Heimilisritið - 01.01.1949, Qupperneq 31

fengi nú í hans stað ókeypis
kennslu við háskólann — og
húsnæði í heimavistinni! Vonandi
yrði það einhver af hans kyn-
þætti. O, háskólinn virtist svo
óralangt í burtu. Nú sat Bobb
þarna í hesthúskofanum gamla
og gat alveg eins gert sér vonir
um að komast til tunglsins og í
háskólann. Og svo hafð'i alveg
verið að því komið, að hann legði
af stað til þess að njóta allrar
þeirrar dýrðar, sem þar beið
þeirra, er þangað mundu fara.
. . . Sko, nú dreifa þeir sér!
Hvers vegna geta þeir ekki kom-
ið fram eins og' hugaðir menn og
gengið beint að því að' taka mig?
Þarna er þá bróðir Jims Ark-
ers. Bang! Bang! Bang! O, hvert
þó í sjóð-bullandi! Ég hitti ekki!
Bang! Jú, þar lá þó einn af þeim!
Búinn að skjóta einu — tveim-
ur — þremur — fjórum skotum.
Sex eru eftir. Fimm á þrjótana!
Eitt. handa mér! Bang! Bang!
Þar lá þó annar! . . . Hlaða liana,
— hlaða hana aftur! Eitt — tvö
— þrjú — fjögur! . . . Svona nú
— næstum ekkert eftir af skot-
unum! Fimm — tíu — fimmtán
mínútur eftir af lífinu! . .. Hvers
vegna þurftu þeir endilega að
hafa það Mummu? Hvers vegna
völdu þeir hana? Hvers vegna
tóku þeir ekki einhverja af dræs-
unum, sem búa þarna í húsun-
um við Mjóugötu? Þær eru þó
alltaf, hvort sem er, að snuðra
eftir karlmönnum! Hvers vegna
fundu þeir upp á að svívirða
jafn heið'virða stúlku og
Mummu?
Bang! Hæ, heyrið þið öskrið í
honum, þessum? Þetta er tónlist
við ykkar hæfi! . . . En sá kjafta-
gangur í helvítis hyskinu! Hvað
er nú á seiði? Það lítur út fyrir,
að þeir séu bara farnirl Guð má
vita, hvort það er nokkur leið
fyrir mig að fara í kapphlaup
við þá! . . . Fimmtíu — hundrað
— þúsund — fimm þúsund móti
einum! Þannig hefur þetta bölv-
að hyski alltaf barizt gegn okk-
ur blökkumönnum! Aldrei hef-
ur þess heyrzt getið, að einn
hvítur maður hafi nokkurn tíma
barizt við einn blakkan! Þeir
verða að vera þúsund um það að
koma fyrir kattarnef einum —
og það litlum unglingi — eins og
Bobb Harper!
Reykur? Það getur þó alls
ekki verið reykur! Ojú, svo sann-
arlega! Þeir ætla að brenna mig
inni. Bang! Þar hitti ég einn til
viðbótar — þann fjórða!
Ó, guð' minn almáttugur!
Bara eitt einasta skot eftir!
Aldrei skyldu þeir ná honum lif-
andi! Mundu taka hann af lífi
án dóms og laga! Kannski
mundu þeir brenna hann! Fyrir
fám vikum brenndu þeir blökku-
pilt í Texas — brenndu hann
HEIMILISRITIÐ
29