Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.12.1952, Side 27

Tímarit Máls og menningar - 01.12.1952, Side 27
TIL AUSTURHEIMS VIL ÉG HALDA 233 búinn að gleyma röngu forestillingunum, sem Jón okkar Pálsson varaði menn við? Þú ættir þó að þekkja afleiðingar þeirra eftir dauðann.“ Eg held hann hafi haldið áfram að trúa á Valtý. Það var tvennt, sem knúði mig til þessarar langferðar. Krónisk ógleði af kokkamennsku ríkjakokkanna á Vesturlöndum og forvitni á að sjá, hvernig lærisveinum Lao Tse gengi að sjóða sína litlu fiska. Fimm voru boðnir í þennan leiðangur auk mín. Það var ísleifur Högnason framkvæmdarstjóri, Jóhannes skáld úr Kötlum, Skúli Þórð- arson sagnfræðingur, Sophonías Jónsson verkamaður og Nanna Olafs- dóttir bæjarfulltrúi, sem þá dvaldist í Kaupmannahöfn. Jóhannes var útnefndur foringi fararinnar. Nú tóku við óttablandnar hollaleggingar um pestir Asíulanda. Hvaða plágur er líklegt að ráðist á okkur í Kína? Læknar hér í bænum ráðlögðu okkur eindregið að láta bólusetja okkur gegn svartadauða, kóleru, stóruhólu, taugaveiki og paratýfus nr. 1 og nr. 2. En ísleifur sagði: Ég óttast ekki neinar pestir í Kína. Sendiráð Kín- verja í Kaupmannahöfn, sem liafði komið á framfæri heimboðinu, myndi hafa látið okkur vita, ef það teldi þörf á bólusetningu. Þó fór svo, að við breyttum að ráði læknanna og létum bólusetja okkur gegn svartadauða, kóleru, stórubólu, taugaveiki og paratýfus nr. 1 og nr. 2. Á mér fór bólusetningin fram dagana 9. til 17. september, og ég var öðruhverju rúmliggjandi í þessum plágum ofan á annir við undirbún- ing fararinnar. Síðar fengum við að vita sannleikann hjá sendiráðinu: Allar þessar varnaraðgerðir óþarfar nema ef til vildi innspýtingin gegn stóruhólu. Þá var búið að bólusetja helming Kínverja gegn bólunni, og hinn helminginn átti að ljúka við að gera ónæman á næsta ári. ísleifur hafði haft nokkurnveginn rétt fyrir sér. Hann hugsaði sósíal- istiskt. Ég hafði verið efandi, gruggaður af gömlum dreggjum hinnar kapitalistisku siðfræði. Kvöldið áður en við áttum að fara af stað varð ég skyndilega fár- veikur í maganum. Ég taldi það vera pestina ævarandi, sem í ein átta ár hefur perfumerað menningu höfuðstaðarins. Hún var einu sinni kölluð Samsöluveiki. Ég var ýmist í bælinu eða gekk viðþolslaus um gólf eða húkti með uppköstum á kamrinum þangað til klukkan að ganga átta
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124

x

Tímarit Máls og menningar

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.