Tímarit Máls og menningar - 01.09.1963, Qupperneq 32

TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR
Ég veit —
sólin mundi myrkvast við að sjá
allan gullsand okkar sálna!
Vöðvar og sinar eru trúrri en bœnir.
Þurjum við að fara einhvern bónarveg að tímanum!
Við
höldum þó
í greip okkar, allt að einu,
drijhjólareimum heimanna!
Þannig hófst mín Golgataganga milli samkomusalanna
í Pétursborg, Moskvu, Odessa, Kíev,1
og enginn var þar staddur
sem ekki
hrópaði:
„Krossfestið,
krossfestið hann!“
Samt eruð þið —
fólkið,
einnig þeir sem svívirtu mig —
þið eruð mér nákomnari og kœrari en allt.
Hafið þið séð,
hvernig hundur sleikir höndina sem slœr hann?!
%
sem samtíðin hlœr að,
eins og langri,
dónalegri skrítlu,
ég sé, hvar kemur yfir tímans fjöll,
það sem enginn sér.
1 Majakovski fór í upplestrarferðir urn þvert og endilangt Rúsaland og víkur að því hér.
222