Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.08.1940, Side 92

Tímarit Máls og menningar - 01.08.1940, Side 92
178 TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR riti um nútímabókmenntir íslendinga, er ég samdi fyrir Sam- band samvinnufélaganna sænsku (Kooperativa Förbundet) í Stokkhólmi og koma á út i haust. En þá komu þeir skyndilegu viSburðir, sem ég held að engan á NorSurlöndum hafi óraS fyr- ir á þessum tíma, hernám Danmerkur og árásin á Noreg. Ég ætla ekki aS lýsa því hér, hvilikum ótta menn urSu gripnir. Sjálfum fannst mér öll sund lokast, dagarnar á undan og allt, sem þeim fylgdi, vera orSin fjarlæg fortíS, strengur timans kubb- aSur sundur, engin framtíð lengur og ísland hrokkiS út í svart- an geiminn. Enginn vissi, hvað dunið gat yfir næstu daga. Um ófyrirsjáanlegan tíma hlaut öllum samgöngum að vera slitið frá Norðurlöndum, og hvaða leið var fær til íslands. Það tók yfir- leitt langan tima að átta sig á því, að rnaður héldi áfram að lifa í sama heimi og áður. Loks fór ég þó að finna alit aftur á sama stað, ísland og mínar eigin hugsanir: Ef til vill var enn einhver framtið. Ég varð gripinn af þeirri einu hugsuíi, að livað sem það kostaði, þá yrði ég að komast heim. Eftir nokkra vafn- inga við að útvega mér vegabréf og kynnast ferSum, áleit ég öruggast aS fara um Ítalíu til Ameriku, i veg fyrir fyrir ís- lenzku skipin, er þangaS sigla. Flaug ég fyrst til Sofia i Búlgaríu yfir Riga og Moskva, í tveimur áföngum, stór- an sveig um Þýzkaland, en fór frá Sofia meS járnbrautarlest til Genúa, eftir Júgóslaviu. Þegar til Sofia kom, frétti ég um innrás Þjóðverja i Holland, Belgíu og Luxemburg. Leizt mér þá ekki vel á framhald ferðarinnar. Margs konar fréttum skaut upp, m. a. að landamærum Jugoslavíu yrði lokað og ítalir væru að fara i striðið, en þetta reyndust flugufregnir einar. Daginn eftir, 11. maí, sá ég í þýzku blaði, er ég keypti á einhverri braut- arstöð i Jugoslaviu, að ísland hefði verið hernumið af Bretum. Næsta kvöld var ég í Genúa, og voru kröfugöngur og útifundir í borginni. Það voru fasistar, pantaðir af stjórninni til að heimta stríð. Ég spurði bilstjóra einn, hvaða uppþot þetta væru, og hann svaraði blátt áfram: Það eru fasistarnir, þeir eru mestir i munninum. Ég hafði keypt far með ítalska skipinu Conte di Savoia, og varð að biða þrjá daga í Genúa. Kvölds og morgna voru kröfugöngur til að heimta stríð. Daginn áður en skipið átti að fara, sagði ítali, sem ég hitti, að nú hefði hann heyrt, að Conte di Savoia yrði kyrrsett, stríðið væri að hefjast. Þótti mér nú illt í efni, ef ég ætti að sitja fastur í Ítalíu, en trú mín var nú orðin svo sterk á það, að ég ætti að komast heim, að mér varð minna um. Öruggur var ég sanit fyrst þrem dögun: síðar, 17. maí, er við sigldum út úr Gibraltarsundi og strendur Evrópu hurfu í bláan fjarska. Hvílík hamingja, að vera slopp-

x

Tímarit Máls og menningar

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.