Tímarit Máls og menningar - 01.06.1950, Qupperneq 170

TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR
því að formáli þeirrar útgáfu er birt-
ur þama, þykir mér auðsætt að neð-
anmálsgreinin hefði átt að koma líka.
Um þýðingar einstakra orða má lengi
deila, en fremur illa kann ég við að
þýða „der feudale Sozialismus" með
aðalborni sósialisminn.
Undirritaður hefur séð ýmsar útgáf-
ur af Kommúnistaávarpinu, m. a. út-
gáfur, sem helgaðar hafa verið aldar-
afmæli þess, og telur hina íslenzku í
fremstu röð. Franska afmælisútgáfan
(Jean Freville: Les briseurs de chaines,
Ed. Soc. Paris 1948) er að vísu efnis-
meiri, en sú íslenzka er fullt eins glæsi-
leg. Frágangur bókarinnar er líka hinn
smekklegasti og verkið í heild þýðanda
og útgefanda til sóma.
Ásgeir Bl. Magnússon
Útgáfa Máls og menningar
Af þessa árs bókum eru tvær þegar komnar út, Endurminningar III eftir Nexö
og Hugsjónir og hindurvitni, en þriðja félagsbókin í ár vonum við að geti orðið
úrval úr hetjukvæðum Eddu, útgefin með bókmenntalegum skýringum af Jóni
prófessor Helgasyni.
Eliefti árgangur tímaritsins hefst í ár. Við hyggjum að æ fleiri geri sér ljóst
hver staða þess er í íslenzkri bókmenntasögu og hvers virði það er þjóðinni nú-
I tilefni af þessu afmæli bjóðum við félagsmönnum að útvega þeim sem ódýrast
band á þá tíu árganga Tímarits Máls og menningar sem komnir eru svo að þeir
geti varðveitt ritið og biðjum þá að lesa tilkynningu um það á kápusíðu.
Við minnum félagsmenn á útgáfubækur Heimskringlu. Nýlega eru komnar
skáidsögurnar Ditta Mannsbarn (bæði bindin) og Jóhann Kristófer (2. b.), ný út-
gáfa af Fjalla-Eyvindi að tilefni vígslu Þjóðleikhússins, og væntanlegar eru í
haust Siglingin mikla, skáldsaga eftir Jóhannes úr Kötlum, og nýtt smásagnasafn
eftir Halldór Stefánsson. Á árinu sem leið tók Mál og menning að sér útgáfu
Melkorku, eina tímarits kvenna hér á landi. Eins er nýlega komin út hjá Heims-
kringlu bók er nefnist Fyrsta barnið, leiðbeiningar varðandi umönnun barna, gef-
in út að frumkvæði Katrínar Thorddsen.
Við heitum á umboðsmenn og alla vini Máls og menningar að reyna að fá nýja
menn til að ganga í félagið og kaupa útgáfubækur þess og Heimskringþj. Ef fé-
iagsmannatalan ykist fram til 1. ágúst n.k. um 500—1000 hefur Mál og' jfienning
fulla möguleika til að halda í horfinu í ár, þó að útgáfukostnaður, einkum vegna
pappírs, hafi stórlega hækkað. Kr. E. A.
160
hann markar. Er þetta tvímælalaust liið
bezta, sem ritað hefur verið um þessi
mál á íslenzku, og tekur það jafnt til
efnismeðferðar og stíls.
Eg tel, að Sverrir hafi leyst verk sitt
af hendi með ágætum, en með því að
eitthvað má að flestu finna, skal ég
minnast hér á örfá atriði, sem ég hnaut
um. I formálanum kallar höfundur
stóuspekingana „róttækustu hugsuði
fornaldar“. Slík skilgreining er að mín-
um dómi harla hæpin — og það því
frenuir sem þetta er látið taka til Stóu-
manna yfirleitt. Þá hefur þýðandinn
sleppt neðanmálsgrein Engels um
frumkommúnismann, sennilega fyrir
vangá. Þessi athugasemd birtist reynd-
ar fvrst í útgáfunni frá 1890, en með