Læknablaðið - 15.12.2000, Síða 85

UMRÆÐA & FRÉTTIR / BROSHORNIÐ 10
Af flensum og pylsum
Bjarni
Jónasson
Sendið efni í anda
læknaskops í
Broshornið,
Læknablaðinu,
Hlíðasmára 8,
200 Kópavogi
eða í bréfasíma
564 4106
eða á netfang:
bjarn i.jonasson @
gb.hgst.is
Getið þess hver
sendir, en það sem
birtist verður undir
dulnefni.
Læknablaðið áskilur
sér rétt til að lagfæra
texta.
Umsjónarmaður er
heilsugæslulæknir í Garðabæ
og stjórnarmaður í Nordisk
Selskap for Medisinsk Humor.
Sjónlaus maður
Læknirinn var að ræða við mann, sem talinn var
andlega vanheill. Læknirinn byrjaði á því að spyrja
manninn:
„Hvað fyndist þér um það ef þú misstir annað
eyrað?“
„Pað væri alveg hræðilegt,“ sagði maðurinn.
„Gott og vel,“ sagði læknirinn, „en hvað fyndist
þér um það ef þú misstir bæði eyrun?“
„Það væri ennþá verra. Ég yrði nánast blindur.“
„Nú já,“ sagði læknirinn, „hvernig gætir þú orðið
blindur, ef þú misstir bæði eyrun?“
„Pað liggur í augum uppi. Ég gæti ekki notað
gleraugun mín.“
Flensa eða eitthvað annað
LFng, ljóshærð og aðlaðandi kona kemur á stofu til
heimilislæknisins. í fyrstu verður hann alveg hissa á
einkennum konunnar, en nær loks áttum og segir:
„Annað hvort ertu með flensu eða með barni.“
„Jæja“ sagði konan, „þá hlýt ég að vera ólétt. Mér
dettur ekki í hug nokkur maður sem gæti hafa smitað
mig af flensu."
Af pylsum
Sjúklingurinn: „Heyrðu læknir, konan mín heldur að
ég sé bilaður af því að mér líkar svo vel við pylsur.“
Læknirinn: „Pað þarf nú ekki að þýða að þú sért
bilaður. Mér þykir líka varið í pylsur.“
Sjúklingurinn: „Frábært. Má ég ekki bjóða þér
heim til að skoða pylsusafnið mitt ?“
Veikur fyrir eöa eftir
Tveir rúmliggjandi strákar á bamadeildinni báru
saman bækur sínar. Eldri guttinn spurði: „Hvort er
læknirinn þinn skurðlæknir eða hinsegin læknir?"
„Það hef ég ekki hugmynd um,“ svaraði hinn.
„Hvernig fer maður að vita það?“
„Það er nú auðvelt,“ sagði sá eldri. „Varst þú
veikur þegar þú komst á spítalann eða gerðu þeir þig
veikan eftir að þú lagðist inn?“
Algjör hvíld
Læknirinn var að rannsaka mann sem kvartaði um
svefnleysi, lystarleysi, ofþreytu og spennu.
„Ég ætla að hringja í konuna þína og segja henni
að þú verðir að komast í sveitina og fá þar algjöra
hvíld,“ sagði Iæknirinn.
„Ef þú vilt að ég fái algjöra hvíld ættir þú frekar að
biðja hana að fara til útlanda," sagði sjúklingurinn.
Fullur?
Læknirinn var búinn að skoða sjúklinginn hátt og
lágt. Hann settist við borðið sitt, klóraði sér í höfðinu
og sagði:
„Símon, ég er ekki viss um að ég geti sagt þér með
vissu hvað gengur að þér. Ég held reyndar að það sé
áfengið."
„Ég skil,“ sagði sjúklingurinn. „Ég get svo sem
alveg komið seinna, þegar þú ert edrú.“
Brunaútkall
Slökkviliðið var kallað að hjúkrunarheimili í bænum.
Brunakerfi hússins hafði farið í gang og tilkynning
um eld borist beint á slökkvistöðina. Liðið var fljótt á
staðinn, en sem betur fer fannst enginn eldur. Pegar
farið var að kanna betur orsakir útkallsins bárust
böndin að einum af eldri herrum heimilisins, en
elliglöp höfðu náð tökum á honum.
„Varst þú eitthvað að eiga við þetta tæki hérna á
veggnum, Alexander minn?,“ spurði hjúkrunarfræð-
ingurinn og benti á brunaboða með brotið gler.
„Já, það minnir mig. Sjáðu bara, hérna stendur
skrifað svo greinilega:
Brjótið glerið. Þrýstið á hnappinn!“
í góðri þjálfun
Þegar Guðríður var búin að fara með Steina son sinn
fjögurra ára gamlan til læknisins hitti hún vinkonu
sína á kaffihúsi.
„Þegar Steini sá lækninn fyrst brosti drengurinn út
að eyrum,“ sagði móðirin. „Síðan þurfti að gefa
honum sprautu og þá grét hann út í eitt, varð
óhuggandi og fékkst ekki til að brosa meira. Læknir-
inn sagði mér að brosvöðvarnir væru 17 talsins en
fýlusvipsvöðvarnir 43.“
Þá andvarpaði vinkonan og sagði: „Það útskýrir af
hverju maðurinn minn er í svo góðri líkamsþjálfun.“
Læknablaðið 2000/86 899