Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.01.2001, Blaðsíða 154

Einar Kárason
„Honky-tonk women“ í staðinn Enir „Kærastan kemur til mín“ eins og
stóð í handritinu og var filmað, og kom afar vel út, verð ég að segja.
Sk\nturnar erfyrsta íslenska myndin sem vinnur til verðlauna á stóiri alþjóð-
legri kvikmyndahátíð? Hleypti það ekki í þig móði að halda áfram á sömu
braut?
•* /
Eg veit það ekki. Eg fór þarna aftur að skrifa skáldsögu og smásögur og
fannst það afar notalegt. Einhverntíma um þetta levti kallsaði Friðrik
það lauslega tdð mig að hann hefði áhuga á að gera nýja mynd, svona
„road motde, með elliívafi“ sagði hann, um gamalmenni á flótta, en ég
gaf nógu lítfið út á það til að hann fékk frekar Einar Má í lið með sér, og
með afar góðum árangri eins og menn vita.
I kvikmyndinni Djöflaeyjunni vinnur þú upp úr skáldsögunum Þar sem
djöflaeyjan rís og Gulleyjunni. Saman myndaþær mikla frásögn sem eifvtt
er að laga að hvíta tjaldinu. Kom aldrei til greina að filma barafyrri söguna
og sjá svo til?
Nei það held ég að hafi aldrei hvarflað að mér vegna þess, eins og ég hef
æ betur áttað mig á, að í rauninni er þetta ein skáldsaga í tveimur hlut-
um, - hvor bók um sig er bara hálf saga. Það sem byrjað er með í Djöfla-
eyjunni, því er ekki lokið fyrr en í endann á Gulleyjunni, - fjölskyldan flyt-
ur í hverfið og byggir Gamla húsið í upphafi fyrri bókarinnar, Gógó
gifdst Kananum, sem hún skilur svo við í lok Gulleyjunnar um svipað
le\ni og Gamla húsið og hverfið allt er jafnað við jörðu. Kannski er þetta
dálítið mikið efni fyrir 90 mínútna kvikmynd, en inn í þann tímaramma
telja ffamleiðendur vel að merkja að myndir á íslensku verði að falla - ef
þetta hefði verið mynd á einhverri heimstungu hefði hún vel rnátt vera
klukkutíma lengri og það hefði leyst mörg vandamál.
Það var auðvitað dálítdð sársaukafullt stundum að trimma svona niður
eigin sköpunarverk. En samt hafði ég á tilfinningunni að það væri betra
að ég gerði það sjálfur heldur en einhver annar, hvað sem kann að vera
hæft í því. Og í stað þess að höggva framan af eða aftan af, sleppa byrj-
uninni eða endinum, þá ákváðum \úð að reyna að þynna og einfalda
þráðinn. Þáttur í því var til dæmis að færa fjölskylduna úr Gamla húsinu
og í stærsta braggann. Þetta með að myndin væri um fólk í braggahverfi,
152