Skessuhorn - 18.12.2013, Síða 97

97MIÐVIKUDAGUR 18. DESEMBER 2013
Kveðjur úr héraði
Um daginn áttaði ég mig á því að
sennilega væri ég orðin Akurnes-
ingur. Ekki að það hafi verið Akur-
nesingar sjálfir sem stæðu í vegi fyrir
því að taka mig inn í samfélagið hér
á Skaga heldur fannst mér ég alltaf
einhvern veginn að „heima“ væru
æskustöðvarnar vestur á fjörðum.
Minningum þaðan fer fækkandi og
þær dofna með tímanum. Í stað-
inn koma nýjar minningar og venj-
ur frá nýjum stað sem smám saman
taka sér bólfestu og verða að hefð-
um. Jólaljós í Víðigrundinni, Út-
varp Akraness, jólatréð á Akratorgi,
ljósakross hjá Lions í kirkjugarðin-
um og jólaundirbúningur í skólun-
um er nú meðal þess sem mér þyk-
ir nauðsynlegur hluti jólaundirbún-
ingsins.
Að eiga heima á Akranesi árið
2013 hefur verið gott. Hér hafa þó
skipst á skin og skúrir eins og ann-
ars staðar í mannlegu samfélagi og
þegar litið er til baka yfir árið er við
hæfi að hugsa til þeirra sem fallið
hafa frá, misst ástvini sína, eða lent
í erfiðleikum eða áföllum. Á slík-
um stundum er gott að hafa bak-
land í traustu og góðu samfélagi
sem lætur sér annt um náungann.
Á haustdögum héldum við Engla-
mömmur á Akranesi styrktartón-
leika til að bæta aðstöðuna á sjúkra-
húsinu og í kapellunni fyrir þá sem
missa börnin sín. Það var dásamlegt
að finna þann hlýhug og áhuga sem
við mættum hjá fyrirtækjum, stofn-
unum og einstaklingum sem vildu
leggja okkur lið og bæta aðstöðu
þeirra sem missa börn sín.
Málefni ungs fólks á Akranesi eru
mér nokkuð hugleikin enda starfa
ég með ungu fólki á hverjum degi.
Í nóvember voru tvö grundvallar-
plögg bæjarins í þessum málum gef-
in út, Velferðarstefna Akraneskaup-
staðar og Skólastefna Akraneskaup-
staðar. Báðar stefnurnar voru unn-
ar með helstu hagmunaaðilum er
koma að störfum með börnum og
ungmennum á Akranesi og fylgja
þeim verkefnaáætlanir til efling-
ar á málefnum ungmenna á Akra-
nesi. Reyndar hefur skólastarf á öll-
um stigum á Akranesi verið öflugt
og metnaðarfullt og hefur árang-
ur nemenda frá Akranesi verið með
ágætum í könnunum. Tómstunda-
starf ungmenna á Akranesi er einn-
ig öflugt, tónlistarskólinn blómstr-
ar í nýlegu húsnæði og félagsmið-
stöðin Þorpið hefur eflst mikið við
flutninginn í gamla tónlistarskóla-
húsið.
Mikið framboð er einnig hjá
íþróttafélögum bæjarins og líklega
er leitun að sveitarfélagi af þess-
ari stærð sem býður upp á jafn fjöl-
breytt tækifæri til íþróttaiðkunar.
Myndarlega hefur verið staðið að
uppbyggingu í nokkrum íþrótta-
greinum en ljóst er að á næstu árum
þarf sveitarfélagið að byggja upp og
endurnýja aðstöðu svo bærinn geti
staðið undir nafni sem íþróttabær.
Þegar ungt fólk velur sér stað til
búsetu eru margir þættir sem hafa
áhrif á búsetuvalið. Þjónusta, at-
vinna og samfélag hefur þar mik-
il áhrif en einnig staðsetning. Stað-
setning Akraness er svolítið sér-
stök en um leið felast í henni mik-
il tækifæri. Bærinn er stundum tal-
inn með höfuðborgarsvæðinu og
stundum ekki og Akranes stendur
rétt við Hringveginn en er þó úr al-
faraleið. Til þess að fá hingað gott
fólk, fyrirtæki og ferðamenn þurf-
um við því að vekja athygli á okkur
og það er nokkuð sem að mínu mati
hefur tekist vel á árinu. Nýr bæjar-
stjóri hefur þar haft mikil áhrif og
hefur henni tekist að mynda já-
kvæða strauma í kringum bæjar-
félagið og stofnanir þess.
Nýlega er lokið stefnumótun-
arfundi í atvinnumálum á Akra-
nesi, verið er að gera átak í að fegra
miðbæinn við Akratorg og í byrj-
un næsta árs hefur verið auglýstur
fundur um framtíðarskipulag Sem-
entsverksmiðjureitsins. Í þessu öllu
felast gríðarlega mikil tækifæri fyr-
ir bæinn til framtíðar til að draga
að nýja íbúa og ferðamenn. Neðri-
Skaginn hefur alla burði til að verða
aðdráttarafl fyrir Akranes eins og
Akrafjall, Garðalundur, Langisand-
ur og Vitinn, en nýting hans er frá-
bært dæmi um hvað hægt er að gera
hér í bæ.
Þegar ég hugsa til baka yfir árið
2013 er aðdáunarvert hversu margt
hefur verið í gangi á árinu í bæn-
um okkar og á mörgum sviðum.
Allt auðgar þetta bæjarlífið og ger-
ir Akranes að því góða og jákvæða
samfélagi sem ég kalla heimabæinn
minn.
Munum að stærsta gjöfin er lífið
sjálft, förum vel með það og verum
góð hvert við annað.
Með von um ánægjulega jólahá-
tíð og farsælt komandi ár.
Hildur Karen
Aðalsteinsdóttir, Akranesi.
Desembermánuði fylgir jafnan
mikið annríki í Stykkishólmi eins
og víðar. Það fyrsta sem markar
upphaf jólanna er jólabasar Kven-
félagsins Hringsins sem hefur hald-
ið í þá hefð að vera með jólabasar
fyrsta sunnudag í aðventu. Þar selja
kvenfélagskonur alls kyns varning
auk þess sem þær bjóða upp á ekta
súkkulaði og rjómapönnukökur
til sölu. Einnig er í boði að veiða
pakka. Það er gömul og skemmti-
leg hefð sem komin er frá nunnum
St. Fransiskus sem hér voru.
Þessa fyrstu daga desembermán-
aðar er ekki hægt að segja annað
en að kuldinn hafi minnt verulega
á sig. Það er langt síðan við höfum
fengið svona mikið frost í jafn lang-
an tíma. Miklu frosti fylgir gjarnan
stillur sem í bland við snjóinn gerir
allt mun jólalegra en ella. Vonandi
sýnir þetta að við munum fá hvít jól
í ár. Þá eru öll jólaljósin sem lýsa
upp skammdegið kærkomin.
Á hverju ári berst Stykkis-
hólmsbæ jólatré að gjöf frá vina-
bænum Drammen í Noregi. Tréð
er staðsett í Hólmgarði. Þann 5.
desember síðastliðinn sáu nem-
endur fyrsta bekkjar um að kveikja
á trénu en það er skemmtileg hefð
sem þau eru mjög spennt fyrir. Þá
er það fastur liður á aðventunni að
tónlistarskólinn heldur fjölda tón-
leika.
Að mínu áliti eru engin jól án þess
að fara í Norska húsið á aðventunni.
Ég er viss um að margir Hólmarar
eru sammála mér hvað það varðar.
Nú fyrir jólin eru þar tvær sýning-
ar, handgerðir jólasveinar eftir Kol-
brúnu Guðjónsdóttur og málverk
eftir Bryndísi Arnardóttur (Billu).
Ásamt því að krambúðin er opin.
Eins og svo víða í þjóðfélaginu hef-
ur rekstrarumhverfi safna verið erf-
itt síðustu ár. Það á við um Byggða-
safn Snæfellinga og Hnappdæla í
Norska húsinu. Ákveðið hefur ver-
ið að snúa vörn í sókn þrátt fyrir
lítið fjármagn og finnst mér safn-
ið vera á réttri leið. Nýlega opnaði
hér ný vinnustofa í kjallara Tang
og Riis. Bætist hún í hóp gallería
og vinnustofa sem fyrir er. Ég get
óhikað mælt með því að fólk komi
í Stykkishólm og eyði einni helgi á
aðventunni og nýti sér einhvern af
þeim ótal gistimöguleikum sem eru
í boði og kíki á söfnin og galleríin/
vinnustofurnar sem hér eru.
Margir eins og ég hafa líklega tal-
ið að við værum farin að sjá fram úr
þeim erfiðleikum sem hrunið árið
2008 hefur haft á samfélagið. En
með áherslum nýrrar ríkisstjórnar
er ljóst að enn þarf að herða sult-
arólarnar á sjúkrastofnunum og
menntastofnunum svo dæmi séu
tekin. Enn eitt árið er þeim gert
að skera niður en segja má að þar
sé komið inn að beini. Ég er ugg-
andi um þau áform sem uppi eru að
flytja þá starfsemi sem er á Dvalar-
heimilinu við Skólastíg í húsnæði
sjúkrahússins við Austurgötu. Þau
hafa því miður verið slegin út af
borðinu í fjárlagafrumvarpinu sem
nú er til umræðu á Alþingi. Af orð-
um fjármálráðherra í þætti um dag-
inn mátti þó heyra að von væri á
einhverjum breytingum á fjárlið-
um sjúkrastofnana. Vonandi fáum
við Hólmarar góðar jólakveðjur frá
fjárlaganefnd um þessi jól til handa
eldri borgurum okkar sem eiga allt
gott skilið. Því við þann aðbúnað
sem nú er verður varla hægt að búa
mikið lengur.
Að lokum langar mig að senda
hugheilar jólakveðjur til allra á
Vesturlandi með ósk um að nýtt ár
færi okkur öllum gæfu og gengi.
Berglind Axelsdóttir.
Kveðja að heiman
Hér húmar að hausti á Akranesi. Ljósm. Friðþjófur Helgason.
Jólakveðja úr
Stykkishólmi
Frá Stykkishólmi. Ljósm. Friðþjófur Helgason.