Helgafell - 01.06.1942, Síða 33

MAGNÚS STEFÁNSSON
167
segja um kvæðið ísland. Það orti hann árið 1910, en Frostrósir, sem ortar
\oru árið 1907, komu fyrst á prent í Eimreiöinni árið 1920.
Tildrög þess, að hann lét EimreiSina fá kvæði til birtingar, voru þau,
að haustiÖ 1919 var hann orðinn auralítill. HafSi hann þá ekki önnur úrræði
en að koma kvæðum sínum í peninga. Fór hann þá til Magnúsar Jónssonar
prófessors, sem um þær mundir var ritstjóri EimreiSarinnar, og bauð honum
nokkur kvæði sín. Þegar hann hafði kynnt sér kvæðin, var hann fús til kaup-
anna og birti þau í EimreiÖinni árin 1920 og 1921.
Magnús var því 36 ára að aldri, þegar kvæði hans komu fyrst fyrir al-
mennings sjónir. Ekki vildi hann birta kvæðin undir eigin nafni, heldur
valdi sér að dulnefni: Örn Arnarson, og notaði hann það nafn síÖan. — Á
þessum kvæðum Magnúsar var enginn byrjendabragur, og þótti slegið á
nýstárlega strengi.
ÁriS 1924 kom síÖan út ljóðabók Magnúsar: Illgresi. StuðlaÖi Kristinn
Ólafsson lögfræðingur að því, aS ráðizt var í þá útgáfu, og kostaÖi hana.
Þurfti fortölur, svo að Magnús fengist til að gefa bókina út. Magnús Jónsson
prófessor sá um prentunina, eftir ósk höfundarins. KvæSin fengu góða dóma,
og er bókin löngu uppseld.
Árið 1938 komu út eftir Magnús Rímur af Oddi sterl^a, sem hann hafði
kveÖið árið 1932. Sú bók seldist einnig upp á skömmum tíma, enda er það
mál manna, að betri ríma og snjallari hafi ekki verið kveðin á íslenzku.
Eftir að lllgresi kom út árið 1924 orti hann margt af sínum beztu kvæð-
um, en eins og áður, lét hann kvæði sín í handraðann, þegar hann hafði sleg-
ið smiðshöggi á þau. En stundum tók hann þau upp aftur og lagaði þau og
endurbætti, því að hann var aldrei ánægður meS þau. Þóttist geta gjört bet-
ur. Sum kvæði sín hafði hann í smíöum svo árum skipti. T. d. var Stjáni blái
lengi á döfinni, en árið 1934 birtist það kvæði í EimreiÖinni og vakti strax
geysilega athygli. Auk Stjána bláa og LjóSabréfsins til Guttorms J. Gutt-
ormssonar skálds, og nokkurra tækifæriskvæða hefur mjög fátt ljóðmæla
birzt eftir Magnús, síÖan Illgresi kom út. En hann átti í fórum sínum margt
góðra kvæða. Á síðastliSnu ári safnaði hann saman því, sem hann átti, af
gömlum og nýjum kvæðum, og vildi að kæmi fyrir almennings sjónir. Menn-
ingar- og fræðslusamband alþýðu (M.F.A.) keypti útgáfuréttinn aS kvæð-
unum, og er ætlunin, að þessi nýja og endurbætta útgáfa af Illgresi komi
út á þessu ári. Verða í útgáfunni öll kvæðin, sem prentuÖ voru í Illgresi
1924, Ríma af Oddi sterka og nokkur eldri kvæði, sem ekki hafa áður verið
prentuÖ. Einnig kemur þar allt það, sem hann orti af kvæðum, eftir að 111-
gresi kom út.
Eftir að hann veiktist árið 1936 orti hann ekki mikið. Átti hann, vegna
veikinda sinna, erfitt meS að þola þau skapbrigSi, sem hann komst í við að
vrkja. Þó lagÖi hann kveðskapinn aldrei á hilluna, og síðustu hönd lagÖi