Helgafell - 01.06.1942, Qupperneq 83

DRAUMUR TIL KAUPS
213
en konu hans blöskrar ekki upphæð-
in, kallar hana hundsbætur, segir hon-
um dæmisögur af tekjum nágranna
hans, sem hafa í sér manndáð að grafa
eftir gullinu. Það er auðséð, að henni
verður ekki gert til hæfis lengur með
smámunum. Hann reynir það ekki,
heldur fer að gagnrýna notkun manna
á hinum mikla, léttfengna auði. Hvað
hefur verið gert fyrir peninga stríðs-
ins ? Eru þeir notaðir til að efla menn-
ingu þjóðarinnar ? Eru lífsspekingar
og listamenn styrktir ? Eru gefnar út
gagnlegar bækur ? Nei, þessi fégræðgi
er bara skarfaát.
Þegar hér er komið, hefur Þorbjörg
Þorbjarnardóttir úrslitasókn. Hingað til
hefur árásum hennar verið hrundið,
þær hafa verið illa undirbúnar og eng-
an árangur borið. En þessi sókn er
traustlega undirbúin, nákvæmlega út-
reiknuð, hún getur ekki mistekizt.
Hinn 22. ágúst, að morgni, er allt
tilbúið, húsfreyjan sækir með leiftur-
árás úr tveimur áttum að bónda sín-
um óviðbúnum.
Fyrst kastar hún á borðið fyrir fram-
an hann tveimur prentuðum auglýs-
ingaspjöldum. Áletrunin blasir við hon-
um eins og óskiljanlegt skammaryrði:
The little Inn. Hún er búin að útvega
veitingaleyfi og krefst að fá stofuna
til þeirra þarfa, svefnherbergið og litla
bakherbergið nægir þeim til íbúðar.
Og í öðru lagi — og það getur hann
þakkað fleipri sínu, er hann í gagnrýni
sinni minntist á útgáfu bóka — heimt-
ar hún af honum hina þykku bók hans
með hinum vísu hugleiðingum. Hún
er búin að tala við útgefanda og hef-
ur von um að geta selt hana. Njósnir
hennar hafa leitt í ljós, að aldrei hefur
verið gefið út eins mikið af bókum og
einmitt nú. Hún er ekki mjög sann-
færð um, að þessi bók sé góð bók, en
vonar, að hún komist undir regluna:
Allt til kaups.
Þetta er regluleg tangarsókn. Hann
sér engin ráð til að verjast henni á
báðum kjálkum. Hann bjargar bók-
inni, stofan verður að falla.
Það er með herkjum, að hann fær
staðizt hinar hörðu atlögur dýrtíðar-
rakanna og peningaþarfanna á bókina.
En hver selur helgidóm hjarta síns ?
Hvaða sannur guðsdýrkandi selur
einkabænir sínar ? Undir kvöld er
hann orðinn sigurvegari á annarri álm-
unni. Og þessi óhagsýni draumóra-
maður notfærir sér þann sigur til þess
að treysta aðstöðu sína, tryggja sjálf-
stæði sitt sem verða má. Hann flytur
alfarinn úr svefnherberginu og stof-
unni inn í litla herbergið með dýnur
sínar, byttur og pappír.
Þegar sá dagur rennur upp, skömmu
síðar, að The little Inn er opnað, hverf-
ur hann að morgni og kemur ekki heim
fyrr en eftir lokunartíma. Og í fyrsta
skipti á ævinni fremur hann óknytti,
þá kominn yfir fimmtugt, sem flestir
siðaðir menn hafa framið á barns-
aldri: Hann brýtur rúðu með steini.
Hann gerir það til þess að geta opnað
gluggann og komizt þá leið inn í litla
bakherbergið.
Þar sem auður safnast vaxa glæpir,
en ekki hafði Þorbjörgu Þorbjarnar-
dóttur grunað, að brotizt yrði inn til
hennar fyrsta kvöldið, sem hún rekur
veitingastofuna. í ofboði flýr hún með
peningakassann og kallar á hjálp. Lít-
il stund líður, þá kemur hún aftur með
tvo hugprúða, eflda karlmenn. Það
heyrist þrusk í litla herberginu, þau
ráðgast hljóðlega um, hvað gera skuli,
bezt er að síma til lögreglunnar, en
þjófurinn getur sloppið á meðan, og
hetjulund karlmannanna bannar þeim
að láta hann komast undan að ó-