Læknablaðið - 15.12.2000, Síða 5

LISTAMAÐUR
MÁNAÐARINS
UMRÆÐfl 0 G FRÉTTIR
§70 Af sjónarhóli stjórnar LR:
Einkavæðing í
heilbrigðisþjónustu
Ólafur Þór Ævarsson
371 Fræðslufundur Læknafélags
Reykjavíkur fyrir almenning
373 Heimsókn í Neyðarmóttöku
Anna Ólafsdóttir Björnsson
376 að vera með frá upphafi
Rætt við Ósk Ingvarsdóttur
Anna Ólafsdóttir Björnsson
373 Læknar og stjórnun:
Stjórnun í stofnun á
tímamótum
Rætt við Gísla H. Sigurðsson
Anna Ólafsdóttir Björnsson
882 Af samningaviðræðum LR og
TR
333 Á biðlistum sjúkrahúsa eru
flestir úr röðum eldri borgara
Ólafur Ólafsson
384 Aðalfundur Comité
Permanent árið 2000
Katrín Fjeldsted
887 Helsinkiyfirlýsingin,
athugasemd við þýðingu
Jón Snœdal
887 Sjúkraþjálfun. Breytt
greiðsluþátttaka TR
Frá tryggingayfirlœkni
888 Leiðrétting á villu í þýðingu
Helsinkiyfirlýsingarinnar
Örn Bjarnason
889 Alþjóðafélag lækna.
Helsinkiyflrlýsingin
Þýðing Örn Bjarnason
893 íðorðasafn lækna 128.
Espohagus
Jóhann Heiðar Jóhannsson
894 Sjúklingatryggingin
lágmarksvernd
Rætt við Sigmar Ármannsson
frá SÍT
Anna Ólafsdóttir Björnsson
897 Faraldsfræði 2.
p<0,05?
María Heimisdóttir
899 Broshornið 10.
Af flensum og pylsum
Bjarni Jónasson
901 Hin hliðin á Páli Torfa
Önundarsyni
Birna Þórðardóttir
903 Lyfjamál 90
Frá Heilbrigðis- og
tryggingamálaráðuneytinu og
landlækni
904 Listin að lifa, listin að deyja
Nýir umsjónarmenn
orlofshúsa
905 Námskeið
906 Styrkir
907 Lausar stöður
9Q8 Okkar á milli
910 Minnisblað
Haustið 1667, á víðáttumiklum
eyðisöndunum undir Vatnajökli,
strandaði skip í stormi. Skipið var
Het Wapen van Amsterdam, stórt
hollenskt flutningaskip á leið heim
frá Jövu í Austur Indíum hlaðið
gulli, silfri, perlum og silki - einum
verðmætasta farmi sem siglt hafði
verið yfir hafið. Á annað hundrað
menn dóu á sandinum þessa nótt
og aðeins um fimmtíu var bjargað
af bændum úr Öræfum, en mest af
farminum týndist og grófst ofan í
sandinn.
Þessi saga og landslagið sem
hún gerðist í eru viðfangsefni Ingu
Sólveigar Friðjónsdóttur í nýj-
ustu Ijósmyndaröð hennar, en for-
síðumynd blaðsins, Gullskipið er
úr henni. í þessum myndum má
kenna nálgun hennar með
samanburði við eldri verk, til
dæmis hinar draumkenndu myndir
hennar úr kirkjugörðum sem vekja
með áhorfandanum sterka til-
finningu fyrir dauðleika mannanna.
Þessi hæfileiki til að kveikja til-
finningu okkar fyrir lífinu og
örlögum okkar með einföldum og
fínlegum myndum er einmitt
hennar helsti styrkur. í nýju mynd-
röðinni er tilfinning okkar fyrir
fortíðinni dregin fram með teikn-
ingum sem leggjast yfír Ijósmynd-
irnar. Fínlegar teikningarnar styðja
hina draumkenndu sögu af því
sem gerðist hér haustið 1667
þegar auðævi austursins, sem ein
ríkasta þjóð Vesturlanda hafði
stolið, rak á strendur íslands,
fátækasta og afskekktasta lands
Evrópu.
Inga Sólveig tekur lítið mið af
heimildar- og skrásetningarljós-
myndum sem nú eru í tísku. í
staðinn einbeitir hún sér að sinni
eigin sýn á viðfangsefnið, á kraft-
inn sem hún gefur myndum sínum
með því að leggja áherslu á smá-
atriði og birtu. Hún berstrípar ekki
viðfangsefni sitt heldur sveipar það
dulúð og merkingu, öllum þeim
tilvísunum og tengingum sem því
ber. Þannig fá myndir hennar á sig
sérstakt Ijóðrænt yfirbragð sem
þær standa vel undir því í því
greinum við einlægni og einbeit-
ingu listamannsins.
Jón Proppé
Læknaðlaðið 2000/86 825