Tímarit Máls og menningar - 01.04.1941, Qupperneq 92

8G
TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR
úr vondu landi í gott, er tómt slúður, og yrði það jafnt fyrir
þvi, þótt fyrir henni væru færð veigameiri og skynsamlegri rök
en sú bíræfna fölsun íslandssögunnar, sem reynt er að beita
í þessu riti. Að vísu er Kanada óblitt land og menningarsnautt,
en það er framtíðarland engu síður en t. d. Síberia, og ættu út-
flytjendur af íslenzkum ættum, eins og aðrir evrópulcynjaðir
menn í því Iandi, að kappkosta að verða góðir og gegnir synir
bins nýja fósturlands síns og leggja annað fremur fyrir sig en
breiða út sögufalsanir og níð um land forfeðra sinna.
H. K. L.
Mál og menning.
Ýmsir vildu spá þvi, er þeir heyrðu, að við ætluðum að gefa
út Vopnin kvödd eftir Hemingway, að bókin myndi ekki verða
vinsæl i jafn fjölmennum hóp, hún væri of listrænt verk, fé-
lagsmenn myndu ekki skilja hana né kunna að meta hana, hún
væri aðallega handa hókmennta sælkerum o. s. frv. Við vorum
fúsir að játa, að með útgáfu þessarar skáldsögu væri stigið hið
djarfasta spor, en við vissum lika, að við gátum treyst lesendum
Máls og menningar til alls hins bezta. Reynslan liefur orðið sú,
að bókin nýtur frábærra vinsælda og miklu almennari en við
gátum hugsað okkur. Frá fjölda mörgum höfum við fengið sér-
stakt þakklæti fyrir þessa bók. Er þetta verulegt fagnaðarefni,
þvi að um leið hefur sannazt, að bjóða má félögum Máls og
menningar hin nýtízkulegustu og þyngstu listaverk, sem skrifuð
eru. Vinsældir þessarar bókar mætti vel vera fullnaðar rothögg
á þá heimskandi gömlu fordóma, að tilgangslaust sé að bjóða
alþýðunni á íslandi annað en léttmeti, og hafi útgefendur þar
með afsökun að hlaupa eftir lélegasta smekknum. En auðvitað
á líka hin snilldarlega þýðing Halldórs Kiljans drjúgan þátt i
vinsældum sögunnar, eins þótt lesendur geri sér ekki allir grein
fyrir því. Hafa jafnvel einstaka menn verið að fetta fingur út
í aukaatriði þýðingarinnar, eins og t. d. þau, að mörg smáorð,
sem borin eru fram sem eitt orð, skuli ekki, eins og venja er