Tímarit Máls og menningar - 01.04.1941, Side 28

22
TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAE
mátti þó ekki meira vera, og óáran i mannfólkinu fer
vaxandi. Verður þá erfiðara að rétta við aftur, og' þvi
hættara við, að ýmsum skaðræðisstefnum aukist fylgi,
þó þær vonandi geti ekki siglt hraðbyri til valdanna.
Með ofanskráðu vænti ég, að ég hafi orðið við þeirri
ósk „Tímarits Máls og menningar“ að gera lesendum
þess nokkura grein fyrir þvi, hvers vegna ég var á móti
því að fresta kosningum, og er þó fjarri því, að allt
sé talið.
Jón Óskar:
Eg sagði znð þig: Ertu saklaus og hrein,
ertu sumarsins mœr?
og þú sagðir og brostir: Eg syndga ekki meir
cn cg symigaði í gœr.
Þá kom ég -við ann þinn og kyssti þig létt.
Þú varst kvik cins og Ijós,
—• þú varst myrk cins og nótt, þú varst mild cins og vor,
þú varst rnjúk cins og rós.
Og ég sagði við þig: Viltu senda mér bros,
viltu syngja mér lag.
Þú crt sólskin mins lífs. Þú varst syndug í gœr.
Þú crt saklaus i dag.