Heimilisritið - 01.11.1955, Qupperneq 13

Peru-Indíáni
Titicacan-Indíánarnir í Perú í Suður-
Ameríku, eru vindþurrkaðir og sól-
bakaðir, og lífsvenjur þeirra eru enn-
þá svipaðar og forfeðra þeirra voru.
landi, Birma og lengra austur
komst í samneyti við mongólsk-
ar þjóðir og blandaðist þeim, og
komu þá fram, eftir því hve
blöndunin var mikil, ýms af-
brigði, sem nú finnast í Suðaust-
ur-Asíu, og ná, misjafnlega
blandaðar, út um eyjar Kyrra-
hafsins.
Síðasta meiri háttar kyn-
flokkainnrásin í Indland var til-
koma arisk-mælandi fólks. Þetta
fólk mjög skylt norræna kyninu
í Evrópu, hafði þegar vaðið yfir
Persíu og orðið þar ráðandi stétt.
Þetta var sveitafólk, herskáir
hirðingjar. Eftir harða baráttu,
sem ennþá lifir í söguþjóðkvæð-
um þeirra, urðu þeir ofjarlar
hinna borgarbúandi Dravida, og
urðu allsráðandi í Indlandi, og
hermannastéttin varð forfaðir
þess fólks, sem enn þann dag í
dag er mest ráðandi í ríkjum
innfæddra í Indlandi. Eftir einni
kenningu var það ennfremur
grein af þessum fólksstofni, sem
flutti sig til Kyrrahafsins og
varð ráðandi stétt á eyjunum.
Með þessari þjóðflutninga-
bylgju lauk landnámi Indlands,
því enda þó íbúarnir yrðu að
þola innrásir við mörg tækifæri
á síðari tímum, hefur það lítt
breytt kyneinkennum þeirra, að
öðru en því að stutthöfðum hef-
ur fjölgað nokkuð á vissum
svæðum.
Með innrás aríahirðingjanna í
Indland var í meginatriðum lok-
ið útþenslu kynflokkanna í Asíu,
að undanskilinni baráttu herskáú
Mongólanna til vesturs, sem óðu
yfir Mið- og Vestur-Asíu og
oftar en einu sinni komust til
Austur-Evrópu, en þaðan hurfu
þeir fyrst til fulls sem pólitískt
vald, eftir 'heimsstyrjöldina
fyrri, en afkomendur Tartara-
kynkvísla lifa ennþá í Rússlandi.
Flokkunin er flókin
Af því, sem sagt hefur verið,
sést að það er afar flókið við-
fangsefni að flokka mannaf-
NÓVEMBER, 1955
11