Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.01.2001, Qupperneq 26

Bergljót Soffía Kristjánsdóttir
Myndin er verðugt
r-annsóknarefni sem
eitt af brautryðjenda-
verkum sinnar teg-
undar á Islandi og að
auki hefur hún mótað
skilning íjölmargra á
sögunni sem hún sæk-
ir tdl. Því skal hér hug-
að að fáeinum ein-
kennmn hennar. Höfð
verður hliðsjón af um-
mælum eins höhmdar
Útlaginn Gísli Súrsson hennar en þó einkum
af sögunni fornu - og
velt vöngum }dir hvernig aðlögunin er unnin. Enda þótt Gísla saga sé
varðveitt heil í ttæimur gerðum, lengri og styttri, verður hér einvörð-
ungu vísað til himiar st}Ttri nema sérstök ástæða þyki til annars. Gert
verður ráð fyrir að menn þekki söguna - í meginatriðum.
II
* /
Agúst Guðmundsson, leikstjóri og handritshöfundur Utlagans, sagði í
nýlegu sjónvarpsviðtali (17/10/01) að Gísla saga „hefði eiginlega verið
sjálfkjörin“ þegar hann og félagar hans réðust á sinni tíð í að gera mynd
eftir íslendingasögu.3
Leiða má getum að því hvaða einkenni sögunnar gera hana áhuga-
verða í augum kvikmyndagerðarmanns. Hún er ffemur stutt þannig að
líkur eru á að koma megi föflunni - eða sögunni í Genette-merkingu -
til skila á hálfum öðrum tíma eða svo. Hún sameinar og efni margra vin-
sælla bókmenntagreina, t.d. ástarsöguna, útlagasöguna og morðsögnna,
eða hvergerðinginn eins og Davíð Erlingsson kallar hina svonefndu ‘hver
gerði það?’ (e. whodunnit) sögu.4 Að auki er hún rík að ytri lýsingum og
glæsilegum sviðsemingum, atburðarásin spennandi en ekki ýkja flókin
og sögusviðið einatt íslensk náttúra.
3 Agúst Guðmundsson 2001.
4 Davíð Erlingsson 2001.
M