Tímarit Máls og menningar - 01.12.1976, Qupperneq 37

Munnhörpuleikarinn
þess. Því umbreytast þau. Myndu þau þekkja sig ef þau litu í spegil?
... Spegillinn sundrar manni!“
4 Pollarnir horfa á eftir Tomma. Einn bendir: „Sjáiði! “
5 Bak Tomma. Höfuðið kerrt. Stafurinn leikur í greip hans. Buxna-
skálmarnar, víðar og krypplaðar í hnésbótum. A hægrafótar-hæl er
stórt tungl. Niðrúr skálminni dettur hundraðkall á götuna. Síðan
annar...
6 Pollarnir taka sprett; þeir tína upp seðlana.
7 Tommi nemur staðar og hálflítur um öxl. Illur grunur... Pollarnir
standa í hnapp andspænis honum, ofboð sakleysislegir. Einn kallar
og veifar blaði: „Víisir! Víisir! “
Tommi gengur áfram ívið reistari. Hann hugsar: „Hver hlutur er
spegill; vekur svar... Þetta svar er hluturinn einsog maður sér
hann... En hvar sér maður sína eigin mynd?... Hvar? ...“
8 Þar sem Tommi stóð er hrúga af peningaseðlum. Pollarnir hlaupa til,
þrífa seðlana og troða í úlpuvasana.
Aðrir pollar kalla: „Víisir! Víisir! Konu nauðgað undir steypubíl!
Víisir! “
FIMM
1 Tommi í símaklefa á bersvæði. Hann hugar að auglýsingunni í Vísi;
stafurinn dinglar í olnbogabótinni. Hann hugsar: „Þarna er hún!“
og leggur blaðið saman: „11826, 11826... og summan er átján.“
Hann glápir út í loftið: „Atjánda aðferðin..?“ Og hristir höfuð.
2 Tommi stingur blaðinu í jakkavasann og rekur tvo fingur í vestisvas-
ann neðri: í lófa hans liggur peningur en við hann hangir örmjór
þráður. Tommi hugsar: „Atjánda ... ? Tvíheilög tala 2X9. Verð
að gá í orðabók.“
3 Tommi strýkur þráðinn og ýtir peningnum í raufina á símtækinu.
Tautar um leið og hann snýr skífunni: „Einn ... einn ... átta ...
tveir ... sex.“
Hann heldur í þráðinn lóðrétt yfir raufinni.
339