Frjáls verslun - 01.10.2010, Qupperneq 44

44 F R J Á L S V E R S L U N • 1 0 . T B L . 2 0 1 0
N Æ R M Y N D A F S I G U R Ð I Á R M A N N I S N Æ V A R R
orið 1986 mátti lesa
stóra uppslætti í blöðum,
sérstaklega Þjóðviljanum,
um skulda vanda heimil­
anna og fátækt í landinu.
Haft var eftir Sigurði
nokkr um Snævarr að á
20 prósentum heimila í landinu hefðist fólk
við undir fátæktar mörkum. Þetta var á þeim
árum þegar Sigtúns hópurinn var áberandi
í fjölmiðlum og þar var maður að nafni
Ögmundur Jónasson.
Bæði þá í kreppu níunda áratugar lið­
innar aldar og síðar var nafn Sigurðar oft í
fjölmiðlum. Hann var einn helsti álits gjaf ­
inn á sviði efnahagsmála, sérstaklega sem
hagfræðingur hjá hinni umdeildu og bráð ­
feigu Þjóðhagsstofnun. Oft birtust fréttir
þar sem Sigurður var spurður um velferð,
skuldir og fátækt.
Bara í vinnunni
Síðan hvarf Sigurður mikið til úr hringiðu
umræðunnar, án þess að eftir væri tekið og
án þess að sakna þess sjálfur að vera nær
dag lega í fjölmiðlum. Þegar við spyrjum
Sigurð hvað hafi gerst svarar hann einfald­
lega: Ég var bara í vinnunni. Og vinnan
eða staðan var borgar hagfræðingur. Í loka­
rimmunni um Þjóðhagsstofnun árið 2001
segir Sigurður að hann hafi séð sér þann
kost vænstan að skipta um vettvang. Ljóst
var að stofnunin yrði lögð niður og því
betra að verða fyrri til og finna sér aðra
vinnu. Hann var síðan borgarhagfræðingur
í níu ár eða þar til nú í haust.
Borgarhagfræðingur er minna áberandi í
fjölmiðlum en hagfræðingur hjá Þjóð hags­
stofnun. Þó segir hann að starfið sé líkt, það
er greining á stöðu, spár og ráðgjöf fyrir
stjórnmálamenn.
Stefán Snævarr, bróðir Sigurðar – hálfu
öðru ári eldri – segir að Sigurður sé „ógeð­
slega duglegur og vinnusamur. Hann kemur
miklu í verk og hefur að auki alltaf tíma
til að sinna öðru, les skáldsögur og hjólar.
Það er eiginlega ógæfa mín að eiga svona
duglegan bróður“.
Ekki ný Þjóðhagsstofnun
Og núna er Sigurður aftur kominn í hinn
opinbera slag sem ráðgjafi í efnahags­ og
atvinnumálum í forsætisráðuneytinu, kom ­
inn heim í þeim skilningi að Þjóðhags­
stofn un heyrði undir ráðuneytið. Hann
segist hafa heyrt utan að sér að honum hafi
verið falið að búa til nýja Þjóðhagsstofnun,
að stofnunin muni vakna til lífsins á ný og
vaxa út úr skrifstofu hans. Sú sé þó ekki
ætlunin.
„Það var talið að Hagstofan, greiningar­
deildir bankanna og háskólarnir gætu innt
þetta starf af hendi og því væri stofnunin
óþörf,“ segir Sigurður. „Ég var ósammála
þessu, en tek þó alls ekki undir með þeim
sem segja að hrunið hafi orðið vegna þess
að hún var lögð niður.
Ég vissi vel að hverju ég gekk þegar
ég sótti um þessa stöðu,“ segir Sigurður
og segist oft hafa unnið fyrir Jóhönnu
Sigurðar dóttur áður. Fyrir átta árum stóð
Jóhanna til dæmis fyrir ráðstefnu um
velferð og meðal frummælenda var ein mitt
Sigurður Snævarr. Alltaf sama umræðu ­
efnið: Skuldir, fátækt og velferð.
Trotti eins og seðlabankastjóri
Og þar sem Sigurður fæddist árið 1955 og
var menntaskólanemi í mestu róttækni­
bylgj unni upp úr 1970 má ætla að hann hafi
þá skipað sér í röð allra mestu róttæklinga
landsins. Hann sat til dæmis átakaþing
hins blóðrauða Landssambands íslenskra
menntaskólanema – LÍM – árið 1973. Þar
lenti hann í hópi uppreisnarmanna gegn
ofríki maóista sem vildu beita LÍM fyrir
vagninn á vegi byltingarinnar.
„Ég var trotti,“ segir Sigurður og hlær.
Hann fylgdi trotskýistum að málum og var
því svarinn andstæðingur maóista. Annar
Sigurður Snævarr hagfræðingur er ekki að fjalla um skuldavanda heimilanna í fyrsta sinn. Og þetta er
ekki í fyrsta sinn sem hann vinnur fyrir Jóhönnu Sigurðardóttur. Allt endurtekur sig við stjórn Íslands.
BANKASTJÓRI
TEXTI: GÍSLI KRISTJÁNSSON MYNDIR: GEIR ÓLAFSSON
ÆTLAÐI AÐ VERÐA
SIGURÐUR ÁRMANN SNÆVARR, RÁÐGJAFI
FORSÆTISRÁÐHERRA Í EFNAHAGS- OG ATVINNUMÁLUM: