, er hinn
mikli endrreisnar-dagr rynni upp,.
fíinsog vér vitum hafði nú Ben Húr hina undarlegu
sögu frá Balthasar sjálfum. Var hann ánœgðr?
Það var skuggi yfir honum, enn dimmri en sá, sem
pálma-þyrpingin varpaði frá sér — skuggi mikillar óvissu,
sem — lesendr hafi það hugfast — iheir snerti konungs-
ríkið en konunginn.
„Hvað á að hugsa um þetta ríki? Og hvað á það að
verða?“ Þessar spurningar bar Ben Húr upp fyrir sjálf-
um sér í huganum.
Svona snemma risu spurningar þær upp, sem samfara
myndi verða barninu alla æfi, og einnig myndi uppi verða
hér á jörðu eftir burtför þess — óskiljanlegar samtíðar-
íólki, stöðugt ágreiningsefni á vorri tíð — algjör ráðgáta
þeim öllum, sem átta sig ekki á því, og geta það ekki, að
sérhver maðr er tvennt í einu — ódauðleg sál og dauðlegr
líkami.
,,Hvað á barnið að verða?“ — spurði hann.
Oss hefir hann sjálfr, kæru lesendr! veitt svar uppá
spurning þessa; en Ben Húr gat aðeins stuðzt við orð
Balthasars: ‘Á jörðu, og þó ekki af jörðu — ekki fyrir
mennina, heldr fyrir sálir þeirra — og í stjórn þess þó
engu að síðr óviðjafnanleg dýrð, sú er enginn getr gjört
sér neina hugmynd um.’
Var nokkuð undarlegt, þótt hinum ólánsama unga
manni fyndist þessi orðatiltœki dularmál, sem gjörði efnið,
er um var að rœða, enn óskiljanlegra?
„Mannshönd er ekki í því“ — mælti hann örvæntingar-
fullr. — „Og ekki heldr þarfnast konungr slíks ríkis
neinna manna, •— hvorki til starfs né til ráðaneytis, né til
hernaðar. Jörðin verðr að deyja eða endrnýjast, og til
þess að koma upp hinni nýju stjórn þarf að finna upp nýj-
ar megin-reglur — eitthvað meira en vopnaða menn —
eitthvað í staðinn fvrir ofbeldi. En hvað myndi það
vera?“
Og enn fremr þetta, lesendr góðir!
Það, sem vér viljum ekki sjá, gat hann ekki séð.
Afl það, er felst í kærleikanum, hafði engum manni enn