Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.01.2001, Blaðsíða 157

„Eiginlega aðhyllist e'g ekki þetta aðlögunarhugtak “
ur maður á miðjum aldri og ung íslensk listakona sem lenda allt í einu í
slagtogi við hvort annað og þvælast yfir höf og lönd ásamt Islandsfálka,
og allt er þetta með „hasarívafi“. Fyrri hlutinn var tekinn í Skagafirðin-
um, en nú (20. des. 2001) er akkúrat verið að ljúka tökum í Hamborg,
Þýskalandi.
Friðrik Þór hefur lengi viljað gera kvikmynd eftir íslenskum fomsögum og
gjaman nefnt þig sem handntshöfundinn. Nýjasta skáldsagan þín, Ovina-
fagnaður, segir sögu Þórðar kakala. Ég hef heyrt að annað hvo?t hún eða
Grettis saga verði hugsanlega kvikmyndaðar. Er eitthvað til íþvfí
Ég er alveg sammála Friðriki um það að ekki er fullreynt að nota sögur
úr okkar bókmenntaklassík í kvikmyndir, ég held að þar leynist ýmsir
vænlegir möguleikar. Og við erum alveg hjartanlega sammála um það
einnig að sagan af Þórði Kakala sé alveg rakið efifi í frábæra bíómynd.
Grettis saga er ein magnaðasta saga sem hefur verið sögð, og það er
ekkert vafamál að hún er efin í kvikmynd og hún á örugglega efdr að
verða filmuð, og það oftar en einu sinni. Aðalvandamál handritshöfund-
ar hlýtur að vera það að finna rétt sjónahom á verkið, rétta frásagnarað-
ferð, möguleikarnir em margir og örugglega misgóðir. Eg hef töluvert
velt þessu fyrir mér, sem gamalgróinn aðdáandi sögunnar, og það getur
vel verið að ég detti niður á færa leið inn í söguna.
Nú hefur þú margsinnis unnið með Friðriki að gerð kvikmynda. Vinnur þú
ekki með öðrum?
Við Friðrik emm lógískir samstarfsmenn, gamlir skólabræður og með
svipaðar hugmyndir tim margt. En auðvitað gæti ég^vel hugsað mér að
vinna með öðmm leikstjórum, og hef reyndar gert það; við Oskar Jón-
asson gerðum saman litla sjónvarpsmynd fyrir nokkmm ámm, í sam-
vinnu við Leiklistarskólann og myndin hét „Rót.“ Það var afar skemmti-
legt og gefandi samstarf - en svona veltur allt á viðfangsefninu og því að
menn hafi eitthvað hver tál annars að sækja.
155