Tímarit Máls og menningar - 01.04.1941, Blaðsíða 20

14
TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR
hefur hann með djarfri framkomu sinni í þessu máli
unnið sér virðingu hvers þjóðrækins Islendings. Vil ég
tilfæra hér kafla úr grein lians, „Sambúðin við Breta“
(Vísir, 29. apríl): „. . . .Það er voldugasta ej'þjóð heims-
ins og sú smæsta, sem hér hafa fyrir rás viðburðanna
lent í samhýli á heimili hinnar síðarnefndu. Látum ekki
Breta, sem unna eylandi sinu og fórna hlóði sínu fyrir
það, gleyma því, að við eigum þetta land eins og þeir
sitt, og við unnum þessu landi eins og þeir sínu. Látum
þá lieldur ekki gleyma því, að engin þjóð, hversu vin-
veitt sem hún kann að vera okkur, getur verið okkur
aufúsugestur, þegar hún sezt að sem yfirþjóð í okkar
eigin landi. Látum þá minnast þess, að á þeirri stundu,
er þeir komu hingað, stóðum við í fyrsta sinn um marg-
ar aldir alveg á okkar eigin fótum og vorum stað-
ráðnir í því að lialda því áfram um alla framtíð. Lát-
um þá loks minnast þess, að rétturinn til yfirráða á
þessu landi er allur okkar megin. Þeir hafa ekkert fyrir
sig að bera, nema þá nauðsyn, er brýtur lög. — Vel
má vera, að Bretum komi á óvart þau ummæli, sem
fram eru borin út af hinum síðustu athurðum. En þeim
er óhætt að trúa, að á bak við þau mótmæli stendur
liugur allra sannra Islendinga. Ef þeim er nokkur hug-
ur á að efla vinsamlega samliúð þjóðanna, verða þeir
tafarlaust að hæta fyrir þann yfirgang, sem hér liefur
verið í frammi hafður. Við liöfum sýnt, að við óskum
ekki að halda hlífiskildi yfir þeim, sem hrjóta af sér
i sambúðinni. Það er okkar að dæma slíka menn. —
Og það munu Bretar, sem virða arfhelgi öllum þjóð-
um fremur, viðurkenna, að þegar ráðizt er inn á sjálft
Alþingi er virðingu Islendinga misboðið. Við eigum
ekki háreist hús frá umliðnum öldum. En við eigum
löggjafarsamkomu, sem er meira en þúsund ára gömul.
Þá stofnun leyfum við ekki að óvirða. Það er alveg
sama, hvort þingmaðurinn heitir Einar Olgeirsson, Her-
mann Jónasson eða Ólafur Thors, alveg sama, hvaða