Læknablaðið - 15.03.2008, Síða 81

SERLYFJATEXTAR
~^rSERVIER
COVERSYL 2 mg, 4 mg og 8 mg töflur. Hver tafla inniheldur perindóprfl tert-bútýlamínsalt. Ábendingar: HáþrýstingurTil meðferðar á háþrýstingi. Hjartabilun; Til meðferðar á hjartabilun með einkennum Kransæðasjúkdómur í
jafnvægi: Tfl að draga úr hættu á hjartaáföllum hjá sjúklingum með sögu um hjartadrep og/eða kransæðavíkkun. Skammtar og lyfjagjöf: Mælt er með því að COVERSYL sé tekið einu sinni á dag, á morgnana á undan máltíð. Skammtinn
ber að aðlaga einstaklingsbundið eftir ástandi sjúklings og svörun blóðþrýstings. Háþrýstingur COVERSYL má nota sem einlyfja meðferð eða samsetta meðferð með öðrum flokkum blóðþrýstingslækkandi lyfja. Ráðlagður upphafs-
skammtur er 4 mg einu sinni á dag að morgni. Sjúklingar með mjög virkjað renín-angíótensín-aldósterónkerfi (einkum nýmaháþrýsting, salt- og/eða vökvatap, hjartabilun eða alvarlegan háþrýsting) geta fundið fyrir óhóflegu blóðþrýst-
ingsfalli eftir upphafsskammtinn. Mælt er með 2 mg upphafsskammti fyrir slíka sjúklinga og upphaf meðferðar skal fara fram undir eftirliti læknis. Skammtinn má auka í 8 mg einu sinni á dag eftir eins mánaðar meðferð. Lágþrýstingur
með einkennum getur komið fram eftir að hafin er meðferð með COVERSYL; auknar líkur eru á því hjá sjúklingum sem meðhöndlaðir eru jafnframt með þvagræsilyfjum. Því er mælt með að gæta varúðar hjá slíkum sjúklingum þar sem
hjá þeim gæti verið vökva- og/eða saltskortur. Ef því verður við komið skal hætta notkun þvagræsilyfsins 2 til 3 dögum áður en meðferð með COVERSYL hefst. Hjá sjúklingum með háþrýsting þar sem ekki er unnt að hætta notkun
þvagræsilyfs, skal hefja meðferð með COVERSYL með 2 mg skammti. Fylgjast skal með nýmastarfsemi og kalíum í sermi. Framhaldsskammta af COVERSYL skal laga að blóðþrýstingssvörun. Ef þörf krefur má hefja aftur meðferð með
þvagræsilyfjum. Hjá öldruðum sjúklingum skal hefja meðferð með 2 mg skammti sem auka má stig af stigi í 4 mg eftir einn mánuð og síðan í 8 mg ef nauðsyn þykir að teknu tilliti til nýmastarfsemi. Hjartabilun með einkennum Mælt er
með því að COVERSYL meðferð sé hafin undir nánu eftirliti læknis, venjulega samfara þvagræsilyfi sem ekki er kalíumsparandi og/eða digoxíni og/eða beta-blokka, og er þá ráðlagður upphafsskammtur 2 mg sem taka skal að morgni.
Auka má þennan skammt um 2 mg í einu með minnst 2 vikna millibili í 4 mg einu sinni á dag ef sjúklingurinn þolir það. Aðlögun skammta skal byggja á klínískri svörun hvers sjúklings fyrir sig. Hjá sjúklingum með alvarlega hjartabil-
un og hjá öðrum sjúklingum sem taldir eru í mikilli áhættu (sjúklingum með skerta nýmastarfsemi og tilhneigingu til að fá truflanir á söltum í sermi, sjúklingum sem meðhöndlaðir eru á sama tíma með þvagræsilyfjum og/eða æðavíkk-
andi lyfjum) skal hefja meðferð undir nánu eftirliti. Hjá sjúklingum sem sérstaklega er hætt við að fá lágþrýsting með einkennum, t.d. sjúklingar sem hafa misst salt með eða án blóðnatríumlækkunar, sjúklingar með minnkað blóðrúmmál
eða sjúklingar sem fengiö hafa kröftuga þvagræsilyfjameðferð á að reyna að leiðrétta það ástand, ef unnt er, áður en meðferð hefst með COVERSYL. Hafa skal náið eftirlit með blóðþrýstingi, nýmastarfsemi og kalíum í sermi, ba^ði áður
en meðferð hefst og meðan á henni stendur. Kransæðasjúkdómur t jafnvxgi: Upphafskammtur er COVERSYL 4 mg einu sinni á sólarhring í tvær vikur og auka síðan skammtinn í 8 mg einu sinni á sólarhring, háð nýmastarfsemi og að
því gefnu að 4 mg skammturinn hafi þolast vel. öldruðum sjúklingum skal gefa 2 mg einu sinni á sólarhring í eina viku og 4 mg einu sinni á sólarhring næstu vikuna, áður en skammtur er aukinn í 8 mg einu sinni á sólarhring, háð nýma-
starfsemi. Ekki skal stækka skammtinn nema fyrri, minni skammtur hafi þolast vel. Aðlögun skammta þegar nýmastarfsemi er skert: C1cr£ 60,4 mg á dag. 30 < Cl^, < 60,2 mg á dag. 15 < Cl^, < 30 2mg annan hvom dag. Sjúklingar í
blóðskilun * C1CR < 15,2 mg þann dag sem skilun fer fram. * Úthreinsun perindóprilats við skflun er 70 ml/mín. Sjúklingum sem em í blóðskilun ber að taka skammtinn eftir skilun. Aðlögun skammta þegar lifrarstarfsemi er skert Engin
nauðsyn er á að aðlaga skammta hjá sjúklingum með skerta lifrarstarfsemi. Notkun hjá bömum Öryggi og verkun hefur ekki verið staðfest hvað varðar meðferð bama. Því er ekki mælt með að gefa bömum lyfið. Frábendingan Ofnæmi
fyrir perindópríli, einhverju hjálparefnanna eða einhverjum öðmm ACE-hemli; Saga um ofsabjúg í tengslum við fyrri meðferð með ACE-hemli; Arfgengur eða sjálfvakinn ofsabjúgur; Annar og síðasti þriðjungur meðgöngu. Sérstök vam-
aðarorð og varúðarreglur við notkun: Kransæðasjúkdómur í jafnvægi: Komi fram lota hvikullar hjartaangar (hvort sem er meiriháttar eða ekki) á fyrsta mánuði meðferðar með perindoprili skal leggja vandlegt mat á ávinning/áhættu
áður en meðferð er haldið áfram. Lágþrýstingur ACE-hemlar geta valdiö blóðþrýstingsfalli. Lágþrýstingur með einkennum kemur sjaldan fram hjá sjúklingum með háþrýsting án fylgikvilla og líklegra er að hann komi fram hjá sjúkling-
um með vökvaskort, t.d. vegna meðferðar með þvagræsilyfjum, takmarkana á saltneyslu, skilunar, niðurgangs eða uppkasta, eða hjá sjúklingum sem haldnir eru alvarlegum renínháðum háþrýstingi. Hjá sjúklingum með hjartabilun með
einkennum, hvort sem þeir hafa jafnframt nýmabilun eða ekki, hefur komið fram lágþrýstingur með einkennum. Lfldegast er að slíkt gerist hjá þeim sjúklingum sem eru með hjartabilun á alvarlegri stigum, jafnframt notkun stórra
skammta af hávirkniþvagræsilyfjum, blóðnatríumlækkun eða skertri nýmastarfsemi. Við upphaf meðferðar og við skammtaaðlögun skal hafa náið eftirlit með sjúklingum sem eru í aukinni hættu á að fá lágþrýsting með einkennum. Það
sama gæti átt við þegar um er að ræða sjúklinga með blóðþurrð í hjarta eða æðasjúkdóm í heila þar sem verulegt blóðþrýstingsfall gæti valdið hjartadrepi eða heilablóðfalli. Ef sjúklingur fær lágþrýsting skal leggja hann á bakið og gefa
honum, ef nauðsyn krefur, 0,9% saltvatn með innrennsli í bláíeð. Skammvinn lágþrýstingssvörun er ekki frábending gegn áframhaldandi notkun lyfjaskammta sem venjulega er unnt að gefa án vandkvasða þegar blóðþrýstingur hefur
hækkað eftir að rúmmál hefur aukist. Hjá sumum sjúklingum með hjartabilun, sem hafa eðlilegan eða lágan blóðþrýsting, getur komið fram frekari lækkun á blóðþrýstingi þegar notað er COVERSYL. Þessi verkun er fyrirséð og telst
venjulega ekki ástæða til að hætta meðferð. Ef lágþrýstingur veldur einkennum getur verið nauðsynlegt að minnka skammtinn eða hætta að nota COVERSYL. Ósæðar- eða míturlokuþrengsli/ofþykktarsjúkdómur hjartavöðva: Eins og á
við um aðra ACE hemla skal gæta varúðar þegar COVERSYLer gefið sjúklingum með míturlokuþrengsli og hindrun á útflæði úr vinstri slegli vegna sjúkdóma á borð við ósæðarþrengsli eða ofþykktarsjúkdóm hjartavöðva. Skert nýma-
starfsemi: Þegar nýmastarfsemi er skert (kreatírúnúthreinsun < 60 ml/mín.) skal aðlaga upphaflegan skammt af perindóprfli í samræmi við kreatínínúthreinsun sjúklingsins og síðan í hlutfalli við svörun sjúklingsins við meðferð.
Reglulegt eftirlit með kalíum og kreatíníni er hluti af viðteknu verklagi við meðferð hjá þessum sjúklingum. Hjá sjúklingum sem haldnir eru hjartabilun með einkennum getur lágþrýstingur í kjölfar þess að hafin er meðferð með ACE
hemlum skert nýmastarfsemi eitthvað frekar. Við slíkar aðstæður hefur verið greint frá bráðri nýmabilun, sem yfirleitt er afturkræf. Hjá sumum sjúklingum, sem eru með þrengsli í nýmaslagaíð báðum megin eða þrengsli í slagæð sem
gengur til staks nýra og hafa verið meðhöndlaðir með ACE hemlum, hefur komið fram aukning á þvagefni í blóði og kreatíníni í sermi, sem venjulega gengur til baka þegar meðferð er hætt. Einkum er þetta lfldegt hjá sjúklingum með
starfsbilun í nýmm. Ef sjúklingur er einnig haldinn nýmaháþrýstingi er aukin hætta á alvarlegum lágþrýstingi og nýmabilun. Hjá slíkum sjúklingum skal hefja meðferð undir nánu eftirliti læknis með litlum skömmtum og vandlegri
stillingu skammta. Þar sem meðferð með þvagræsilyfjum getur stuðlað að framangreindu skal hætta notkun þeirra og hafa eftirlit með nýmastarfsemi á fyrstu vikum meðferðar með COVERSYL. Sumir sjúklingar með háþrýsting sem
ekki hafa greinst með nýmaæðasjúkdóm fyrir mcðferð hafa fengið hækkun á þvagefni í blóði og kreatíníni í sermi, venjulega væga og tímabundna, einkum þegar COVERSYL er gefið samhliða þvagræsilyfi. Líklegra er að slíkt gerist hjá
sjúklingum sem hafa skerta nýmastarfsemi fyrir meðferð. Þurft getur að minnka skammta og/eða hætta að nota þvagræsilyfið og/eða COVERSYL. Sjúklingar í blóðskilun: Greint hefur verið frá ofnæmislíkum viðbrögðum hjá sjúklingum
sem eru í skilun með háflæðihimnum og eru samhliða á meðferð með ACE hemli. Hjá slíkum sjúklingum ber að íhuga að nota aðra tegund skilunarhimnu eða annan flokk af blóðþrýstingslækkandi lyfjum. Nýmaígræðsla: Engin reynsla
liggur fyrir af notkun COVERSYL hjá sjúklingum sem nýlega hafa gengist undir nýmaígræðslu. Ofnæmi/ofsabjúgur: í mjög sjaldgæfum tilvikum hefur verið greint frá ofsabjúg í andliti, útlimum, vömm, slímhúðum, tungu, raddböndum
og/eða barkakýli hjá sjúklingum sem meðhöndlaðir em með ACE hemlum, þ.m.t. COVERSYL. Búast má við þessu hvenær sem er meðan á meðferð stendur. f slíkum tilvikum skal tafarlaust hætta að nota COVERSYL og hefja viðeigandi
eftirlit og halda því áfram þar til náðst hefur alger hjöðnun einkenna. í þeim tilvikum þar sem þroti var bundinn við andlit og varir hjaðnaði ástandið venjulega án meðferðar, þó að andhistamín hafi reynst gagnleg til að draga úr einkenn-
um. Ofsabjúgur með meðfylgjandi bjúg í barkakýli getur verið banvænn. Þegar bjúgur kemur fram í tungu, raddböndum eða barkakýli, sem líklegur er til að valda lokun á öndunarvegi, verður tafarlaust að veita neyðarmeðferð. Til
hennar getur talist að gefa adrenalín og/eða að halda öndunarvegi opnum. Hafa ber sjúklinginn undir nánu eftirliti læknis þar til alger og varanleg hjöðnun einkenna hefur náðst. ACE hemlar valda hærra hlutfalli ofsabjúgs hjá sjúkling-
um sem svartir eru á hörund en hjá öðrum sjúklingum. Sjúklingar með sögu um ofsabjúg sem ekki tengist meðferð með ACE hemlum geta verið í aukinni hættu á að fá ofsabjúg þegar þeim er gefinn ACE hemill. Qfnæmíslík VÍðbfÖgð VÍð
I.DL blóðhreinsun (apheresisl: f mjög sjaldgæfum tilvikum hafa sjúklingar, sem fá ACE hemla á meðan á LDL blóðhreinsun stendur, orðið fyrir lífshættulegum ofnæmislíkum viðbrögðum. Forðast mátti þessi viðbrögð með því að hætta
tímabundið meðferð með ACE hemlum fyrir hverja blóðhreinsun.Bráðaofnæmisviðbrögð við afnæmingu Sjúklingar sem fá ACE hemla við afnæmingarmeðferð (t.d. gegn eitri æðvængja, hymenoplera) hafa fundið fyrir ofnæmislíkum
viðbrögðum. Hjá sömu sjúklingum tókst að forðast þessi viðbrögð þegar hætt var um stundarsakir að gefa ACE hemla, en þau komu aftur fram þegar lyfin voru gefin aftur í ógáti.-Lifrarbilun: í mjög sjaldgæfum tilvikum hafa ACE
hemlar verið tengdir heilkenni sem hefst með gallteppugulu og ágerist í svæsið lifrardrep og (stundum) dauða. Orsakir þessa heilkennis eru ókunnar. Sjúklingar sem meðhöndlaðir eru með ACE hemlum og fá gulu eða greinilega aukningu
á lifrarensímum skulu hætta notkun ACE hemilsins og vera í viðeigandi eftirliti hjá lækni. Daufkymingafæð/kymingahrap/blóðflagnafæð/blóðskortur. Greint hefur verið frá daufkymingafæð/kymingahrapi, blóðflagnafæð og blóðleysi
hjá sjúklingum sem gefnir em ACE hemlar. Hjá sjúklingum með eðlilega nýmastarfsemi og enga aðra fylgikvilla kemur daufkymingafæð sjaldan fram. Nota skal perindópríl með fyllstu varkámi hjá sjúklingum með bandvefssjúkdóm í
æðum, sjúklingum í meðferð með ónæmisbælandi lyfjum, sjúklingum í meðferð með allópúrínóli eða prókaínamíði, eða þegar fyrir hendi em fleiri en einn þessara þátta sem auka líkur á slíkum fylgikvillum, einkum þegar nýmastarfsemi
er skert fyrir. Sumir þessara sjúklinga fengu alvarlegar sýkingar og í fáeinum tilvikum svömðu þær ekki öflugri sýklalyfjameðferð. Ef perindópríl er notað til að meðhöndla slíka sjúklinga er mælt með því að fylgjast reglulega með fjölda
hvítra blóðkoma og gefa sjúklingunum fyrirmæli um að tilkynna um öll einkenni sýkingar. Kvnþáttur ACE hemlar valda hærra hlutfalli ofsabjúgs hjá sjúklingum sem svartir em á hömnd en hjá öðmm sjúklingum. Eins og við á um aðra
ACE hemla getur verið að perindópríl gagnist ekki eins vel til blóðþrýstingslækkunar hjá þeim sem svartir em á hörund og hjá öðmm, hugsanlega vegna þess að lág reníngildi em algengari hjá háþrýstingssjúklingum sem svartir em á
hörund. Hósti Greint hefur verið frá hósta við notkun ACE hemla. Einkennandi er að hóstinn er án slímuppgangs, þrálátur og hjaðnar eftir að meðferð er hætt. Hafa skal hósta af völdum ACE hemla í huga við mismunargreiningu á hósta.
Skurðaðgerðir/devfing eða svæfing: Hjá sjúklingum sem gangast undir meiri háttar skurðaðgerðir eða við svæfingu með lyfjum sem lækka blóðþrýsting getur COVERSYL hamlað myndun angíotensíns II sem fylgir losun reníns. Hætta
skal meðferð einum degi fyrir skurðaðgerðina. Ef fram kemur lágþrýstingur og talið er að rekja megi hann til þessa ferlis er unnt að leiðrétta hann með vökvagjöf. Blóðkalíumhækkun Hækkun á kalíumgildum í sermi hefur komið fram
hjá sumum sjúklingum sem meðhöndlaðir eru með ACE hemlum, þ.m.t. perindóprfli. Meðal sjúklinga sem eiga á hættu að fá blóðkalíumhækkun eru þeir sem haldnir eru nýmabilun, sykursýki sem ekki hefur tekist að hafa stjóm á, eða
þeir sem nota samhliða kalíumsparandi þvagræsilyf, kalíumbætiefni, eða saltstaðgengla sem innihalda kahum; eða þeir sjúklingar sem taka önnur lyf sem tengjast aukningu á kalíum í sermi (t.d. heparín). Ef talið er viðeigandi að gefa
framannefnd lyf samhliða er mælt með því að fylgjast reglulega með kalíum í sermi. Sjúklingar með sykursýki Hjá sjúklingum með sykursýki sem meðhöndlaðir em með sykursýkislyfjum til inntöku eða insúlíni skal hafa náið eftirlit með
blóðsykursstjóm á fyrsta mánuði meðferðar með ACE hemli. Litfum Ekki er almennt mælt með að nota litíum og perindópríl saman. KaKumsparandi þvagræsilyf. kalíumuppbót eða saltstaðgenglar sem innihalda kalíum Ekki er almennt mælt
með að nota perindópríl samhliða kalíumsparandi þvagræsilyfjum, kalíumuppbót eða saltstaðgenglum sem innihalda kalíum. Meðganga og brjóstagjöf Lyfið inniheldur mjólkursykur (laktósu). Sjúklingar með arfgengt galaktósuóþol, sem
er sjaldgæft, t.d. laktasaþurrð eða glúkósu-galaktósu vanfrásog, skulu ekki taka lyfið inn. Milliverkanir við önnur lyf og aðrar milliverkanir: Þvagræsilyf Sjúklingar sem taka þvagrassilyf, og einkum þeir sem hafa misst salt og/eða vökva,
geta orðið fyrir verulegri lækkun á blóðþrýstingi eftir að hafin er meðferð með ACE hemli. Minnka má líkumar á að fram komi lágþrýstingur með því að hætta að nota þvagræsilyfið og auka vökva- eða saltinntöku áður en hafin er með-
ferð með litlum og stigvaxandi skömmtum af perindóprfli. Kahumsparandi þvagræsilyf. kalíumuppbót eða saltstaðgenglar sem innihalda kahum Þó að kalíum í sermi haldist venjulega innan eðlilegra marka getur komið fram blóðkalí-
umhækkun hjá sumum sjúklingum sem meðhöndlaðir eru með perindópríli. Kalíumsparandi þvagræsilyf (t.d. spírónólaktón, tríamteren eða amflóríð), kalíumuppbót eða saltstaðgenglar sem innihalda kalíum geta valdið marktækri
aukningu á kalíum í sermi. Því er ekki mælt með því að gefa perindóprfl samhliða framannefndum lyfjum. Ef þörf er á að nota slík lyf samhliða vegna staðfestrar blóðkalíumlækkunar skal nota þau með varúð og gera tíðar mælingar á
kalíum í sermi. Litíum Við samhliða gjöf litíums og ACE-hemla hefur verið greint frá aukningu á htíumþéttni í sermi og eituráhrifum sem hvort tveggja er afturkræft. Samhliða notkun tíazíðþvagræ*silyfja getur aukið hættima á htíumeitr-
un og aukið hana enn með ACE hemlum. Ekki er mælt með að nota perindóprfl með litíum, en hafa ber náið eftirlit með litíumgildum í sermi ef samhliða notkun lyfjanna reynist nauðsynleg. Bólgueyðandi verkjalvf fNSAID). þ.m.t.
aspirín £3 g/dag. Gjöf bólgueyðandi verkjalyfja getur minnkað verkun ACE hemla gegn háþrýstingi. Þar að auki hafa bólgueyðandi verkjalyf og ACE hemlar samverkandi áhrif til aukningar á kalíum í sermi og geta valdið því að nýma-
starfsemi versnar. Þessi áhrif eru venjulega afturkræf. í mjög sjaldgæfum tilvikum getur komið til bráðrar nýmabilunar, eirvkum hjá sjúklingum þar sem nýmastarfsemi er skert eins og hjá öldruðum sjúklingum eða sjúklingum sem eru
þurrir. Blóðþrýstingslækkandi lvf og æðavíkkandi lvf Samhhða notkun þessara lyfja getur aukið blóðþrýstingslækkandi verkun perindóprfls. Samhliða notkun með nítróglýceríni og öðmm nítrötum, eða öðrum æðavíkkandi lyfjum, getur
lækkað blóðþrýsting enn frekar. Svkursýkislvf Faraldsfræðilegar rannsóknir hafa bent til þess að samhliða gjöf ACE hemla og sykursýkislyfja (insúlína, blóðsykurslækkandi lyfja til inntöku) geti valdið því að blóðsykurslækkandi verkun
aukist þannig að hætta verði á lágum blóðsykri. Meiri hkur virtust á framangreindu á fyrstu vikum samsettrar lyfjameðferðar og hjá sjúklingum með skerta nýmastarfsemi. Asetýlsalisýlsýra. segaleysandi lyf. beta-blokkar. nítröt Perindóp-
rfl má nota samhliða asetýlsahsýlsým (þegar hún er notuð sem blóðflagnahemjandi lyf), segaleysandi lyfjum, beta-blokkum og/eða nítrötum.
Þríhringlaga þunplvndislvf/geðrofslvf/svæfmgalvfSamhliða notkun ákveðinna svæfingalyfja, þríhringlaga þunglyndislyfja og geðrofslyfja með ACE hemlum getur lækkað blóðþrýsting enn frckar. Adrenvirk Ivf Adrcnvirk lyf geta minnkað blóðþrýstingslækkandi
verkun ACE hcmla.
Meðganga og brjóstagjöf. Meðganga: Ekki skal nota COVERSYL á fyrsta þriðjungi meðgöngu. Þegar verið er að ráðgera þungun eða hún hefur verið staðfest, skal hefja skipti yfir í aðra meðferð eins fljótt og auðið er. Samanburð-
arrannsóknir hafa ekki verið gerðar á ACE hemlum hjá mönnum, en í takmörkuðum fjölda tilvika þar sem fóstur hefur verið útsett fyrir lyfinu á fyrstu þremur mánuðum meðgöngu virðast ekki hafa komið fram neinar vanskapanir sem
samræmast eiturverkunum á fóstur eins og lýst er hér á eftir. Ekki skal nota perindóprfl á öðrum og síðasta þriðjungi meðgöngu.
Vitað er að langvarandi útsetning fyrir ACE hemlum á öðrum og síðasta þriðjungi meðgöngu veldur eiturverkunum á mannsfóstur (skert nýmastarfsemi, legvatnsþurrð, seinkun á beingerð höfuðkúpu) og eiturverkunum á nýbura
(nýmabilun, lágþrýstingur, blóðkalíumhækkun). Hafi fóstur verið útsett fyrir perindóprfli frá og með öðrum þriðjungi meðgöngu er mælt með að kanna nýmastarfsemi og höfuðkúpu með ómskoðun. Brjóstagjöf: Ekki er vitað hvort
perindóprfl berst í brjóstamjólk kvenna. Því er ekki mælt með að konur með bam á brjósti noti COVERSYL. Aukaverkanir Eftirfarandi aukaverkanir hafa komið fram við meðferð með perindópríli og þær eru flokkaðar í eftirfarandi
flokka eftir tíðni: Mjög algengar (>1/10); algengar (>1/100, <1/10); sjaldgæfar (>1/1000, <1/100); mjög sjaldgæfar (>1/10000, <1/1000); örsjaldan koma fyrir (<1/10000), þar með talin einstök tilvik. Geðræn vandamál: Sjaldgæfar: Truflanir
á skapferli eða svefni. Taugakerft: Algengar: Höfuðverkur, sundl, svimi, náladofi. örsjaldan koma fyrir: Ringl. AllglL Algengar: Sjóntruflanir. Eyril Og wluniiarhílí; Algengar: Eymasuð. HjarllUfg.Xðíin Algengar: Lágþrýstingur og einkenni
tengd honum. örsjaldan koma fyrir: Hjartsláttartmflanir, hjartaöng, hjartadrep og heilaslag, hugsanlega í kjölfar vemlegrar blóðþrýstingslækkunar hjá sjúklingum í áhættuhópi. öndlliuirfxri. brjÓSthol Og mtömxlh Algengar: Hósti, mæði.
Sjaldgæfar: Berkjukrampi. örsjaldan koma fyrir: Eósínfíklalungnabólga, nefslímubólga. Meltingarfæri: Algengar: Ógleði, uppköst, kviðverkir, bragðskynstmflun, meltingartmflanir, niðurgangur, hægðatregða Sjaldgæfar: Munnþurrkur
Örsjaldan koma fyrir: Brisbólga. Ufur og gall: örsjaldan koma fyrir: Lifrarbólga, annað hvort með fmmueyðingu eða gallteppu. Húð og undirhúð: Algengar: Útbrot, kláði. Sjaldgæfar: Ofsabjúgur í andliti, útlimum, vömm, slímhúðum,
tungu, raddböndum og/eða barkakýli, ofsakláði. Örsjaldan koma fyrir. Regnbogaroðasótt. Stoðkerfi. stoðvefur. bein: Algengar: Sinadráttur. Nýril Og jmgfxri: Sjaldgæfar: Nýmabilun. örsjaldan koma fyrir: Bráð nýmabilun. Æxluiwrfxri Og
brjóst: Sjaldgæfar: Getuleysi. Almennar aukaverkanir. Algengar: Þróttleysi. Sjaldgæfar: Svitamyndun. Blóð og eitlar: örsjaldan hefur verið greint frá minnkun blóðrauða og blóðkomaskila, blóðflagnafæð, hvítfmmnafæð/daufkymingafæð
og tilvikum um kymingahrap eða blóðfmmnafæð. Hjá sjúklingum með meðfæddan skort á G-6PDH (glúkósa-6P-dehýdrógenasa) hefur örsjaldan verið greint frá blóðlýsublóðleysi. RaiUlSÓklWllÍðmtÖðun Aukning á þvagefni í blóði og
kreatíníni í plasma og blóðkalíumhækkun sem gengur til baka þegar meðferð er hætt geta komið fram, einkum þegar fyrir hendi er skert nýmastarfsemi, alvarleg hjartabilun og nýmaháþrýstingur. í mjög sjaldgæfum tilvikum hefur verið
greint frá hækkun lifrarensíma og auknu bflírúbíni í sermi. Klinískar rannsóknir: Á slembaða tímabilinu í EUROPA rannsókmnni var einungis alvarlegum aukaverkunum haldið til haga. Fáir sjúklingar fengu alvarlegar aukaverkanir: 16
(0,3%) af 6.122 sjúklingum sem fengu perindopril og 12 (0,2%) af 6.107 sjúklingum sem fengu lyfleysu. Af sjúklingum sem fengu meðferð með perindoprili sást lágþrýstingur hjá 6 sjúklingum, ofsabjúgur hjá 3 sjúklingum og skyndilegt
hjartastopp hjá 1 sjúklingi. Fleiri sjúklingar sem fengu perindopril hættu meðferð vegna hósta, lágþrýstings eða annars óþols en þeir sem fengu lyfleysu, 6,0% (n=366) samanborið við 2,1% (n=129), tilgreint í sömu röð. Dags. endursk. texta:
23. febrúar 2006. Greiöslu- og afgreiðslutilhögun: R, B. Lyfjaverðskrá 1. febrúar. 2008: Coversyl 2mg: 30stk; 2.952 kr. Coversyl 4mg: 30stk; 3973 kr. 90stk; 9.439 kr. Coversyl 8mg: 30stk; 5.473 kr. 90stk; 13.779 kr.
LÆKNAblaðið 2008/94 257