Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.11.1964, Blaðsíða 25

Tímarit Máls og menningar - 01.11.1964, Blaðsíða 25
Hvað er eldi guðs? vasana aí grjóti, taka þungan stein, leggja hann á brjóstið undir peysuna eSa kjólinn, vefja aS meS snæri og kasta sér af Tánni, sem kölluS var, en undir henni var góSur hylur. Þetta fólk rak í bótinni eftir aS brimiS hafSi losaS helluna undan klæSum þess. Ég fann afa sitjandi á litlum stabba i græna skúrnum meS pottinn milli fóta sér. Hann saug kartöflur úr hýSinu. Ég sneri aftur án þess aS gera vart viS mig, sagSi ömmu, sem tísti lymsku- og hæSnislega: SegSu honum eSa kallaSu gegnum rifu, sem er betra: eldi guSs er orSiS nógu feitt til slátrunar. Láttu hann ekki sjá þig. Ég nennti ekki aS látast, færSi afa skilaboSin. Hann sagSi: SnautaSu inn meS pottinn. Hann hafSi étiS allar kartöflurnar. Ég hlýddi. Áááá, sagSi amma, glúrinn er hann. Dagurin leiS í algerri þögn. Ekki lét afi sjá sig. HvaS er eldi guSs? spurSi ég um kvöldiS, þegar amma lá hálfbogin fram- an viS stóru Skandía-eldavélina, sem var mikiS þing fyrir hvaS glæSurnar lifSu lengi í henni. Amma lifgaSi þær á kvöldin meS miklum hvalablæstri. Sálin, svaraSi hún, hann elur sig á sálinni, líkt og viS borSum smælki og gamalt rollukj öt sýgur hann sálina úr skrokknum á manni, — eins og þú sýg- ur úr kartöfluhýSi eSa merg úr beini. Á því fitnar hann. Yfir eldholiS var stóri potturinn kominn fullur af smælki, i þetta sinn spírulausu. Amma púaSi og blés í glæSurnar af miklum ákafa. ViS mikinn blástur, sem þeir einir kannast viS sem orSiS hafa aS lífga glæSur, kemur svimi og móSa yfir augun. Hún reis upp til hálfs framan viS glæddan eldinn í hólfinu. Núna er komiS aS minni sál, sagSi hún og snarféll skjálfandi á gólfiS. SegSu viS hann: nú sezt guS aS feitu. Ég hljóp í dauSans ofboSi til græna skúrsins, afdreps afa þegar kastaSist í kekki milli þeirra og hann neitaSi aS koma heim fyrr en hún bæSi um fyrir- gefningu. Ég sagSi: Afi, nú sezt guS aS feitu. Og bætti viS: Amma liggur dauS á gólfinu. Þessi orS höfSu töfraáhrif. Afi hljóp inn. En í þetta skipti varS hann aS liggja á hnjánum á hörSu gólfinu og blása lifsanda í nasir hennar löngu eftir aS hún vaknaSi úr dáinu stynjandi milli tístandi hláturs: Nei hættu, nei hættu. Mörgum árum síSar trúSi hún mér fyrir leyndarmálinu: 231
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.