Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1931, Page 46

28
TtMARIT ÞJÓÐRÆKNISFÉLAGS ÍSLENDINGA
Því bjartsýni var þér í vöggugjöf fengin,
svo veglega gjöf átti fár eða enginn.
Og fífldirfsku kallaði samtíðin samt '
þitt sjálfstæði og vissu um sigurinn jafnt.
— En öræfin þegja um afdrif þín hinstu,
hin örlagaþrungnu. — Svo skiftir það minstu.
En þó er eg fullviss, að þú hefir barist
með þreki og karlmensku; dauðanum varist,
unz hríðinni létti. — Þú hélzt þínu vígi,
svo hugsjón þín gæti ekki snúist í lýgi.
SUMARLOK.
í gær.
í gær var sléttan græn.
1 gær var sólin hlý.
í dag er grasið grátt
og grimm í lofti ský.
I gær söng fuglinn glatt
á grein, sem laufguð var.
í dag er harpan hljóö
og horfið lauf og bar.
í gæí bjó gleði í sál.
I gær var alt svo bjart.
í dag er hrygð í hug,
— í hjarta myrkur svart.
Haustnótt.
Líkt og deyjandi von
legst nú haustnóttin hljóð
yfir hauður og sæ.
Kveður útfarar-ljóð
golan grafnepju köld.
Drúpa grátandi ský.
líjúfrast hálfnakin björk
faðmi haustmyrkurs í.
Sefur syrgjandi fugl,
hvar sem sæluhús gefst. ?
Hrollsins hrikaleg mund
yfir hvílu hans vefst.