Tímarit Máls og menningar - 01.09.1963, Page 48

TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR
II.
Eða alburður í þessu húsasundi
Hann er dœmi um jarðbundið eðli hugsana minna
Þegar olnbogi snertir olnboga .. .
Gelur j'órðin bifazl ... einhvern tíma?
Eða: þegar olnbogi snertir olnboga
bifast jörðin
l sömu aiulrá hverfur sólin
og ég flý til hússins
milli mötuneytisins og pappírsverzlunarinnar
En það er ekkert . . . enginn ...
aðeins furðuleg birta og tilviljun
og enn sé ég djarfa fyrir gráum lit á klœði
Og allt er hljótt
og hreyfingar eru liœgar
og menn eru ekki lengur drungalegar vofur
sem sveima milli húmsins og nœturinnar
Andlit þeirra verða skyndilega lifandi
Slíkur atburður er ekki endurtekning
og mun ekki endurlakast
Einn atburður
sem er hrein firra frá sjónarmiði skynseminnar
III.
Eg sé fót þinn speglast í vatninu
Þú rœður yfir liimni og sífrjórri grœnku
238