Læknablaðið - 15.03.2008, Síða 40

FRÆÐIGREINAR
SVAR V I Ð TILFELLI
Svar við tilfelli mánaðarins
Mynd 2.
liijtiiHTlaaHiaiiíiBHiiliB
wssPnti
Á hjartalínuritinu sést reglulegur taktur með gleið-
um QRS samstæðum og hraða tæplega 100 slög á
mínútu. Öxullinn er um -90° og það sést hægra
greinrófsmynstur. Sjá má útslög sem samrýmast
útliti p bylgja (sjá örvar á mynd 2) fyrir framan
QRS samstæður tvö til sex sem færast nær og nær
QRS samstæðunni með hverju slagi. Tíðni þeirra
er því aðeins lægri en tíðni QRS samstæða og ekki
eru tengsl milli gátta- og sleglatakts. I sjöundu
QRS samstæðunni sést samrunaslag (F-fusion
beat). Hjartalínuritið samrýmist vel sleglataktt-
ruflun sem kallast accelerated idioventricular rhythm
(AIVR).
Þessi taktur getur verið merki um endurflæði
blóðs eftir lokun á kransæð (1), til dæmis þegar
kransæð opnast sjálfkrafa eftir bráða lokun, og
geta klínísku einkennin í þessu tilfelli komið heim
og saman við það. Sjúklingurinn var því fluttur í
sjúkrabíl til Reykjavíkur og var alveg einkennalaus
á leiðinni.
Hjartalínurit við komu á Landspítalann um
klukkustund síðar sýndi eðlilegan sínustakt, 89
slög á mínútu og engar marktækar ST-breytingar.
Blóðprufur sýndu væga hækkun á trópónin T (0,13
pg/1) og blóðsýkur var verulega hækkaður (15,5
mmol/1). Bæði röntgenmynd af lungum og óm-
skoðun af hjarta á bráðamóttöku voru eðlilegar.
Grunur var um lokun og síðan sjálfkrafa opnun á
kransæð.
Sjúklingurinn var lagður inn á hjartadeild
og gefið magnýl, enoxaparín og klópidógrel til
blóðþynningar. Auk þess var hann settur á beta-
blokka, statín lyf og insúlíndreypi.
Hann fór í kransæðamyndatöku daginn eftir
sem sýndi einungis veggbreytingar í kransæðum
en hvergi merki um lokun eða marktækar þreng-
ingar. Ekki þurfti því að víkka kransæð. Endur-
tekin hjartaómskoðun sýndi áfram eðlilegan
samdrátt vinstri slegils og var útstreymisbrot
metið um 60%. Hann fékk einungis væga hækkun
á hjartaensímum með hámarks trópónin T 0,69
pg/1 og CK-MB 18 pg/1 sem endurspegla fremur
takmarkað hjartadrep. Jafnframt var hafin meðferð
við háþrýstingi og sykursýki.
Takttruflanir í sleglum eru algengar og geta
verið alvarlegar afleiðingar bráðs hjartadreps.
Takttruflanir í tengslum við brátt hjartadrep eru
flokkaðar í bráðar (á fyrstu 60 mínútum eftir lokun
kransæðar), síðkomnar (klukkustundir til dagar
eftir lokun æðar) og endurflæðis-takttruflanir
(reperfusion arrhytmias). Endurflæðistakttruflanir
geta verið ýmist á formi aukaslaga eða fyrrgreinds
sleglatakts accelerated idioventriculer rhythm (AIVR).
Sjaldgæft er, en þó ekki með öllu óþekkt, að
sleglahraðtaktur og jafnvel sleglatif geti sést við
endurflæði í kransæð (2, 3).
AIVR er oftast skilgreindur sem sleglataktur
með tíðni 60 til 110 slög á mínútu og sést þessi
216 LÆKNAblaðið 2008/94