Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1958, Side 111

Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1958, Side 111
Þrítugasta og níunda ársþing Þjóðræknisfélags íslendinga í Vesturheimi ..Var sett I góíStemplarahúsinu viS Sargent S°tu kl. 10 f. h. þann 24. febr. 1958 af °rseta félagsins, dr. Richard Beclc. úndarsókn var sæmileg. ^ ÁSur en fun^arstörf hæfust, flutti dr. . uirnar J. Eylands bæn og sungnir voru ‘]‘l.™arnir, „Þú guS rikir hátt yfir hverf- kans straum“ og „FaSir andanna." 0 a Ias ritari áætlaSa dagskrá þingsins, g® ao^ því búnu flutti forseti, dr. Richard o Ca krsskýrslu sina, sem bæði var ýtarleg Vel samin, eins og vænta mátti: GóSir Islendingar, fulltrúar og gestir! ing haust minntumst vér íslend- b ®ar tieggja megin hafsins, eins og vera U .’ ára afmælis vorskáldsins Jónasar sl grIrnssonar, er meS fögrum ljóSum ^ m söng inn I hjörtu þjóSar vorrar ást t[g e®ur® og frelsi, ættjarSarást og fram- Ser^r rU- Mörg eru þau snilldarkvæSin, á „ann gaf oss I arf og lifa f hjörtum og glæ ?rum ÞjóSarinnar, en eitt hiS allra hð] ‘c?asta þeirra er kvæSiS „Gunnars- ' Eins og fjölmörgum öSrum hefir l6„a Verl® betta svipmikla kvæSi sérstak- °g ®rt siSan ég lærSi þaS á yngri árum, ég ] vaxandi bókmenntaþekkingu hefi Sarnt rt a® meta snilld þess I ríkari mæli. þ6R v?r Þa® ekki fyrri en sumariS 1954, ■F'ijót'Tx hjónin komum aS HlíSarenda I sÖBuh1s*< °b renndum sjónum yfir þær ist (.,] ®ir’ sem kvæSiS lýsir, aS mér skild- ÞaS e , Unnustu’ hversu frábært málverk er, „j1 1 °g hver litorSameistari Jónas Ve’rig 0g Þann hefir réttilega nefndur hieéa] 6tta var seint á sumardegi, og þaS, snilldarRn?ars’ þa® a® vrkum, aS Sv° lif vsi?g skáldsins á umhverfinu varS ^^eirnf-111111 fyrir augum mlnum og aS njér [ 0gur upphafsorS kvæSisins dundu eyrum meS seiSandi hljómi: oe- liíí yfir landi sól á sumarvegi enllrm^ áan EyJaíJallatind Vits an * m ioSa glsesti seint á degi. hátt vfi Ur gnæflr sú hin mikla mynd 1 himi>!£iSVeit og höí®i björtu svalar ■mblámans fagurtærri lind. Eneinn ^emur h’ m6m Eunnugur er Njáls sögu frEeeum hr Ur SV0 HlISarenda, sögu 1 anda hefSta® Gtmnars, ag hann sjá[ e[g Örlöe GunUna prúSu °e renni eigi til rifji V°num n?atiS' ®aga bans varS mér þá, ai stUnd, eki ?"rlega 1 huga þessa slSdegis c slzt eins og hún er túlkuS fleygum orSum Jónasar I kvæSinu fagra, og lokaorS þess sóttu sérstaklega fast á hug minn: Þar sem aS áSur akrar huldu völl, ólgandi Þverá veltur yfir sanda; sólroSinn lfta enn hin öldnu fjöll árstrauminn harSa fögrum dali granda; en lágum hlífir hulinn verndarkraftur hólmanum, þar sem Gunnar sneri aftur. Og þá kem ég aS þvl, hvrs vegna ég hefi valiS mér kvæSiS „Gunnarshólma" aS efni upphafsorSa þessarar ársskýrslu minnar. Þegar ég stóS á HllSarenda um- ræddan sumardag, heyrSi sögunnar þyt yfir höfSi mér og sá litbrigSaríka lýsingu skáldsins gæSast nýju lífi, varS Gunnars- hólmi, eins og skáldiS lýsir honum I kvæSinu, mér annaS og meira. Hann varS mér áhrifamikil táknmynd hins fslenzka þjóSbrots vors I Vesturheimi, sem llkja má viS lítiS eyland I hinu mikla þjóSahafi I þessari vlSlendu álfu, og stendur áveSurs gegn brimi og brotsjóum margvíslegra afla og áhrifa, sem ógna tilveru þess litla ey- lands og færa vilja þaS I kaf I þjóSsæinn. En þó aS mikiS hafi molast of þessum landskika vorum, rls hann eigi aS síSur úr sævi, og ég hefi þá óbifanlegu trú, aS svo megi enn um hríS verSa, ef vér ís- lendingar höldum hópinn og neytum þeirra félagslegu og menningarlegu varnarvopna, sem vér eigum yfir aS ráSa, vel og vitur- lega. MeS Jónasi Hallgrlmssyni er ég einn- ig fasttrúaSur á þaS, aS æSri máttarvöld llti meS velþóknun á trúnaS viS göfugan og góSan málstaS, og reynist þeim öllum hliSholl, sem honum vinna af einlægni og drengskap. Eiga hér viS áminningarorS annars íslenzks skálds, GuSmundar GuS- mundssonar, sem andlega var skyldur Jónasi Hallgrímssyni: ÞaS fylgir sigur sverSi göfugs manns, er sannleiksþráin undir rendur gelur og frelsisást I djarfri drenglund elur, þaS drepur enginn beztu vonir hans: hann veit, þótt sjálfur hnigi hann I val, aS hugsjónin hans fagra lifa skal. Og þá liggur sporiS beint til þeirra sam- herja vorra, karla og kvenna, sem látizt hafa á árinu, en samkvæmt upplýsingum, sem fjármálaritari hefir góSfúslega látiS mér I té, eru þau félagssystkini vor þessi:
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148
Side 149
Side 150
Side 151
Side 152

x

Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga
https://timarit.is/publication/895

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.