Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.02.1960, Blaðsíða 42

Tímarit Máls og menningar - 01.02.1960, Blaðsíða 42
TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR „Já hættur að raka.“ „Og hvers vegna hætti hann að raka?“ „Það er allt kjaftinum á þér að kenna,“ svarar Bessi og varð eins og hann vaknaði af dvala. Fólk var hætt að koma á rakarastofuna. Hann stórtapaði á henni síðustu mánuðina. Hann varð að leigja íbúðina sína. Þau héldu aðeins einni stofu eftir, sem þau hírast i. Og þau urðu að selja mikið af húsgögnunum sínum til þess að geta staðið í skilum með útsvar og skatta,“ og það lá við að Bessi færi að gráta. „Hvernig er þetta mér að kenna?“ spyr ég eins og ofan af fjöllum. Þá þýtur Bessi upp af dívaninum og stillir sér upp fyrir framan mig og hvessir á mig augun eins og brjálaður maður og öskrar næstum: „Hvernig er þetta mér að kenna? Þú spyrð eins og þú sért saklaus engill, og hefur þó geng- ið hús úr húsi og borið út um Kristjón svívirðilegasta óhróður, sem fólk hefur verið nógu einfalt að trúa.“ „Hver sagði mér söguna af visk ...“ „Þegiðu, svínið þitt! Þú ert búinn að eyðileggja líf eins bezta vinar míns. Heyrirðu það?“ Og Bessi reiddi upp hnefann, eins og hann ætlaði að berja mig. „Þú hefur þanið þig um bæinn og talið fólki trú um, að Kristjón væri ofdrykkjumaður og smyglaði inn áfengi og snyrtivörum og sviki tvö hús undan skatti og ræki hóruhús á Hótel ísland og skipaskækjulifnað á höfninni og héldi fram hjá konunni og hefði sent stelpuna ólétta til Kaupmannahafnar og væri nú tekinn saman við annað skrípi. Og kjaftadækjurnar hafa tuggið upp eftir þér: „Það getur engin ærleg móðir verið þekkt fyrir að fara með barn sitt í klippingu inn fyrir dyr hjá sona ódámi.“ Og so spyr þú: „Hvernig er þetta mér að kenna?“ Ertu so blindur á sálinni, að þú sjáir ekki, að með þessari rógsiðju hefurðu flæmt Kristjón úr góðri atvinnu og rúið hann inn að skyrtunni fjárhagslega og eyðilagt mannorð hans um aldur og ævi, því að það er auðveldara að sá rógi en að uppræta ávexti hans. Og þó er það kannski versta verk þitt, að þú hefur lagt konuna hans í rúmið. Hún var lengi búin að vera veil fyrir hjarta og féll alveg saman, þegar hún frétti héðan og þaðan utan að sér söguna af óléttu stelpunni, sem maður hennar hefði sent til Kaup- mannahafnar. Og so fullkomnaðirðu verkið, þegar lögreglan gerði húsrann- sókn heima hjá þeim og á rakarastofunni og á Hótel ísland og jafnvel úti i skipunum á höfninni út af þvætlingi þínum um smyglið og hórurnar. Og það er óvíst að hún nái sér nokkurntíma aftur. Og þú spyrð víst ennþá: „Hvernig er þetta mér að kenna?“ Og nú kom grátsífur í rödd Bessa. Hann rölti að dívaninum og settist og starði í gaupnir sér. v 32
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.