Tímarit Máls og menningar - 01.12.1976, Síða 54

Tímarit Máls og menningar
8 Snyrtiborðsspeglarnir. Tommi horfir stjarfur á Medúsuandlitið: Það
er andlit hans.
Hann grípur undir hökuna og togar í; hann tekur um jaðra grímunnar
við eyrun; reynir að klóra hana frá við hársræturnar: gríman er
gróin við andlit hans. Ylfrandi einsog meiddur hundur æðir hann
burt.
9 Tommi fleygir sér emjandi í sófann, þrífur skaftspegilinn af gólfinu;
það hrynja glerbrot. Medúsuásjónan horfir við honum af kar-
sprungnum speglinum. Nöturlegt vein.
10 Hann kastar frá sér spegli, grípur um höfuð og grúfir sig í kodd-
ann. Herðar hans nötra. Við og við rekur hann upp gól... Svo róast
hann. Ekkasogin hljóðna. Hann sofnar ...
FIMMTÁN
1 Tomma dreymir. Veggur í sýningarsal. Málverk hanga í röð. Tommi
er stássklæddur: svartur harðkúluhattur, hvítur silkitrefill, svartur
frakki, hvítir hanskar, svört regnhlíf. Hann gengur innar eftir saln-
um, staldrar við hjá hverri mynd. Hreyfingar hans og látæði er
tiginmannlegt.
(Málverkin: 1) „Tilbeiðsla hirðingjanna“ eftir George de la Tour;
2) „Krossfesting“ eftir Matthias Grúnewald; 3) „Sjálfsmynd"
eftir Rembrandt; 4) „Höfuð Medúsu“ eftir Pierre Puget; 5) „Gömlu
skórnir“ eftir Van Gogh; 6) „Venus snyrtir sig“ eftir Velasques.)
2 Myndin af Venus heillar Tomma. Hann styðst fram á regnhlífina og
yppir hattinum eilítið í kveðjuskyni. Hann fikrast nær henni vinstra
megin... Venus hrærir hönd. Tommi hörfar kurteislega, yppir
hattinum og hneigir sig. Hann segir lágt: „Bon jour, madame!“
Hún lítur um öxl og brosir blíðlega til hans.
3 Venus: „Loksins...! Þú ert kominn... Ég beið þín, vakti og beið
þín...“ Hún teygir til hans armana: „Hendur þínar! ... Réttu mér
hendur þínar! ... Eg hef séð þær vefja bréf utan af blómi í dönsku-
tíma... Eg hef séð þær tína blóðberg í te handa mér... Hendur
þínar! ...“
356