Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1958, Síða 93

gestakoman
75
Jón. Caligúla var að mínu áliti
hinn versti maður.
Sölvi. Nei, ekki þegar hann er
skoðaður frá miðbaugi sjónheims-
hvelfingarinnar.
FIMTA ATRIÐI
Hinir fyrri. Jón Repp.
Repp (kemur inn, sér Pétur og
Jón, hneigir sig). Heilir og sælir
háttvirtu herrar, stúdentar eða
kandidatar, eftir útlitinu að dæma.
Péiur. Við erum nú ekki nema
skólapiltar ennþá, og erum nú á
^iðinni suður í skóla.
Hepp. Á leiðinni til að verða
stúdentar og síðan helstu höfðingjar
iandsins. Það hugsaði ég, að þessi
kvöldstund myndi ekki líða svo, að
eg fengi eigi að segja eitt eða tvö
orð við mentaða menn. Reynslan er
sannleikur.
J°n. Það held ég hann sé ment-
aður maður, spekingurinn þarna
(lítur til Sölva), eða hafið þið ekki
talast við í kvöld?
^ePP. Jú, víst höfum við talað
Saman, en ekki held ég, að hann sé
mikið lærður.
Sölvi. Svona dæmir þessi sálar-
ausa kynslóð, sem ekki gjörir ann-
a, en kútveltast í forardýum fá-
viskunnar.
^ePP. Ég er ekki fremur sálarlaus
e° þú. Nú skal ég spyrja stúdentana
a því, sem ég spurði þig að áður,
°§ vita hvað þeir segja (tekur upp
Vasabókina og sýnir Pétri). Má ég
sÞyrja stúdentinn hvað þetta þýðir?
pétur (íes). Aactum veritas est,
uestis est mundus. Það er eftir orð-
. Urtl: Reynslan er sannleikur, það
1 nar heimurinn.
Repp. Heyrðu nú til Sölvi.
Sölvi. Það er það sama og ég
sagði, því hin afarvíða veröld rúmar
ekki þá reynslu, sem leiðir þann
sannleika í ljós, að þú sért andlega
starblindur.
Repp. Ég skil ekki þetta orðagjálf-
ur. Ég er þinn sannkristinn náungi.
SJÖTTA ATRIÐI
Hinir fyrri. Ólafur Muður og
Galdraleifi.
Ólafur Muður. Hér sé friður á
jörðu og miskunn hins hæsta yfir
mönnunum.
Sölvi. (til Ólafs og Leifa). Hér eru
komnir tveir skólapiltar, ungir
menn og fróðleiksgjarnir, sem ég
hefi verið að fræða um háskólann
erlendis og ýmsa mikilvæga hluti,
sem ekki er von að þeir hafi þekk-
ing á.
Repp. Jú, sá held ég fræði.
Sölvi. Ó, þessir heimsins hlöðu-
kálfar, sí og æ jórtrandi við moð-
jötu heimskunnar.
Leifi. Ha! skólapiltar á þingi. Sú
var tíðin að skólapiltar vissu jafn-
langt nefi sínu, og varð ekki mikið
fyrir, að glíma við einhvern haug-
búa, en nú er öldin önnur; nú hefir
enginn dug eða dáð til að horfast í
augu við lítilfjörlegasta draug.
Péiur. Ekki er að fortaka nema
einhverjir séu þeir í skóla enn, sem
eitthvað vita fyrir sér.
Leifi. Ekki vænti ég að þú sért
galdramaður; þá held ég að flestir
sótraftar séu af sjó dregnir.
Péiur. Það er ekki svo að skilja,
að ég kynni til þeirra hluta, en einn
er sá í skóla, að jafnskjótt sem