Skessuhorn - 18.12.2013, Blaðsíða 98

98 MIÐVIKUDAGUR 18. DESEMBER 2013
Þá er enn eitt árið bráðum búið.
Alltaf finnst manni það gerast allt-
of hratt en það er sjálfsagt bara gott
því ástæðan fyrir því að tíminn líð-
ur hratt er oftast sú að það er eitt-
hvað skemmtilegt að gerast.
Fyrir mig er þetta búið að vera
skemmtilegt ár. Það sem stendur
upp úr, sem reyndar gerðist hins-
vegar ekki á árinu, þó það stæði til,
gerðist hálfum mánuði fyrir ára-
mót. Þá fæddist lítil ömmustelpa
(fyrsta barnabarnið) átjánda des-
ember en hún átti ekki að koma
í heiminn fyrr en í byrjun janúar.
Þetta ár hefur því að mestu farið
að dást að þessari prinsessu, henni
Bryndísi Huldu, dekra við hana
og spilla henni. Og það er rétt að
byrja!
Það má segja að ömmustelpan
fylli líka upp í tímabundið skarð hjá
mér því miðjubarnið, Rúnar, sem
er sautján ára, fór að heiman í haust
og verður á Ítalíu þangað til í júlí á
næsta ári sem skiptinemi á vegum
AFS samtakanna. Sannarlega ævin-
týri fyrir hann en svolítið erfitt fyr-
ir móðurina til að byrja með. Það
er hinsvegar gaman að fylgjast með
honum úr fjarlægð upplifa svo ótal
margt nýtt.
Við þrjú sem eftir erum í kotinu
fórum í litla reisu til Noregs í sum-
ar og vorum þar í hálfan mánuð
hjá mágkonum mínum tveimur
og mági. Keyrðum við þar á milli
staða og skoðuðum drjúgan hluta
af þessu fallega landi. Síðan er það
hefð að eyða hluta af sumarfríinu á
mínum æskuslóðum í Skagafirði og
þannig var það einnig þetta sumar-
ið og að vanda var það býsna ljúft.
Það er samt alltaf þannig að
heima er best og síðustu tutt-
ugu árin, og einu betur, hef-
ur heima verið Borgarfjörðurinn.
Fyrst Lundarreykjadalurinn og svo
Borgarnes frá því vorið 2000. Iðu-
lega heyrir maður talað um að hitt
og þetta vanti í héraðið, ýmiskon-
ar þjónustu á borð við afþreyingu
og fleira slíkt. Sjálfsagt hef ég ein-
hvern tíma tekið þátt í að kvarta en
þegar ég lít til baka þá finnst mér
varla hafa verið mikil þörf á því.
Mér hefur ekki leiðst síðan ég kom
hingað suður, hvorki í sveitinni né
hér í Borgarnesi. Hér er alltaf eitt-
hvað um að vera. Það fer kannski
ekki alltaf hátt vegna þess að Borg-
firðingar eru ekki alltaf að berja sér
á brjóst og eru stundum full hóg-
værir á meðan menn myndu hæla
sér af minna í einhverjum öðrum
sveitum. Það sem mér er kærast af
menningarlífi héraðsins er Freyju-
kórinn enda hef ég fengið að njóta
þess að vera í þeim góða félags-
skap. Árið í ár var rólegra hjá okk-
ur Freyjunum en það síðasta þegar
við fórum í tónleikaferð til Ítalíu.
Við héldum þó áfram verkefninu
„Syngjandi konur á Vesturlandi,“
með Kristjönu Stefáns og það hef-
ur gengið frábærlega. Þessa dagana
erum við svo að halda tvenna jóla-
tónleika með Karlakór Kjalnesinga
og það kemur manni endanlega í
jólaskapið. Það er reyndar af nógu
að taka í tónlistarlífinu hér, ekki síst
í aðdraganda jólanna. Jólatónleikar
Olgeirs, Theodóru og dætra er
flott framtak og svo hlakka ég mik-
ið til að sjá KK og Ellen í Land-
námssetrinu í þriðja sinn. Það þarf
ekki alltaf symfóníuhljómsveit og
tonn af gervisnjó til að skapa jóla-
stemningu! – Síðan bíð ég að sjálf-
sögðu spennt eftir árlegum jóla-
tónleikum uppsveitarinnar í Reyk-
holtskirkju.
Þegar ég flutti í Borgarnes var
bærinn að breytast. Þá var þjón-
ustan að flytjast úr gamla bænum,
þar sem ég bý, og að Borgarfjarð-
arbrúnni. Nánast daginn eftir að ég
flutti þá fór kaupfélagið, sem var
eiginlega í næsta húsi við mig, upp
í Hyrnutorg. Þar með var mesta
lífið farið úr gamla bænum og
kannski full rólegt þar næstu árin á
eftir. Undanfarin ár hefur hinsveg-
ar heldur betur lifnað yfir honum á
ný. Fyrst kom Landnámssetrið, svo
veitingahús og fleira í Englend-
ingavík og nú fyrir skemmstu var
svo opnuð blómabúð og kaffihús í
næsta húsi við mig þannig að ég get
nánast teygt mig eftir blómvönd-
unum út um gluggann! Þar á ofan
eru ein þrjú gistihús og svo nátt-
úrulega Hótel Borgarnes í hverf-
inu þannig að manni líður eins og
maður búi í stórborg á sumrin þeg-
ar túristarnir spranga hér um göt-
ur á kvöldin. Það er bara líflegt og
skemmtilegt.
Jólin eru samt alltaf skemmtileg-
asti tíminn og aðventan ekki síðri.
Í seinni tíð hefur maður lært betur
að njóta hennar og fært jólaundir-
búninginn framar þannig að mað-
ur hafi desember að mestu frían til
að njóta alls þess sem er í boði. Ég
vona að aðrir lesendur Skessuhorns
hafi líka tækifæri til þess að slappa
af og njóta yfir hátíðarnar. Ég óska
þeim öllum gleðilegra jóla, árs og
friðar.
Jólakveðja úr Borgarnesi,
Guðrún Hulda Pálmadóttir.
Nú líður að áramótum og því til-
efni til að líta yfir farinn veg. Hér
verður rifjað stuttlega upp menn-
ingarárið í Grundarfirði sem var
bæði fjölbreytt og skemmtilegt.
Undirrituð er nýlega flutt í
Grundarfjörð og nýtur þeirra for-
réttinda að starfa með mjög breið-
um hópi fólks. Bæjarbúar eru virkir
þátttakendur í ýmsu félagsstarfi hér
í bæ. Hér er starfandi Lionsklúbb-
ur, kvenfélag, ungmennafélag og
fleiri virk samtök og klúbbar. Það
eru þessi félög sem leggja línurnar
að ótalmörgum föstum menning-
arviðburðum. Ekki má láta hjá líða
að nefna einstaklingsframtakið. Á
öðrum í aðventu var bæjarbúum til
dæmis boðið á jólaskemmtun, þar
sem fjölskylda hér í bæ bauð gest-
um heim í garðinn sinn. Þar spjall-
aði jólasveinninn við börnin og gaf
þeim spennandi pakka, auk þess
sem boðið var uppá heitt súkkulaði
og piparkökur. Það er saman sem
við byggjum bæinn okkar. Það er
með samvinnu og samstarfi sem við
búum til menningarlíf í litlu samfé-
lagi. Margar hendur vinna létt verk
og það á svo sannarlega við þeg-
ar kemur að því að skipuleggja og
framkvæma minni og stærri við-
burði. Það fer lítið fyrir menning-
ar- og félagslífi ef við tökum ekki
virkan þátt í því sjálf. Sveitarfélagið
leggur sitt af mörkum með því að
láta í té Samkomuhúsið og ann-
að húsnæði endurgjaldslaust fyr-
ir hinar ýmsu uppákomur félaga-
samtaka. Kirkjan stendur fyrir öfl-
ugu barna- og unglingastarfi og fé-
lag eldri borgara er virkur þátttak-
andi í samfélaginu.
Þorrablótið var á sínum stað í
byrjun febrúar. Þá héldu Grund-
firðingar bæði þjóðhátíðardaginn
og sjómannadaginn hátíðlegan.
Bæjarhátíðin „Á góðri stund í
Grundarfirði“ var haldin í sum-
ar með miklum glæsibrag eins og
undanfarin ár. Veðrið lék við bæjar-
búa og fór hátíðin vel fram.
Í september voru haldn-
ir sinfóníu tónleikar í Grundar-
firði. Það var fransk-íslenska vin-
ahljómsveitin FIFO sem hélt sína
fyrstu tónleika. Kvöldið eftir spil-
aði hljómsveitin fyrir fullum sal í
Hörpu. Tónleikarnir voru einstak-
ur viðburður þegar litið er til þeirra
menningarviðburða sem eiga sér
stað á landsbyggðinni.
Rökkurdagar voru haldnir í byrj-
un nóvember. Þar var boðið uppá
fjölbreytta dagskrá með frönsku
ívafi. Í kjölfar Rökkurdaga var kvik-
myndahátíðin Northern Wave
haldin, þar sem fjöldinn allur af er-
lendum og íslenskum gestum sótti
Grundarfjörð heim. Í byrjun des-
ember var aðventunni fagnað, þar
sem kvenfélagið var með veglegan
markað, tilkynnt um íþróttamann
ársins og tendrað á jólatrénu. Sama
dag fagnaði Dvalarheimilið Fella-
skjól 25 ára afmæli og var haldin
mikil afmælishátíð. Deginum lauk
svo með stórkostlegum tónleikum
Stórsveitar Snæfellsness.
Vinabæjarsamband Grundar-
fjarðar og Paimpol er það sem
stendur helst uppúr þegar litið er
yfir árið. Á vormánuðum fór hóp-
ur Grundfirðinga í heimsókn til
Paim pol í Frakklandi. Grundfirð-
ingar tóku síðan á móti bæjarstjóra
Paimpol og fylgdarliði í septem-
ber. Annar hópur heimsótti síðan
Grundarfjörð í tilefni Rökkurdaga.
Hér hefur verið stiklað á stóru
og alls ekki nefnt allt það skemmti-
lega starf sem hér hefur verið unn-
ið í menningarmálum. Það er von
mín að vinabæjarsamband Grund-
arfjarðar og Paimpol haldi áfram
að blómstra sem og menningarlíf
Grundfirðinga.
Með ósk um gleðilega hátíð og
farsæld á komandi ári.
Alda Hlín Karlsdóttir, menningar-
og markaðsfulltrúi Grundarfirði.
Kveðjur úr héraði
Kveðja úr Grundarfirði
Norðurljós við Kirkjufell. Ljósm tfk.
Jólakveðja úr Borgarnesi
Listaverkið Brák eftir Bjarna Þór Bjarnason á Suðurnesklettum í Borgarnesi. Ljósm. Friðþjófur Helgason.