Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1931, Blaðsíða 139

ÁRSÞING
121
fyrir þá sök ekki lagt nana rormlega
fyrir þingið. En þetta var innihald henn-
ar:
Aðalstarfið hefir snúist um bókasafn-
ið. Síðastliðið ár var keypt allmikið af
nýjum bókum, og var allmiklu fé varið
til bókbands. Bundin rúmlega tuttugu
bindi og lagað band a eldri bókum. Bæk-
ur þessar tilheyra flestar aðalfélaginu.
Hátt á annað hundrað bækur voru lán-
aðar út og lesnar af félagsmönnum. —
Stjórnina skipa: K. Jónatansson for-
maður, Einar Sigurðsson ritari og Frank-
lin Eggertsson féhirðir.
Bókasafnsmálið var tekið fyrir. A. G.
Magnússon lagði til að milliþinganefnd
væri kosin, svo sem gert var ráð fyrir
í nefndarálitinu.
G. Friðriksson lagði á móti samninga-
umleitunum við utanfélagsmenn.
R. E. Kvaran virtist vera gengið fram
hjá því í nefndarálitinu, er mestu skifti,
hvernig unt væri að auka safnið. Gat
hann um þær ráðstafanir, sem stjórnar-
nefndin hefði þegar gert fyrir því, að
kaupa bækur frá útsölumanni Tímarits-
ins á Islandi.
ó. S. Thorgeirsson gat þess, að bæk-
urnar að heiman væru allar frá sama
útgefanda. Mælti mjög eindregið með
sameiningartilraun við Jóns Bjarnasonar
skóla.
G. Árnason spurðist fyrir, hverrar
tegundar þær bækur væru, * er félagið
nú ætti.
ö. S. Thorgeirsson kvaðst ekki hafa
bókalistann við hendina, en bækurnar
væru flestar gamlar og naumast til út-
lána að svo komnu. Benti hann á ágæta
aðstöðu til útlána í J. B. skóla, ef samn
ingar tækjust.
Forseti drap á hugmynd ýmsra máls-
metandi manna á Islandi, um að senda
hingað bækur.
Á. P. Jóhannsson var mótfallinn því,
að félagið gengist fyrir safni á einum
stað. Taldi ekki mikið á því að byggja,
sem menn hefðu verið að tala saman.á
Islandi um þessi efni. Um húspláss í J.
B. skóla gat hann þess, að sér virtist
það ekki ná nokkurri átt, að um það
gæti verið að ræða. Vildi hann afhenda
Fróni bækurnar, sem fyrir hendi væru,
og komast svo að raun um, að hve miklu
leyti bókasafni væri sint. Virtist honum
félagið stefna með þetta mál 40 ár aftur
í tímann.
G. Árnason benti á, hve mikill áhugi
væri enn í bygðum fyrir lestrarfélögum.
Taldi hann mjög nauðsynlegt að gefa
Winnipeg sama tækifæri.
J. P. Sólmundsson vakti athygli á
nauðsyninni, að menn hefðu aðgang að
bókum um íslenzk efni. Hitt væri ekki
sjálfsagt, að Þjóðræknisfélagið hefði
fjárhagslega ábyrgð á þeim. Málið mætti
undir engum kringumstæðum deyja.
Á. P. J. minti á íslenzku deildina i
sambandi við bókasafn borgarinnar.
Benti á, að ef til vill væri bezt að
styrkja þá deild.
R. E. K. rakti þær skoðanir, sem
þegar hefðu komið fram í málinu, og
taldi stjórnarnefnd bezt fallna til þess
að vinna úr þeim.
Rögnv. Pétursson bar fram breyting-
artillögu við nefndarálitið á þessa leið:
“Þingið felur stjórninni að rannsaka
vandlega á þessu ári, með hverjum hætti
bezt verði séð fyrir bókasafni félagsins.
Skal henni sérstaklega falið að rann-
saka, hvort unt verði að hafa samvinnu
við aðrar stofnanir, sem íslenzkan bóka-
kost eiga, með hverjum hætti safnið
verði hagkvæmlegast aukið og á hvern
hátt bezt varðveitt.”
Formaður bókasafnsnefndar, Ó. S.
Thorgeirsson, kvaðst fella sig vel við
þetta orðalag í stað nefndarálitsins og
studdi tillöguna.
Breytingartillagan var samþykt með
öllum atkvæðum og málið þar með af-
greitt.
Rögnv. Pétursson flutti nefndarálit um
samvinnumál:
“Það mun aiment viðurkent, að milli
Islands og Ameríku séu sterk þjóðernis-
tengsli, þar sem búsettir eru hér í álfu
um 30—40,000 manns af íslenzkum ætt-
um. Höfuð markmið Þjóðræknisfélagsins
er að halda við þessu sambandi og efla
það eftir fremsta megni. En með því að
það verður aðeins gert með tvennu