Tímarit Máls og menningar - 01.02.1960, Qupperneq 51

UPPSKERA LYGINNAR
Ef hann yrði ekki búinn að útvega þeim aðra vistarveru innan skamms, skyldi
sambúð þeirra verða lokið fyrir fullt og allt.
Daginn eftir þessa uppákomu fór frúin til nafnkunns taugalæknis og sagði
bonum allt af létta. bvað fyrir sig hefði komið, og bað hann að rannsaka sig,
hvort bún væri ekki eitthvað gengin af göflunum. Læknirinn gerði á henni ná-
kvæma skoðun og kvað síðan upp þann dóm, að það væri ekkert að henni, hún
hefði aðeins næmara taugakerfi en fólk flest.
„En hvernig getur sona fordæming komið yfir mann?“ sjiurði frúin.
„Það er kunnugt í sögu dulrænna fyrirbrigða, að þetta hefur einstöku sinn-
um komið fyrir kvenfólk. Þá tekst þeim að materalísera sig óvenjuvel. Þessi í
húsinu hefur tekið á sig gervi mannsins, sem þér voruð áður í kærleikuin við,
til þess að sætta yður við verknaðinn. Þeir hafa víst þekkzt.“
Þessa sögu sagði konan góðum vini sínum löngu seinna, en liann sagði mér.
Og þá hafði hún grafið það upp, að gamli elskhugi hennar, sem var enn á lífi,
hefði verið nákunnugur Bessa.
Þau hjónin fluttust úr ibúð Bessa heitins skönnnu eftir áfall frúarinnar.
Nú stóð ibúðin lengi auð, og fékkst hvorki leigiandi né kaupandi. Þá vildi
svo til að kunningjahjón mín voru að láta byggja yfir íbúð og voru húsnæðis-
laus í bili. Þau höfðu heyrt sagt frá íbúð Bessa og að hún stæði auð vegna
reimleika. En hjónin voru afkvæini hins nýja tíma og trúðu ekki bulli um
yfirnáttúrlega hluti og ákváðu sín á milli að taka íbúð Bessa heitins á leigu.
Næstu nótt verður það til tíðinda, að maður kemur vaðandi að rúmi hús-
bóndans í draumi og tekur um báls honum og gerir sig líklegan til að kyrkja
hann. Húsbóndinn brauzt um á hæl og hnakka í rúminu, áður en konan fær
vakið hann, og þegar hann opnar augun sér liann manninn vera að hverfa út
um læstar dyrnar og er með rauðan hring um hálsinn. Hann segir konunni
draum sinn og bætir við: „Þó að ég sé ekki trúaður á yfirnáttúrlegt, þá er ég
viss um, að þetta hefur verið Bessi.“
Nóttina eftir kemur maður að konunni í svefni og grípur fyrir kverknr
henni og fylgdi svo fast eftir, að bóndi hennar ætlaði ekki að geta vakið liana.
Hún lýsti manninum nákvæmlega eins og liann hafði ge”t, þar á meðal rauða
hringnum um hálsinn á honum.
Hjónin hættu við að fá leigða íbúð Bessa, en ég veit ekki, hvort það var út
af draumunum. Þau duttu niður á húsnæði hjá kunningja sínum einhvers
staðar vestur í bæ. Sá hafði þekkt Bessa heitinn. Þau sögðu honum drauma
sína og lýstu fyrir honum manninum, sem hefði leitazt við að kyrkja þau
sofandi. Húsráðandinn svaraði, þegar hann liafði hlustað á lýsinguna: „Þó að
41